Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο
| Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο (Les félins) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία | Ρενέ Κλεμάν[1] |
| Σενάριο | Charles Williams και Ρενέ Κλεμάν |
| Πρωταγωνιστές | Τζέιν Φόντα[2], Αλέν Ντελόν[2], Lola Albright[2], Σόρελ Μπουκ[2], Αντρέ Ουμάνσκι[2], Ανέτ Πουάβρ[2] και Marc Mazza[2] |
| Μουσική | Λάλο Σίφριν |
| Φωτογραφία | Henri Decaë |
| Ενδυματολόγος | Πιέρ Μπαλμέν |
| Εταιρεία παραγωγής | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Διανομή | Metro-Goldwyn-Mayer, CBS και Image Entertainment |
| Πρώτη προβολή | 1964 και 12 Ιουνίου 1964 (Γαλλία)[3] |
| Διάρκεια | 97 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία[3] |
| Γλώσσα | Γαλλικά και Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο (Πρωτότυπος τίτλος: Les félins) είναι Γαλλική ταινία μυστηρίου - θρίλερ του 1964 σε σκηνοθεσία Ρενέ Κλεμάν η οποία ήταν και η δεύτερη που σκηνοθέτησε για την MGM.[4] Πρωταγωνιστούν οι Τζέιν Φόντα, Αλέν Ντελόν και Λόλα Όλμπραϊτ.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Μόντε Κάρλο, ο Μαρκ, ένας όμορφος τυχοδιώκτης, δραπετεύει από τους Αμερικανούς γκάνγκστερ που έχουν λάβει εντολή να τον σκοτώσουν επειδή είχε σχέση με τη γυναίκα του αφεντικού. Ο Μαρκ κρύβεται σε μια αποστολή για τους φτωχούς, όπου η Μπάρμπαρα, μια πλούσια χήρα, τον βρίσκει και τον προσλαμβάνει ως σοφέρ της.
Στο κάστρο της Μπάρμπαρα, η ανιψιά της Μελίντα ελκύεται από τον Μαρκ, και ο Μαρκ ανακαλύπτει ότι η Μπάρμπαρά κρύβει τον εραστή της Βίνσεντ στα μυστικά δωμάτια και τους διαδρόμους του κάστρου. Ο Βίνσεντ είναι ληστής τράπεζας που αναζητείται από την αστυνομία για τον φόνο του συζύγου της Μπάρμπαρα. Αυτός και η Μπάρμπαρα σχεδιάζουν να δολοφονήσουν τον Μαρκ ώστε ο Βίνσεντ να χρησιμοποιήσει το διαβατήριο του Μαρκ για να δραπετεύσει στη Νότια Αμερική. Ο Μαρκ και η Μπάρμπαρα αρχίζουν μια σχέση αλλά ανακαλύπτονται από τον Βίνσεντ, ο οποίος στη συνέχεια σκοτώνει την Μπάρμπαρρα αλλά σκοτώνεται επίσης από τους Αμερικανούς γκάνγκστερ που τον συγχέουν με τον Μαρκ.
Ο Μαρκ και η Μελίντα σχεδιάζουν να απορρίψουν τα δύο πτώματα, αλλά όταν η Μελίνα μαθαίνει ότι ο Μαρκ σχεδιάζει να φύγει χωρίς αυτήν, εξαπάτα την αστυνομία να πιστέψει ότι ο Μαρκ είναι ένοχος και τον αναγκάζει να κρυφτεί στα μυστικά δωμάτια του κάστρου. Είναι κρατούμενος της, όπως και ο Βίνσεντ της θείας της.
