Ομάδα Κρεμόνα
Στην αλγεβρική γεωμετρία, η ομάδα Κρεμόνα[1], η οποία εισήχθη από τον Κρεμόνα (1863, 1865)[2], είναι η ομάδα των δίρρητων αυτομορφισμών[3] του -διάστατου προβολικού χώρου πάνω σε ένα πεδίο . Συμβολίζεται με or ή .
Η ομάδα Κρεμόνα ταυτίζεται φυσικά με την ομάδα αυτομορφισμού του πεδίου των ρητών συναρτήσεων σε απροσδιόριστες πάνω από , ή με άλλα λόγια μια καθαρή υπερβατική επέκταση του , με βαθμό υπερβατικότητας .
Η προβολική γενική γραμμική ομάδα τάξης , των προβολικών μετασχηματισμών, περιέχεται στην ομάδα Κρεμόνα τάξης . Οι δύο ομάδες είναι ίσες μόνο όταν ή , οπότε και ο αριθμητής και ο παρονομαστής ενός μετασχηματισμού πρέπει να είναι γραμμικοί.
Ομάδα Κρεμόνα σε 2 διαστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε δύο διαστάσεις, ο Μαξ Νέτερ και ο Γκουίντο Καστελνούοβο έδειξαν ότι η σύνθετη ομάδα Κρεμόνα παράγεται από τον τυπικό τετραγωνικό μετασχηματισμό, μαζί με την , αν και υπήρξε κάποια διαμάχη σχετικά με το αν οι αποδείξεις τους ήταν σωστές, και ο Γκιζατουλίν (1983) έδωσε ένα πλήρες σύνολο σχέσεων για αυτούς τους γεννήτορες. Η δομή αυτής της ομάδας δεν είναι ακόμα καλά κατανοητή, αν και έχει γίνει πολλή δουλειά για την εύρεση στοιχείων ή υποομάδων της.[4]
- Οι Καντά & Λαμί (2010) έδειξαν ότι η ομάδα Κρεμόνα δεν είναι απλή ως αφηρημένη ομάδα,
- Ο Μπλαν έδειξε ότι δεν έχει μη τετριμμένες κανονικές υποομάδες που να είναι επίσης κλειστές σε μια φυσική τοπολογία.
- Για τις πεπερασμένες υποομάδες της ομάδας Κρεμόνα βλέπε Ντολγκάτσεφ & Ισκόφσκιχ (2009).
Ομάδα Κρεμόνα σε υψηλότερες διαστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λίγα είναι γνωστά για τη δομή της ομάδας Κρεμόνα σε τρεις και περισσότερες διαστάσεις[5], αν και πολλά στοιχεία της έχουν περιγραφεί. Blanc (2010) έδειξε ότι είναι (γραμμικά) συνδεδεμένη, απαντώντας σε ένα ερώτημα του Σερ 2010. Δεν υπάρχει εύκολο ανάλογο του θεωρήματος Νέτερ-Καστελνούβο, καθώς η {Χάντσον (1927)[6] έδειξε ότι η ομάδα Κρεμόνα σε διάσταση τουλάχιστον 3 δεν παράγεται από τα στοιχεία της με βαθμό που περιορίζεται από οποιοδήποτε σταθερό ακέραιο.
Ομάδες ντε Ζονκιέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια ομάδα ντε Ζονκιέρ[7] είναι μια υποομάδα μιας ομάδας Κρεμόνα της ακόλουθης μορφής . Επιλέγουμε μια βάση υπερβατικότητας για μια επέκταση του πεδίου . Τότε μια ομάδα ντε Ζονκιέρ είναι η υποομάδα των αυτομορφισμών της που απεικονίζει το υποπεδίο στον εαυτό της για κάποιο . Έχει μια κανονική υποομάδα που δίνεται από την ομάδα Κρεμόνα των αυτομορφισμών του πάνω στο πεδίο , και η πηλίκο ομάδα είναι η ομάδα Κρεμόνα του πάνω στο πεδίο . Μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως η ομάδα των διρρητών αυτομορφισμών της δέσμης ινών .
Όταν και η ομάδα ντε Ζονκιέρ είναι η ομάδα των μετασχηματισμών Κρεμόνα που καθορίζουν ένα δέσμημα γραμμών μέσω ενός δεδομένου σημείου και είναι το ημιάμμεσο γινόμενο των and .
Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Alberich-Carramiñana, Maria (2002), Geometry of the plane Cremona maps, Lecture Notes in Mathematics, 1769, Berlin, New York: Springer-Verlag, doi: , ISBN 978-3-540-42816-9
- Blanc, Jérémy (2010), «Groupes de Cremona, connexité et simplicité», Annales Scientifiques de l'École Normale Supérieure, Série 4 43 (2): 357–364, doi: , ISSN 0012-9593
- Cantat, Serge; Lamy, Stéphane (2010). «Normal subgroups in the Cremona group». Acta Mathematica 210 (2013): 31–94. doi: . Bibcode: 2010arXiv1007.0895C.
