Νυφικό της πριγκίπισσας Νταϊάνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένα αντίγραφο του φορέματος στο εμπορικό κέντρο West Edmonton, στο Έντμοντον του Καναδά, το 2013

Το νυφικό της πριγκίπισσας Νταϊάνας ήταν ιβουάρ μεταξωτό φόρεμα, που είχε κοστίσει 9.000 λίρες (αντιστοιχούν σε 36.700 δολάρια το 2021). [1] [2] Φορέθηκε στον γάμο της Νταϊάνας με τον Κάρολο, Πρίγκιπα της Ουαλίας το 1981 στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου. Συγκαταλέγεται στα δημοφιλέστερα φορέματα του κόσμου, [3] ενώ εκείνη την εποχή θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά στην ιστορία της μόδας. [4]

Σχέδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φόρεμα σχεδιάστηκε από τον Ντέιβιντ και την Ελίζαμπεθ Εμάνουελ, οι οποίοι το περιέγραψαν ως ένα φόρεμα που «έπρεπε να είναι κάτι που θα έμενε στην ιστορία, αλλά και κάτι που αγαπούσε η Νταϊάνα» και που θα ήταν «κατάλληλα δραματικό για να κάνει εντύπωση". [5] [6] Η Νταϊάνα επέλεξε προσωπικά τους σχεδιαστές για να φτιάξουν το νυφικό της επειδή λάτρεψε την σιφόν μπλούζα που σχεδίασαν για την επίσημη φωτογράφηση της με τον Άντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς . [7]

Τον υφάντινο μεταξωτό ταφτά έφτιαξε ο Στίβεν Γουόλτερς του Σάφολκ . [3] Οι Εμάνουελ πήραν συμβουλές από τη Μορίν Μπέικερ, η οποία είχε φτιάξει το πρώτο νυφικό της πριγκίπισσας Άννας, κατά την κατασκευή του φορέματος. [6] Ένας παρατηρητής έγραψε "το φόρεμα ήταν ένα κρινολίνο, σύμβολο της σεξουαλικότητας και της μεγαλοπρέπειας, μια μαρέγκα κεντημένη με πέρλες και πούλιες, με το μπούστο της με δαντέλα". [2] Το φόρεμα ήταν διακοσμημένο με κέντημα στο χέρι, πούλιες και 10.000 μαργαριτάρια, με επίκεντρο ένα μοτίβο καρδιάς. [8] Ένα χρυσό πέταλο 18 καρατίων ράφτηκε στα μεσοφόρια ως ένδειξη καλής τύχης. [9] Η δαντέλα που χρησιμοποιήθηκε για το κόψιμο ήταν αντίκα και χειροποίητη και μια τετράγωνη δαντέλα Carrickmacross που ανήκε στη Μαίρη του Τεκ ήταν κολλημένη στο φόρεμα. [10] Ένας μικροκαμωμένος μπλε φιόγκος ήταν επίσης ραμμένος στο εσωτερικό της ζώνης της τουαλέτας ως « Κάτι από τα παλιά ». Αντίθετα, το νυφικό της Κάθριν Μίντλετον, για τον γάμο της με τον πρίγκιπα Ουίλιαμ, τον μεγαλύτερο γιο της Νταϊάνας, ενσωμάτωσε μοτίβα κομμένα από μηχανική δαντέλα σε εφαρμογή σε μεταξωτό δίχτυ. [11] Το φόρεμα έγραφε «δαντελένια φούντα που κοσμούσαν τη λαιμόκοψη και τα μανίκια». [8]

Η εφαρμογή του φορέματος δημιουργούσε δυσκολίες επειδή η Νταϊάνα έπεσε από το νούμερο 14 στο νούμερο 10 τους μήνες πριν από τον γάμο. Ακόμη και η μοδίστρα ανησυχούσε για το αδυνάτισμά της και φοβόταν ότι το φόρεμα μπορεί να μην της ταιριάζει όπως θα έπρεπε. [12]

