Πίπη η Φακιδομύτη
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πίπη η Φακιδομύτη | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pippi Långstrump (Σουηδικά) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σουηδικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Efraim Longstocking |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Πίπη η Φακιδομύτη (σουηδικά: Pippi Långstrump, δηλ. η Πίπη η Μακρύκαλτση) αποτελεί κεντρικό χαρακτήρα σειράς παιδικών βιβλίων της Σουηδής συγγραφέως Άστριντ Λίντγκρεν, που μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Το όνομά της το εμπνεύστηκε η, εννιάχρονη τότε, κόρη της Λίντγκρεν, κάποια στιγμή που ήταν άρρωστη στο κρεβάτι και ζήτησε από τη μητέρα της να αυτοσχεδιάσει μία ωραία παιδική ιστορία.
Η Πίπη, ήταν ένα κορίτσι εννιά ετών, είχε την αυτοπεποίθηση ενήλικου, ζούσε ανεξάρτητα και έμενε μόνη της στη βίλα της, τη βίλα Βιλεκούλα. Ενώ δεν της φαινόταν, διέθετε υπερφυσικά χαρακτηριστικά για την ηλικία της καθώς μπορούσε να αντιμετωπίσει εύσωμους παλαιστές και να σηκώσει τεράστια βάρη χωρίς δυσκολία, όπως π.χ. το άλογό της, κάτι που ξάφνιαζε τους ενήλικους. Η συμπεριφορά της, προς τους καθώς πρέπει σοβαροφανείς ενήλικους, ήταν αγενής, ενώ προς τους μοχθηρούς χαρακτήρες των ιστοριών η στάση της είναι αμείλικτη.
Τα πρώτα τρία βιβλία-επεισόδια της Πίπης της Φακιδομύτης κυκλοφόρησαν την περίοδο 1945-1948 και το 1969-1975 κυκλοφόρησαν άλλα έξι. Δύο επιπλέον ιστορίες της Πίπης εκδόθηκαν το 1979 και το 2000. Τα βιβλία της σειράς έχουν μεταφραστεί σε παραπάνω από 50 γλώσσες.
Αφού ο εκδοτικός οίκος Bonnier απέρριψε το χειρόγραφο για το βιβλίο το 1944, το πρώτο χειρόγραφο της Λίντγκρεν έγινε δεκτό από τον εκδοτικό οίκο Ραμπέν και Σιέγκρεν. Εκδόθηκαν τρία βιβλία με την ίδια από το 1945 έως το 1948, ακολουθούμενα από πολλά βιβλία διηγημάτων και εικονοβιβλίων. Μέχρι το 2018 έχει ήδη μεταφραστεί σε 76 γλώσσες[1] και έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Χαρακτήρας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πίπη η Φακιδομύτη είναι ένα εννιάχρονο κορίτσι.[2] Στο ξεκίνημα του πρώτου βιβλίου, μετακομίζει στη βίλα Βιλεκούλα, το σπίτι που μοιράζεται μαζί με τη μαϊμού της, τον κύριο Νίλσον και το άλογό της (το οποίο δεν έχει όνομα) και γίνεται γρήγορα φίλη με τα παιδιά που ζουν στη διπλανή πόρτα, τον Τόμι και την Ανίκα Σέτεργκρεν.[3][4] Με τη βαλίτσα της που αποτελείται από χρυσά νομίσματα, διατηρεί ένα ανεξάρτητο τρόπο ζωής χωρίς τους γονείς της: η μητέρα της πέθανε λίγο μετά τη γέννηση της, ενώ ο πατέρας της, ο καπετάνιος Εφραίμ Φακιδομύτης, πρώτα χάνεται στη θάλασσα και μετά γίνεται βασιλιάς ενός νησιού στις Νότιες Θάλασσες.[5][6] Παρά τις περιοδικές προσπάθειες των αρχών του χωριού της να την κάνουν να συμβαδίσει με τις πολιτιστικές προσδοκίες για το πως θα πρέπει να είναι η ζωή του παιδιού, η Πίπη ζει χαρούμενη και ελεύθερη από τις κοινωνικές συμβάσεις.[7][8] Σύμφωνα με την Εύα-Μαρία Μέτκαλφ, η Πίπη "αγαπά τις φακίδες της και τα κουρελιασμένα ρούχα της ενώ δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να καταστείλει την άγρια φαντασία της ή να αποκτήσει καλούς τρόπους".[8] Έχει μια αγάπη στο να γράφει ιστορίες, οι οποίες συχνά γίνονται παρατραβηγμένες ιστορίες.[9]
