Ο Βαφτιστικός
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Για την κινηματογραφική απόδοση του έργου, δείτε Ο βαφτιστικός (ταινία) του 1952
Ο Βαφτιστικός (ή Βαπτιστικός ή Ο Βαφτιστικός της Κυρίας) είναι η γνωστότερη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη.
Η πλοκή της τρίπρακτης αυτής οπερέτας βασίζεται στην γαλλική φάρσα «Madame et son filleul» των Μωρίς Ενεκέν, Πιέρ Βεμπέρ και Ανρί ντε Γκόρς (Maurice Hennequin, Pierre Veber και Henry de Gorsse) την οποία εξελλήνισε ο Σακελλαρίδης. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 18 Ιουλίου του 1918 από το θίασο Παπαϊωάννου. Ο συνθέτης, εκτός από τη μουσική, έγραψε το λιμπρέτο (πεζό κείμενο) και τους στίχους. Η υπόθεση του έργου, που τοποθετείται χρονικά στην περίοδο της επιστράτευσης του 1918, έχει περιληπτικά ως εξής:
Η υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ζεύγος Ζαχαρούλη, που ζει στην Αθήνα, γιορτάζει τη δεύτερη επέτειο των γάμων του. Ο Ζαχαρούλης, επιστρατευμένος λόγω του πολέμου, έχει κατορθώσει να βγει βοηθητικός και να τοποθετηθεί στο τάγμα αυτοκινήτων. Συζητώντας με τους προσκεκλημένους του, ο Ζαχαρούλης διηγείται ότι η γυναίκα του (Βιβίκα), όταν ήταν ακόμα παιδί, είχε βαφτίσει κάποιον στη Λειβαδιά και πως ο βαφτιστικός της αυτός, βρίσκεται τώρα στρατιώτης στο μέτωπο. Η καινούργια στολή του Ζαχαρούλη που έρχεται από το ραφείο γίνεται αιτία ενός καυγά. Η Βιβίκα κατηγορεί τον άντρα της πως είναι δειλός, και «κουραμπιές». Το μόνο που την παρηγορεί, είναι ο βαφτιστικός της (ο Μάρκος Κορτάσης) που βρίσκεται στο μέτωπο και πολεμά σαν ήρωας.
Ένας στρατιώτης παρουσιάζεται βρώμικος και αξύριστος, αυτοσυστήνεται: Μάρκος Κορτάσης, μάγειρος 4ου Λόχου, 61ου Συντάγματος, ο Κεραυνός. Η Βιβίκα ενθουσιάζεται, ο Ζαχαρούλης χάνει το κέφι του. Αργότερα μαθαίνουμε ότι αυτός που παρουσιάστηκε ως Μάρκος Κορτάσης, δεν είναι άλλος από τον Πέτρο Χαρμίδη, αρχιτέκτονα από το Αίγιο. Ο Μάρκος Κορτάσης μη ξέροντας γράμματα, έβαζε αυτόν να απαντάει στην αλληλογραφία του. Εκεί του ήρθε η σκέψη να εκμεταλλευτεί το γεγονός. Παίρνει την άδεια του Κορτάση, το βιβλιάριό του και τη φωτογραφία της νουνάς του και παρουσιάζεται ως Μάρκος Κορτάσης. Ο Χαρμίδης είναι παντρεμένος.
Η Κική, παλιά φίλη της Βιβίκας από το σχολείο, έρχεται από το Αίγιο με σκοπό να παρακαλέσει τη Βιβίκα να ζητήσει από το Συνταγματάρχη θείο της Ζαχαρούλη άδεια για τον άντρα της. Η Κική είναι η γυναίκα του Χαρμίδη. Η Κική φεύγει και ο βαφτιστικός εξομολογείται τον έρωτά του στη Βιβίκα. Την ώρα που τη φιλάει παρουσιάζεται ξαφνικά ο Συνταγματάρχης. Η Βιβίκα για να δικαιολογηθεί παρουσιάζει τον βαφτιστικό της ως άντρα της και τον Ζαχαρούλη που έρχεται σε λίγο για βαφτιστικό της. Σε λίγο φθάνει μία ορχήστρα τσιγγάνων και διασκεδάζει τους προσκεκλημένους. Όταν όλοι φεύγουν η Βιβίκα και ο βαφτιστικός της βρίσκουν ευκαιρία να χαρούν την αγάπη τους. Ο Συνταγματάρχης διηγείται στο τραπέζι ότι ερχόμενος από την Πάτρα, γνώρισε μια χαριτωμένη κυρία. Από τη συζήτηση, αποκαλύπτεται πως η κυρία του τρένου, δεν είναι άλλη από την Κική Χαρμίδη, τη φίλη της Βιβίκας.
Η Κική παρακαλεί το Συνταγματάρχη να φροντίσει για την άδεια του άντρα της. Η ορχήστρα των τσιγγάνων έρχεται για να πληρωθεί και ο Συνταγματάρχης φέρνει τον υποτιθέμενο σύζυγο της Βιβίκας, να τον γνωρίσει στην Κική. Οι δύο γυναίκες λιποθυμούν και ο Ζαχαρούλης πέφτει στην αγκαλιά του Συνταγματάρχη που του έχει ανακοινώσει ότι τον παίρνει μαζί του στο μέτωπο.
Στη σκηνή εμφανίζεται ο πραγματικός βαφτιστικός, ο Μάρκος Κορτάσης, ο οποίος ζητά από τον Χαρμίδη το βιβλιάριό του για να επιστρέψει στο μέτωπο. Σταδιακά η αλήθεια αποκαλύπτεται και ο Ζαχαρούλης συμφιλιώνεται με τη γυναίκα του Βιβίκα, ο Πέτρος Χαρμίδης με την γυναίκα του Κική, και ο Συνταγματάρχης τους συγχωρεί με τον όρο να κάνουν γρήγορα παιδιά, ενώ ο βαφτιστικός, ο Μάρκος Κορτάσης αποκαλύπτει ότι ήδη έβαλε μπροστά για παιδί με την «δούλα» (την υπηρέτρια) του ξενοδοχείου στο οποίο έμεινε.