Οροπέδιο της Μικράς Ασίας

Το οροπέδιο της Μικράς Ασίας τον χειμώνα.

Το οροπέδιο της Μικράς Ασίας (τουρκικά: Anadolu Platosu‎‎) είναι οροπέδιο που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Μικράς Ασίας στην Τουρκία. Το υψόμετρο του οροπέδιου κυμαίνεται από 600 μέτρα ενώ στα δυτικά έως 1.200 μέτρα. Ο Αργαίος κοντά στην Καισάρεια, έχει το υψηλότερο υψόμετρο στα 3.917 μέτρα. Η Άγκυρα, η πρωτεύουσα της Τουρκίας, βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα αυτού του οροπέδου.

Πληροφορίες

Το ηφαίστειο Αργαίος (3.917 μ.) στην Καππαδοκία.

Το οροπέδιο εκτείνεται στην ενδοχώρα από την παράκτια πεδιάδα του Αιγαίου, η περιοχή της κεντρικής Μικράς Ασίας καταλαμβάνει την περιοχή μεταξύ των δύο ζωνών των βουνών, που εκτείνεται ανατολικά μέχρι το σημείο όπου συγκλίνουν οι δύο σειρές. Τα οροπέδια, ημι-άνυδρα υψίπεδα της Μικράς Ασίας θεωρούνται η καρδιά της χώρας. Η περιοχή ποικίλλει σε υψόμετρο από 700 μέτρα (2.300 πόδια) έως 2.000 μέτρα (6.600 πόδια) από δυτικά προς ανατολικά. Οι δύο μεγαλύτερες λεκάνες στο οροπέδιο είναι του Ικονίου και η λεκάνη που καταλαμβάνεται από τη μεγάλη αλμυρή λίμνη Τουζ. Και οι δύο λεκάνες χαρακτηρίζονται από εσωτερική αποστράγγιση. Οι δασικές εκτάσεις περιορίζονται στα βορειοδυτικά και βορειοανατολικά του οροπεδίου. Η καλλιέργεια που τροφοδοτείται με βροχή και είναι ευρέως διαδεδομένη, με το σιτάρι να είναι η κύρια καλλιέργεια. Η αρδευόμενη γεωργία περιορίζεται στις περιοχές γύρω από τους ποταμούς και όπου υπάρχει επαρκές υπόγειο νερό. Σημαντικές αρδευόμενες καλλιέργειες περιλαμβάνουν κριθάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, διάφορα φρούτα, σταφύλια, παπαρούνες οπίου, ζαχαρότευτλα, τριαντάφυλλα και καπνό. Υπάρχει επίσης εκτεταμένη βόσκηση σε όλο το οροπέδιο.

Η κεντρική Μικρά Ασία λαμβάνει λίγες ετήσιες βροχοπτώσεις. Για παράδειγμα, το ημι-άνυδρο κέντρο του οροπεδίου δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση μόνο 300 χιλιοστόμετρα. Ωστόσο, η πραγματική βροχόπτωση από έτος σε έτος είναι ακανόνιστη και περιστασιακά μπορεί να είναι μικρότερη από 200 χιλιοστόμετρα, οδηγώντας σε σοβαρές μειώσεις των αποδόσεων των καλλιεργειών τόσο για τη γεωργία που τροφοδοτείται με βροχή όσο και για την αρδευόμενη γεωργία. Σε χρόνια χαμηλών βροχοπτώσεων, οι απώλειες αποθεμάτων μπορεί επίσης να είναι υψηλές. Η υπερβόσκηση έχει συμβάλει στη διάβρωση του εδάφους στο οροπέδιο. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών, συχνές θύελλες σκόνης φυσούν μια λεπτή κίτρινη σκόνη σε όλο το οροπέδιο. Οι ακρίδες καταστρέφουν περιστασιακά την ανατολική περιοχή τον Απρίλιο και τον Μάιο. Σε γενικές γραμμές, το οροπέδιο βιώνει ακραίες θερμοκρασίες, με σχεδόν καθόλου βροχοπτώσεις το καλοκαίρι και κρύο καιρό με έντονη χιονόπτωση το χειμώνα.

Πηγές

• Bergougnan, H. (1976) Dispositif des ophiolites nord-est anatoliennes, origine des nappes ophiolitiques et sud-pontiques, jeu de la faille nord-anatolienne. Comptes Rendus de l'Académie des Sciences, Série D: Sciences Naturelles, 281: 107–110.
• Bozkurt, E. and Satir, M. (2000) The southern Menderes Massif (western Turkey); geochronology and exhumation history. Geological Journal, 35: 285–296.
• Rice, S.P., Robertson, A.H.F. and Ustaömer, T. (2006) Late Cretaceous-Early Cenozoic tectonic evolution of the Eurasian active margin in the Central and Eastern Pontides, northern Turkey. In: Robertson, (Editor), Tectonic Development of the Eastern Mediterranean Region. Geological Society, London, Special Publications, 260, London, 413–445.
• Robertson, A. and Dixon, J.E.D. (1984) Introduction: aspects of the geological evolution of the Eastern Mediterranean. In: Dixon and Robertson (Editors), The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Geological Society, London, Special Publications, 17, 1–74.
• Ustaömer, T. and Robertson, A. (1997) Tectonic-sedimentary evolution of the north Tethyan margin in the Central Pontides of northern Turkey. In: A.G. Robinson (Editor), Regional and Petroleum Geology of the Black Sea and Surrounding Region. AAPG Memoir, 68, Tulsa, Oklahoma, 255–290.
•  Το λήμμα ενσωματώνει υλικό δημόσιας χρήσης από ιστοτόπους ή έγγραφα από CIA World Factbook.