Διανομή ρόλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τζέιν Φόντα ως Μελίντα
- Αλέν Ντελόν ως Μαρκ
- Λόλα Όλμπραϊτ ως Μπάρμπαρα
- Σόρελ Μπουκ ως Χάρι
- Καρλ Στάντερ ως Λοφτούς
- Αντρέ Ομάνσκι ως Βίνσεντ
- Άρθουρ Χάουαρντ ως πατέρας Νίλσον
- Ντελ Νέγρο ως Μικ
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία βασίστηκε σε ένα μυθιστόρημα του Ντέι Κιν που δημοσιεύθηκε το 1954. Η εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε το βιβλίο "πιο συμβατικό από το συνηθισμένο" αλλά είπε ότι η ιστορία ήταν "...καλά κατασκευασμένη και στρεβλώθηκε με τον τρόπο του Τζέιμς Καίην".[5] Τα δικαιώματα ταινίας αγοράστηκαν από την MGM και ο Ρενέ Κλεμάν προσλήφθηκε για την σκηνοθεσία. Είχε σκηνοθετήσει προηγουμένως το The Day and the Hour, μια άλλη ταινία με Αμερικανούς και Γάλλους ηθοποιούς. [6]
Η MGM υπέγραψε με τον Αλέν Ντελόν μια συμφωνία πέντε ταινιών μετά την επιτυχημένη συνεργασία του στούντιο μαζί του στο Η μεγάλη ληστεία του καζίνο του 1963.[7]
Τον Μάρτιο του 1963, η Νάταλι Γουντ ανακοινώθηκε για τον ρόλο της Μελίντα, αλλά σύντομα αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε από την Τζέιν Φόντα. [8][9]
Η κινηματογράφιση ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1963. Η ταινία γυρίστηκε εν μέρει στην ιστορική Βίλα Τόρε Κλεμεντίνα.[10]
Ηταν η πρώτη ταινία της Φόντα στη Γαλλία. Για τα γυρίσματα είπε, υπήρξε χάος, βροχή και αλλαγές σεναρίου, πολέμγσα εξήντα μάχες και τις κέρδισα όλες. Εκανα τις σκηνές μιλώντας αγγλικά και αργότερα ντουμπλαριστήκε σε γαλλικά. [11][12] Αργότερα θυμήθηκε ότι ο Κλέμαν σκηνοθέτησε την ταινία χωρίς σενάριο:
Δεν μιλούσα πολύ καλά γαλλικά τότε, και δεν κατάλαβα ποτέ πολλά από όσα συνέβαιναν...[] Αλλά είμαι τρομερά χαρούμενη που το έκανα γιατί με έφερε στη Γαλλία και γνώρισα τον [μετάχρονο σύζυγο Ροζέ] Βαντίμ. [13]
Η Φόντα παντρεύτηκε τον Βαντίμ το 1965 και έζησε στη Γαλλία για αρκετά χρόνια. Κατά τη διάρκεια της λήψης, βίωσε επίσης σεξουαλική παρενόχληση από τον Κλεμάν. Η Φόντα ισχυρίστηκε αργότερα ότι ο Κλεμάν, 24 χρόνια μεγαλύτερος από εκείνη, προσπάθησε να την πείσει να κοιμηθεί μαζί του ως προετοιμασία για μια ερωτική σκηνή στην ταινία.
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κριτικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Los Angeles Times χαρακτήρισαν την ταινία «ένα παράξενο θρίλερ». [14]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.imdb .com /title /tt0058123 /. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 www
.imdb .com /title /tt0058123 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016. - ↑ 3,0 3,1 www
.cnc .fr /documents /36995 /154245 /Box-office+1964 .pdf /f2026256-7461-1272-920e-593bf33e7bc0?t=1634044354308. σελ. 19. - ↑ Archer, Eugene (April 26, 1963). «Rene Clement Hired by M-G-M to Direct 'Love Cage' in France». New York Times: σελ. 29.
- ↑ ANTHONY BOUCHER (25 July 1954). «Criminals At Large». New York Times: σελ. BR20.
- ↑ EUGENE ARCHER (Apr 26, 1963). «Rene Clement Hired by M-G-M To Direct 'Love Cage' in France». New York Times: σελ. 29.
- ↑ Tinee, Mae (Feb 16, 1964). «French Movie Actor Bears Resemblance to Jimmy Dean». Chicago Tribune: σελ. g15.
- ↑ Hopper, Hedda (Apr 1, 1963). «Looking at Hollywood: Six Glamor Girls Sought for Hope!». Chicago Tribune: σελ. b1.
- ↑ Hopper, Hedda (Apr 16, 1963). «Movie Hostesses Wild About Harry: Ex-Arkansas Florist Becomes Latest Hollywood Success Story». Los Angeles Times: σελ. C6.
- ↑ Reynier, Carolyn (January 26, 2008). «From huntsmen to house-hunters». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/b7331abe-cbb0-11dc-97ff-000077b07658.html?ft_site=falcon&desktop=true#axzz4m6iSpnev. Ανακτήθηκε στις July 7, 2017.
- ↑ Hopper, Hedda (Oct 11, 1963). «Ross Hunter Makes Plans, Purchases: Will Film Without Big Stars; Larry Hagman in 'Cavern'». Los Angeles Times: σελ. D12.
- ↑ Hopper, Hedda (Apr 26, 1964). «She's Still an Outspoken Jane...: UNDER But Now Mr. Fonda's Daughter Is More Actress than Rebel Jane turns candid about herself». Chicago Tribune: σελ. j44.
- ↑ Jonas, Gerald (January 22, 1967). «Here's What Happened to Baby Jane». New York Times: σελ. 91.
- ↑ Harford, Margaret (Dec 4, 1964). «ODDBALL MOVIE: 'Joy House' Bizarre, Arty Film Thriller». Los Angeles Times: σελ. E6.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στην IMDb (Αγγλικά)
- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στο AllMovie (Αγγλικά)
- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στο TCMDB (Αγγλικά)
- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στο AlloCine (Γαλλικά)
- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Ο τυχοδιώκτης του Μόντε Κάρλο στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
