Πέντε ώρες από το Παρίσι
| Πέντε ώρες από το Παρίσι | |
|---|---|
 Προωθητική αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Λεονίντ Προυντόβσκι |
| Παραγωγή | Λέον Έντερι Μοσέ Έντερι Χάιμ Μέκλμπεργκ Έστε Γιακόβ-Μέκλμπεργκ |
| Σενάριο | Ερέζ Καβ-Ελ Λεονίντ Προυντόβσκι |
| Πρωταγωνιστές | Βλαντίμιρ Φρίντμαν Ντρορ Κέρεν Ντόριτ Λεβ-Άρι Ελένα Γιαράλοβα |
| Μουσική | Γκαμπριέλ Μπεν-Πόνταχ |
| Φωτογραφία | Γκιόρα Μπετζάχ |
| Μοντάζ | Ευτζένι Ρουμάν |
| Διανομή | Netflix |
| Πρώτη προβολή | 12 Σεπτεμβρίου 2009 |
| Διάρκεια | 90 λεπτά |
| Προέλευση | Ισραήλ |
| Γλώσσα | Εβραϊκά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία Πέντε ώρες από το Παρίσι (Εβραϊκά: Hamesh Shaot me'Pariz) είναι μία Ισραηλινή κωμική ταινία παραγωγής 2009, σε σκηνοθεσία του Λεονίντ Προυντόβσκι. Επιλέχθηκε επίσημα από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο για να προβληθεί κατά τη διάρκειά του το 2009 κι έτσι, η πρεμιέρα της έγινε στο φεστιβάλ στις 12 Σεπτεμβρίου 2009.
Η Utopia, μια γαλλική αλυσίδα κινηματογραφικών αιθουσών, προκάλεσε μία διαμάχη όταν ακύρωσε την προβολή της ταινίας στις αίθουσές της μετά την επίθεση Ισραηλινών δυνάμεων σε νηοπομπή ανοικτά της Γάζας, και στη θέση της έγινε η προβολή ενός γαλλικού ντοκιμαντέρ που είχε σαν θέμα τη Ρέιτσελ Κόρι, μια Αμερικανίδα ακτιβίστρια η οποία σκοτώθηκε στην λωρίδα της Γάζας από μπουλντόζα των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας (IDF) καθώς προσπαθούσε να αποτρέψει την κατεδάφιση σπιτιού.[1]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γιγκάλ είναι ένας διαζευγμένος οδηγός ταξί, ο οποίος έχει έντονη την επιθυμία να επισκεφτεί το Παρίσι. Ωστόσο, ο φόβος του για τα αεροπλάνα τον εμποδίζει να κλείσει μια θέση σε πτήση διαρκείας 5 ωρών από το Τελ Αβίβ για το Παρίσι και να κάνει την επιθυμία του πραγματικότητα. Στην πορεία, συναντά μία παντρεμένη Ρωσίδα μετανάστρια, τη Λίνα, η οποία είναι δασκάλα μουσικής στο σχολείο του γιου του. Επιμένοντας πως δεν ζητάει τίποτα περισσότερο από φιλία, οι δυο τους αναπτύσσουν έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό, έστω κι αν ο Γιγκάλ γνωρίζει πως η Λίνα σχεδιάζει να μεταναστεύσει σύντομα στον Καναδά μαζί με τον σύζυγό της.[2]
Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βλαντίμιρ Φρίντμαν ως Γκρίσα
- Ντρορ Κέρεν ως Γιγκάλ
- Ντόριτ Λεβ-Άρι
- Ελένα Γιαράλοβα ως Λίνα
Μποϋκοτάζ από Utopia[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Utopia, μια γαλλική αλυσίδα κινηματογραφικών αιθουσών, προκάλεσε κύμα αντιδράσεων όταν ανακοίνωσε την ακύρωση των προγραμματισμένων προβολών της Ισραηλινής ταινίας στις αίθουσές της, εξαιτίας της εμπλοκής του Ισραήλ στην επίθεση κατά της νηοπομπής ανοικτά της Γάζας, η οποία προσπάθησε να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστινίους της Λωρίδας της Γάζας. Η Αν-Μαρί Φοκόν, συν-ιδρύτρια της αλυσίδας, ανέφερε σε μία συνέντευξη: «Ήταν μια διαμαρτυρία προερχόμενη από όλη την εταιρεία [...] Προβάλλουμε αρκετές Ισραηλινές ταινίες και οργανώνουμε πολλές δημόσιες συζητήσεις για το τι συμβαίνει στον κόσμο, αλλά αυτή τη φορά αντιδράσαμε πολύ έντονα και με έναν πολύ συναισθηματικό τρόπο». Ο Ρίτσαρντ Πρασκίρ, πρόεδρος του Αντιπροσωπευτικού Συμβουλίου Γαλλικών Εβραϊκών Ιδρυμάτων, αντέτεινε πως αυτή η ενέργεια αποτελεί μια συνεχιζόμενη τάση της «απονονιμοποίησης του Ισραήλ» από τους Γάλλους διανοούμενους.[1]
