Πάμμετρος
Πάμμετρος ονομάζεται η συλλογή επιγραμμάτων του Διογένη του Λαέρτιου η οποία δεν έχει σωθεί, αλλά επιγράμματα από αυτήν αναφέρονται από τον Διογένη στο έργο του Βίοι Φιλοσόφων. Στο έργο αυτό, αναφέρονται επιγράμματα διαφόρων ποιητών, αλλά κάποια που ο Διογένης λέει ότι βρίσκονται «εν τη παμμέτρω» (στην Πάμμετρο) που ποίησε ο ίδιος («Ἡμεῖς τ' εἰς αὐτὸν ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον ἐποιήσαμεν τὸν τρόπον·»). Η ίδια η λέξη, πάμμετρος, υποδηλώνει ότι στη συλλογή αυτή βρίσκονται επιγράμματα σε πολλά μέτρα. Ένα από τα μέτρα αυτά δηλώνει ό ίδιος ο Διογένης: «ἐν τῷ προκελευσματικῷ μέτρῳ» (στο προτρεπτικό μέτρο). Όπως και το βιβλίο του Βίοι των φιλοσόφων, η Πάμμετρος, περιείχε επιγράμματα που μιλούσαν για χαρακτηριστικά διασήμων ανδρών.[1] Πληροφορίες για αρκετά από τα επιγράμματα της Παμμέτρου προέρχονται από τον Έρμιππο τον Σμυρναίο[2]
Τα επιγράμματά του διασώθηκαν, εκτός από στο Βίοι των φιλοσόφων και στην Παλατινή Ανθολογία, όπου, ως νεκρολογίες, κατατάσσονται στα επιτύμβια επιγράμματα, τα έβδομο βιβλίο της ανθολογίας.[3]
Αναφορές στην Πάμμετρο στο Βίοι των Φιλοσόφων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρακάτω δίνονται ενδεικτικά σημεία στο Βίοι φιλοσόφων όπου αναφέρεται η Πάμμετρος:
- 1.39 Θαλής «Ἔστι καὶ παρ’ ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἐπιγραμμάτων ἢ Παμμέτρῳ τόδε τὸ ἐπίγραμμα·..»
- 7.31 Ζήνων «Εἴπομεν ὡς ἐτελεύτα ὁ Ζήνων καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον τὸν τρόπον»
- 6.19 Αντισθένης (Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτὸν οὕτως ἔχον·),
- 6.79 Διογένης (Ἔστι καὶ ἡμῶν ἐν τῷ προκελευσματικῷ μέτρῳ)
- 6.100 Μένιππος (τέλος δ' ἐπιβουλευθέντα πάντων στερηθῆναι καὶ ὑπ' ἀθυμίας βρόχῳ τὸν βίον μεταλλάξαι. καὶ ἡμεῖς ἐπαίξαμεν εἰς αὐτόν·)[4]
- 9.43 Δημόκριτος («Ἡμεῖς τ' εἰς αὐτὸν ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον ἐποιήσαμεν τὸν τρόπον·»)
- 8.74 Εμπεδοκλής («Φέρεται δὲ καὶ ἡμῶν εἰς αὐτὸν ἐν τῇ Παμμέτρῳ σκωπτικὸν μέν, τοῦτον δ' ἔχον τὸν τρόπον» (μέρος του επιγράμματος αναφέρεται στο: A. Pal. vii. 123))
Η υπόθεση του Νίτσε (Nietzsches Grundhypothese)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νίτσε, σε νεαρή ηλικία, 26 ετών, δημοσίευσε ένα σύγγραμμα στο οποίο παρέθεσε μελέτη με την άποψή του ότι ο Διογένης, ως ποιητής, χρησιμοποίησε το δεύτερο έργο του, το Βίοι των φιλοσόφων, στην οποία περιέλαβε πολλά επιγράμματα για να διαδοθούν, σε σημείο να παρουσιάζει τους Βίους ως βιτρίνα - έναν τρόπο - παρουσίασης των επιγραμμάτων του -που είχε δημοσιεύσει στην Πάμμετρο-, εξυφαίνοντάς τα σε ένα έργο αντιγραμμένο κυρίως από τον Διοκλή, ο οποίος ήταν η κύρια πηγή του (Hauptquelle)[5]. Η άποψή του αυτή από άλλους απορρίφθηκε πλήρως ενώ από άλλους θεωρήθηκε ιδιαίτερα σημαντική.[6]
Ένα ή δυο βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κάποιοι μελετητές του έργου του Λαερτίου, θεωρούν ότι η Πάμμετρος αποτελείτο από δυο βιβλία.[7]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Lives of the philosophers, Diogenes Laertius, Aloysius Robert Caponigri, 1969, σελ. x
- ↑ Jacoby, Felix· Bollansée, Jan· Schepens, Guido (1 Ιανουαρίου 1998). Die Fragmente Der Griechischen Historiker, Continued (στα Αγγλικά). BRILL. ISBN 9004113037.
- ↑ Hägg, Tomas (5 Απριλίου 2012). The Art of Biography in Antiquity (στα Αγγλικά). Cambridge University Press. ISBN 9781107379275.
- ↑ Seddon, Keith· Yonge, C. D. (1 Μαΐου 2010). An Outline of Cynic Philosophy: Antisthenes of Athens and Diogenes of Sinope in Diogenes Laertius Book Six (στα Αγγλικά). Lulu.com. ISBN 9780955684449.
- ↑ Beiträge zur quellenkunde und kritik des Laertius Diogenes (1870), Friedrich Nietzsche
- ↑ Jensen, Anthony K. (4 Ιουλίου 2013). Nietzsche's Philosophy of History (στα Αγγλικά). Cambridge University Press. ISBN 9781107027329.
- ↑ Dorandi, Tiziano (26 Μαρτίου 2009). Laertiana: Capitoli sulla tradizione manoscritta e sulla storia del testo delle "Vite dei filosofi" di Diogene Laerzio (στα Ιταλικά). Walter de Gruyter. ISBN 9783110213980.
|