Ενώ συζητά την Πίπη, η Λίντγκρεν σημειώνει ότι "η Πίπη εκπροσωπεί τη δική μου παιδική λαχτάρα για ένα άτομο που έχει δύναμη αλλά δεν την καταχράται".[10] Παρόλο που είναι το αυτοανακηρυχθέν "δυνατότερο κορίτσι του κόσμου," συχνά η Πίπη δεν χρησιμοποιεί βίαιους τρόπους για να λύσει διαμάχες ή να προστατεύσει άλλα παιδιά από τον εκφοβισμό.[11][12] Διάφοροι κριτικοί λογοτεχνίας έχουν περιγράψει την Πίπη ως "άτομο με ζεστή καρδιά,"[7] συμπαθητική,[13] ευγενική,[14] έξυπνη,[6] γενναιόδωρη,[7][15] παιχνιδιάρα,[16] και ευφυής στο σημείο που ξεπερνά τους ενήλικους χαρακτήρες σε μια συζήτηση.[7] Η Λάουρα Χόφελντ γράφει ότι ενώ η "φυσικότητα της Πίπης περιέχει εγωισμό, αγνόηση και μια επισημασμένη τάση να λέει ψέματα," ο χαρακτήρας "είναι ταυτοχρόνως γενναιόδωρη, γρήγορη και σοφή, και αληθής στον εαυτό της και στους άλλους."[17]
Κυκλοφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκδόθηκαν τα εξής βιβλία με ηρωίδα την Πίπη τη Φακιδομύτη:
- Η Πίπη η Φακιδομύτη (1945)
- Η Πίπη Καπετάνιος (1946)
- Η Πίπη η Φακιδομύτη στις νότιες θάλασσες (1947)
Επίσης κυκλοφόρησαν και σειρές μικρών ιστοριών και εικονοβιβλίων. Στην τηλεόραση γνώρισε επιτυχία αρχικά στη Σουηδία αλλά και διεθνώς με τις εξής ταινίες:
- Η Πίπη η Φακιδομύτη (1969)
- Η Πίπη Καπετάνιος (1969)
- Η Πίπη η Φακιδομύτη στις νότιες θάλασσες (1970)
- Η Πίπη στο κυνήγι (1970)
Το 1988 κυκλοφόρησε επαναδιασκευή (ριμέικ) της πρώτης ταινίας του 1969, ενώ το 1997 κυκλοφόρησε ταινία κινουμένων σχεδίων με πρωταγωνίστρια την ίδια.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ορφάνεψε η Πίπη η Φακιδομύτη, άρθρο της Ελευθεροτυπίας.
- Βιβλιογραφία της Λίντγκρεν, Άστριντ Έρικσον
- Πίπη η Φακιδομύτη.[νεκρός σύνδεσμος] Εκδόσεις Ψυχογιός.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Astrid Lindgren official webpage». Astridlindgren.se. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Metcalf 1995, σελ. 69.
- ↑ Lundqvist 1989, σελ. 99.
- ↑ Erol 1991, σελ. 118–119.
- ↑ Erol 1991, σελίδες 114–115.
- ↑ 6,0 6,1 Metcalf 1995, σελ. 75.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Lundqvist 1989, σελ. 100.
- ↑ 8,0 8,1 Metcalf 1995, σελ. 65.
- ↑ Hoffeld 1977, σελίδες 48–49.
- ↑ Metcalf 1995, σελ. 70.
- ↑ Metcalf 1995, σελ. 71.
- ↑ Hoffeld 1977, σελ. 50.
- ↑ Metcalf 1995, σελ. 74.
- ↑ Holmlund 2003, σελ. 3.
- ↑ Hoffeld 1977, σελ. 51.
- ↑ Metcalf 1995, σελ. 85.
- ↑ Hoffeld 1977, σελ. 48.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Erol, Sibel (1991). «The Image of the Child in Lindgren's Pippi Longstocking». Children's Literature Association Quarterly. doi:.
- Lundqvist, Ulla (1989). «The Child of the Century». The Lion and the Unicorn 13 (2): 97–102. doi:. https://archive.org/details/sim_lion-and-the-unicorn_1989-12_13_2/page/97.
- Hoffeld, Laura (1977). «Pippi Longstocking: The Comedy of the Natural Girl». The Lion and the Unicorn 1 (1): 47–53. doi:.
- Holmlund, Christine Anne (2003). «Pippi and Her Pals». Cinema Journal 42 (2): 3–24. doi:. https://archive.org/details/sim_cinema-journal_winter-2003_42_2/page/3.
- Metcalf, Eva-Maria (1995). Astrid Lindgren
. New York: Twayne Publishers.
