Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων[1] υιοθετήθηκε από τη Διεθνή Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων το 1977, στο Λονδίνο[2], ενώ, στη συνέχεια, διακηρύχθηκε[1][2] πανηγυρικά στις 15 Οκτωβρίου 1978[2], στην Έδρα της ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι[1][2][3]. Αποτελεί μία φιλοσοφικής φύσεως θέση σχετικά με τις σχέσεις οι οποίες οφείλουν εφεξής να δημιουργηθούν μεταξύ του ανθρώπινου είδους και των υπολοίπων ζωικών ειδών.

Το περιεχόμενο των κειμένων της, αναθεωρημένο από τη Διεθνή Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων το 1989, δημοσιοποιήθηκε το 1990. Σήμερα, η συγκεκριμένη διακήρυξη είναι δίχως νομική ισχύ.

Η συγκεκριμένη διακήρυξη συντάχθηκε από αριθμό προσωπικοτήτων προερχόμενων από τον πολιτικό και ακαδημαϊκό κόσμο, όπως, μεταξύ άλλων, ο βραβευθείς με Βραβείο Νόμπελ Αλφρέντ Καστλέρ. Αποτέλεσε προϊόν σχετικής πρωτοβουλίας της Διεθνούς Ενώσεως Δικαιωμάτων των Ζώων, σήμερα γνωστής ως «Ίδρυμα Δικαίου των Ζώων, Δεοντολογίας και Επιστημών»[4].

Τα κείμενά της αναδημοσιεύτηκαν από αριθμό ενώσεων για την προστασία των ζώων[4].

Οι συντάκτες της συγκεκριμένης διακήρυξης επιθυμούσαν, μέσω της πρωτοβουλίας αυτής, την περαιτέρω επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ζώα, τονίζοντας εντός της εισαγωγής της πως «ο σεβασμός των ζώων από τον άνθρωπο βασίζεται στον σεβασμό των ανθρώπων μεταξύ τους»[4].

Η συγκεκριμένη διακήρυξη συντάχθηκε σε μια ιστορική περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας ο ρόλος και το καθεστώς των ζώων τίθετο υπό αμφισβήτηση. Ως εκ τούτου, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, επιστήμονες διαφόρων εθνικοτήτων, ξεκίνησαν την αναζήτηση εναλλακτικών έναντι των δοκιμών στα ζώα, ενώ, παράλληλα, η Γαλλία είχε, μόλις, προχωρήσει σε τροποποίηση του αστικού κώδικά της, κατατάσσοντας, πλέον, τα ζώα ως αισθανόμενα όντα και όχι ως κινητά αντικείμενα[4][5].

Το 1989, εκδόθηκε μία δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση της οικουμενικής διακηρύξεως των δικαιωμάτων των ζώων, συνταχθείσα από το Ίδρυμα Δικαίου των Ζώων. Ορισμένοι ερευνητές εκτιμούν πως η συγκεκριμένη αναθεώρηση οδήγησε σε μια διαφοροποίηση, πιο συγκεκριμένα στη μετατόπιση από την ανάγκη προστασίας των ζώων με απώτερο σκοπό την αποφυγή τυχόν σε βάρους τους ενεργειών που θα οδηγούσαν σε πρόκληση πόνου σε μια περισσότερο φιλοσοφικής φύσεως προσέγγιση στα χνάρια της αδιαφοροποίησης της ειδών[6].

  1. 1,0 1,1 1,2 (Γαλλικά) «les droits de l'animal». Encyclopédie Larousse. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (Γαλλικά) Denoix de Saint-Marc, Renaud (4 Σεπτεμβρίου 2011). «Les animaux ont-ils des droits ?». Canal Académie. Les entretiens de l'Académie – Académie des sciences morales et politiques, séance du 23 mai 2011. Institut de France. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2016. 
  3. (Γαλλικά) Cyrulnik, Boris· De Fontenay, Elisabeth· Singer, Peter (2013). Les Animaux aussi ont des droits. Éditions du Seuil. σελ. 87. ISBN 2021101916. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 (Γαλλικά) Jouanen, Monique (15 Οκτωβρίου 2018). «1978 - La Déclaration des droits de l'animal». L'Express. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019. 
  5. (Γαλλικά) «Un statut de l'animal dans le Code civil». univ-droit.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019. 
  6. (Γαλλικά) Babadji, Ramdane (1999). «L'animal et le droit : à propos de la Déclaration universelle des droits de l'animal». Revue juridique de l'Environnement 24 (1): 9-22. doi:10.3406/rjenv.1999.3607.