- Coolidge, Julian Lowell (1931), A treatise on algebraic plane curves, Oxford University Press, ISBN 978-0-486-49576-7, https://books.google.com/books?id=Y7WEf6V0XwgC
- Cremona, L. (1863), «Sulla trasformazioni geometiche delle figure piane», Giornale di Matematiche di Battaglini 1: 305–311, http://it.wikisource.org/wiki/Sulle_trasformazioni_geometriche_delle_figure_piane_%28Cremona%29
- Cremona, L. (1865), «Sulla trasformazioni geometiche delle figure piane», Giornale di Matematiche di Battaglini 3: 269–280, 363–376, http://it.wikisource.org/wiki/Sulle_trasformazioni_geometriche_delle_figure_piane,_nota_II_%28Cremona%29
- Demazure, Michel (1970), «Sous-groupes algébriques de rang maximum du groupe de Cremona», Annales Scientifiques de l'École Normale Supérieure, Série 4 3 (4): 507–588, doi: , ISSN 0012-9593, http://www.numdam.org/item?id=ASENS_1970_4_3_4_507_0
- Dolgachev, Igor V. (2012), Classical Algebraic Geometry: a modern view, Cambridge University Press, ISBN 978-1-107-01765-8, http://www.math.lsa.umich.edu/~idolga/CAG.pdf, ανακτήθηκε στις 2012-04-18
- Dolgachev, Igor V.; Iskovskikh, Vasily A. (2009), «Finite subgroups of the plane Cremona group», Algebra, arithmetic, and geometry: in honor of Yu. I. Manin. Vol. I, Progr. Math., 269, Boston, MA: Birkhäuser Boston, σελ. 443–548, doi: , ISBN 978-0-8176-4744-5
- Gizatullin, M. Kh. (1983), «Defining relations for the Cremona group of the plane», Mathematics of the USSR-Izvestiya 21 (2): 211–268, doi: , ISSN 0373-2436
- Godeaux, Lucien (1927), Les transformations birationelles du plan, Mémorial des sciences mathématiques, 22, Gauthier-Villars et Cie
- Hudson, Hilda Phoebe (1927), Cremona transformations in plane and space, Cambridge University Press, Reprinted 2012, ISBN 978-0-521-35882-8, http://www.agnesscott.edu/lriddle/women/abstracts/hudson_cremona.htm
- Semple, J. G.; Roth, L. (1985), Introduction to algebraic geometry, Oxford Science Publications, The Clarendon Press Oxford University Press, ISBN 978-0-19-853363-4
- Serre, Jean-Pierre (2009), «A Minkowski-style bound for the orders of the finite subgroups of the Cremona group of rank 2 over an arbitrary field», Moscow Mathematical Journal 9 (1): 193–208, doi: , ISSN 1609-3321
- Serre, Jean-Pierre (2010), «Le groupe de Cremona et ses sous-groupes finis», Astérisque, Seminaire Bourbaki 1000 (332): 75–100, ISBN 978-2-85629-291-4, ISSN 0303-1179, http://www.bourbaki.ens.fr/TEXTES/1000.pdf
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- English - Greek Dictionary of Pure and Applied Mathematics Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
- Αγγλοελληνικό Λεξικό Μαθηματικής Ορολογίας - Πανεπιστήμιο Κύπρου
- Worksheet on Affine Noetherian Schemes
- Algebraic Geometry
- Topology
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Déserti, Julie (13 Απριλίου 2021). The Cremona Group and Its Subgroups. American Mathematical Soc. ISBN 978-1-4704-6012-9.
- ↑ «Luigi Cremona - Biography». Maths History (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024.
- ↑ Cheltsov, Ivan· Chen, Xiuxiong (23 Μαΐου 2023). Birational Geometry, Kähler–Einstein Metrics and Degenerations: Moscow, Shanghai and Pohang, April–November 2019. Springer Nature. ISBN 978-3-031-17859-7.
- ↑ Déserti, Julie (13 Απριλίου 2021). The Cremona Group and Its Subgroups. American Mathematical Soc. ISBN 978-1-4704-6012-9.
- ↑ Fernex, Tommaso de· Hassett, Brendan (1 Ιουνίου 2018). Algebraic Geometry: Salt Lake City 2015. American Mathematical Soc. ISBN 978-1-4704-3577-6.
- ↑ «Hilda Phoebe HUDSON - Dictionnaire créatrices». www.dictionnaire-creatrices.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024.
- ↑ Hazewinkel, Michiel (1 Δεκεμβρίου 2013). Encyclopaedia of Mathematics: C An updated and annotated translation of the Soviet ‘Mathematical Encyclopaedia’. Springer Science & Business Media. ISBN 978-94-009-6000-8.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- H. Matsumura, Commutative algebra 1980 (ISBN 0-8053-7026-9).
- Nagata, Masayoshi (1956), «On the chain problem of prime ideals», Nagoya Math. J. 10: 51–64, doi:, http://projecteuclid.org/euclid.nmj/1118799769
- Hartshorne, Robin (1977), Algebraic Geometry, Graduate Texts in Mathematics, vol. 52, New York: Springer-Verlag, ISBN 978-0-387-90244-9, MR 0463157