Οι γαλλικές εφημερίδες καταδίκασαν την απαγόρευση, με τη Le Monde να δηλώνει πως αυτή η πράξη αντιπροσωπεύει λογοκρισία και ήταν ένα σημάδι επικίνδυνης τάσης. Η εφημερίδα συνέχισε: «Είναι αντιπαραγωγικό. Βοηθάει στην αποδυνάμωση Ισραηλινών φωνών και απόψεων οι οποίες είναι περισσότερο ασυμβίβαστες απέναντι στην κυβέρνησή τους. Αν υπάρχει μία χώρα της οποίας οι καλλιτέχνες εξερευνούν με ταλέντο και διαύγεια το κράτος τους, την κοινωνία τους, τους ηγέτες τους και τους πολιτικούς τους, αυτή είναι το Ισραήλ».[1] Η Ρονίτ Ελκαμπέτζ, μία βετεράνος ηθοποιός του Γαλλικού και Ισραηλινού κινηματογράφου, καταδίκασε επίσης την απαγόρευση κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξής της στα γαλλικά μίντια.[3]
Η απαγόρευση οδήγησε επίσης τον Ισραηλινό-Ολλανδό παραγωγό και σκηνοθέτη, Λούντι Μποέκεν, να αποσύρει την ταινία του, Saviors in the Night (κατά λέξη: Σωτήρες στη νύχτα), από τις αίθουσες της Utopia. Προχώρησε σε αυτή την κίνηση ως ένδειξη «αλληλεγγύης προς το λογοκριμένο προϊόν».[1] Ο Γάλλος Υπουργός Πολιτισμού, Φρεντερίκ Μιτεράν, καταδίκασε επίσης την απαγόρευση, εκφράζοντας σε ένα γράμμα προς τη Φοκόν «τη μη κατανόηση και την αποδοκιμασία μου».[1]
Οι διοργανωτές της εταιρείας Utopia αντικατέστησαν την ταινία Πέντε ώρες από το Παρίσι με το ντοκιμαντέρ Ρέιτσελ το οποίο έχει σαν θέμα τη Ρέιτσελ Κόρι, μια Αμερικανίδα ακτιβίστρια η οποία σκοτώθηκε το 2004 στην λωρίδα της Γάζας από μπουλντόζα των ισραηλινών δυνάμεων ασφαλείας (IDF) καθώς προσπαθούσε να αποτρέψει την κατεδάφιση σπιτιού. Το ντοκιμαντέρ δημιούργησε η Σιμόν Μπιτόν, μια Γαλλο-Ισραηλινή γιατρός που γεννήθηκε στο Μαρόκο, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως υπέρμαχος της ειρήνης και η οποία υπηρέτησε στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις ως μέρος του εθνικού προγράμματος στρατολόγησης.[1]
Η πίεσης της κοινής γνώμης και η απόσυρση του Μποέκεν οδήγησαν την Utopia να αλλάξει την απόφασή της, με την εταιρεία να ανακοινώνει: «Είμαστε πλέον έτοιμοι να συμπεριλάβουμε την ταινία στο επόμενο πρόγραμμα προβολών μας, καθώς το μήνυμα που επιδιώκαμε να περάσουμε μέσω της ακύρωσης των προβολών έχει επιτευχθεί».[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Steven Erlangern (12 Ιουνίου 2010). «French Protest of Israeli Raid Reaches Wide Audience». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Five Hours from Paris». Film.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2010.
- ↑ Florence Leroy (19 Ιουνίου 2010). «L'actrice israélienne Ronit Elkabetz défend "A cinq heures de Paris"» (στα Γαλλικά). France Info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2011.
- ↑ Nirit Anderman (10 Ιουνίου 2010). «French cinema chain lifts ban on Israeli film after counter-protest from producer». Haaretz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2010.