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Άντριου Μόρτον, στο βιβλίο Diana: Her True Story, οι σχεδιαστές του φορέματος συνειδητοποίησαν πολύ αργά ότι είχαν ξεχάσει να υπολογίσουν το μήκος της ουράς σε σχέση με το μέγεθος της βασιλικής άμαξας με την οποία η Νταϊάνα και ο πατέρας της πήγαιναν στην τελετή. Δυσκολεύτηκαν να χωρέσουν μέσα στην καμπίνα και η ουρά τσαλακώθηκε άσχημα, παρά τις προσπάθειες της Νταϊάνας. Αυτό εξηγούσε τα ορατά τσακίσματα στο νυφικό όταν έφτασε στον καθεδρικό ναό. [13]

Η Νταϊάνα είχε επίσης ένα εφεδρικό νυφικό, το οποίο θα λειτουργούσε ως υποκατάστατο αν το σχέδιο του φορέματος αποκαλυπτόταν πριν από τη μεγάλη της μέρα. [14] Οι Εμάνουελ δημιούργησαν επίσης μια ομπρέλα σε ασορτί ταφτά που θα χρησιμοποιούσε η Νταϊάνα σε περίπτωση που η ημέρα του γάμου ήταν βροχερή. [15]

Υποδοχή και επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φόρεμα έθεσε τις τάσεις της μόδας για τους γάμους, μετά από εκείνον της Νταϊάνας. Μεγάλα φουσκωμένα μανίκια, γεμάτη φούστα και «απαλά υφάσματα» έγιναν δημοφιλείς απαιτήσεις του κόσμου. [16] Αντίγραφα άλλων μοδίστρων ήταν διαθέσιμα «μέσα σε λίγες ώρες» από τον γάμο του 1981. [17]

Πολλοί ειδικοί στο νυφικό θεώρησαν το φόρεμα «χρυσό πρότυπο» στη μόδα του γάμου τα χρόνια μετά το γάμο. [18] Η συνεχής εκτίμηση για το φόρεμα δεν ήταν καθολική. Ένα νυφικό περιοδικό του 2004 το απαριθμούσε ως «πολύ φόρεμα, πολύ μικρή πριγκίπισσα». [19] Παρ 'όλα αυτά, η Ελίζαμπεθ Εμάνουελ σημείωσε το 2011 ότι εξακολουθεί να λαμβάνει αιτήματα για αντίγραφα του φορέματος της Νταϊάνας.

Στα απομνημονεύματά του το 2003, A Royal Duty, ο Πολ Μπάρελ έγραψε ότι η Νταϊάνα ήθελε το φόρεμα να είναι μέρος της συλλογής μόδας του Μουσείου Βικτωρίας και Αλβέρτου. [20]

Το φόρεμα περιόδευσε για πολλά χρόνια με την έκθεση «Diana: A Celebration», αν και γενικά έμεινε μόνο για ένα μέρος της έκθεσης. Ο Οίκος των Άλθροπ, στο Νορθάμπτον ήταν η κύρια τοποθεσία εμφάνισης του φορέματος. [21] Το φόρεμα της Νταϊάνας μεταβίβασε την κυριότητα από τον αδερφό της στους γιους της το 2014 επειδή είχε ζητήσει να τους παραδοθούν πίσω τα υπάρχοντά της όταν και οι δύο κλείσουν τα 30 [22] Το δαχτυλίδι των αρραβώνων της δόθηκε στον πρίγκιπα Ουίλιαμ, ενώ η ιδιοκτησία του νυφικού δόθηκε τόσο στον πρίγκιπα Γουίλιαμ όσο και στον πρίγκιπα Χάρι . [23] [24]

Το 2018, το φόρεμα επιλέχθηκε ως ένα από αυτά «Με τη μεγαλύτερη επιρροή βρετανικά βασιλικά νυφικά όλων των εποχών» από το περιοδικό Time . [25] Το 2021 εκτέθηκε στο Παλάτι του Κένσινγκτον ως μέρος της έκθεσης «Royal Style in the Making». [26]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «On this day:1981: Charles and Diana marry». BBC. 29 July 1981. http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/july/29/newsid_2494000/2494949.stm. Ανακτήθηκε στις 30 April 2011. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Denney, Colleen (Απριλίου 2005). Representing Diana, Princess of Wales: cultural memory and fairy tales revisited. Fairleigh Dickinson Univ Press. σελ. 57. ISBN 978-0-8386-4023-4. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Steele, Valerie (9 Νοεμβρίου 2010). The Berg Companion to Fashion. Berg Publishers. σελ. 218. ISBN 978-1-84788-592-0. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  4. ↑ Johnson, Maureen. «Design of Lady Diana's wedding dress revealed». The Press-Courier. Associated Press (Oxnard CA): σελ. 11. https://news.google.com/newspapers?id=BjtLAAAAIBAJ&dq=diana%20wedding&pg=2406%2C7438391. Ανακτήθηκε στις 30 April 2011. 
  5. ↑ Coward, Rosalind· Mandela, Nelson (1 Ιουλίου 2007). Diana: The Portrait: Anniversary Edition. Andrews McMeel Publishing. σελ. 25. ISBN 978-0-7407-6792-0. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  6. ↑ 6,0 6,1 McDowell, Colin (1 Ιουλίου 2007). Diana style. Aurum. ISBN 978-1-84513-200-2. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  7. ↑ Moore, Sally (Οκτωβρίου 1991). The Definitive Diana: An Intimate Look at the Princess of Wales from A to Z. Contemporary Books. ISBN 978-0-8092-3948-1. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Royal Wedding Dresses throughout history». The Royal Family. 11 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2018. 
  9. ↑ Derschowitz, Jessica (16 Νοεμβρίου 2010). «Prince William Engagement: A Look Back at His Parents' Wedding». CBS News. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2018. 
  10. ↑ Vargas, Chanel (7 Μαρτίου 2018). «Every Detail About Princess Diana's Iconic Wedding Dress». Town & Country. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2018. 
  11. ↑ Alexander, Hilary. «Kate Middleton wedding dress is Sarah Burton for Alexander McQueen». Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2014. 
  12. ↑ Paprocki, Sherry Beck (Ιουλίου 2009). Diana, Princess of Wales: Humanitarian. Infobase Publishing. σελ. 35. ISBN 978-1-60413-463-6. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  13. ↑ Knight, Julian (22 Μαρτίου 2011). The Royal Wedding For Dummies. John Wiley and Sons. σελ. 68. ISBN 978-1-119-97030-9. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  14. ↑ Peiffer, Kimberly (28 Μαρτίου 2011). «Princess Diana's Spare Wedding Dress Revealed». People. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2014. 
  15. ↑ Goldberg, Carrie (16 Οκτωβρίου 2020). «Everything You Need to Know About Princess Diana's Wedding Gown». Harper's Bazaar. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  16. ↑ Rodd, Debbie (June 1982). «Classic Wedding Ways». Orange Coast Magazine. https://books.google.com/books?id=ORYEAAAAMBAJ&q=diana+dress+wedding&pg=PA92. Ανακτήθηκε στις 30 April 2011. 
  17. ↑ «Kate's wedding dress recreated in just five hours». The Herald Sun. AFP. 1 May 2011. http://www.heraldsun.com.au/news/breaking-news/kates-wedding-dress-recreated-in-just-five-hours/story-e6frf7jx-1226047668734. Ανακτήθηκε στις 30 April 2011. 
  18. ↑ Nixon-Knight, Lynnell (January 2007). «Natural Evolution». Indianapolis Monthly. https://books.google.com/books?id=RB0DAAAAMBAJ&q=diana+dress+wedding&pg=RA1-PA25. Ανακτήθηκε στις 30 April 2011. 
  19. ↑ Armstrong, Colleen (Winter 2004). «Top 10 perks for 21st century brides». Cincinnati Wedding. https://books.google.com/books?id=4B0DAAAAMBAJ&q=diana+dress+wedding&pg=PA36. Ανακτήθηκε στις 30 April 2011. 
  20. ↑ Paul Burrell (3 Ιουνίου 2004). A Royal Duty. Penguin Adult. σελ. 250. ISBN 978-0-14-101828-7. 
  21. ↑ «Kensington Palace - FAQs». Historic Royal Palaces. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2011. 
  22. ↑ «Princess Diana Wedding Dress Going Home». Hello Magazine. 1 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2014. 
  23. ↑ «What will Prince Harry and Prince William inherit from Princess Diana?». The Daily Telegraph. 1 September 2014. https://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/diana/11069069/What-will-Prince-Harry-and-Prince-William-inherit-from-Princess-Diana.html. Ανακτήθηκε στις 2 June 2018. 
  24. ↑ Picheta, Rob (27 Απριλίου 2021). «Princess Diana's wedding dress to go on display after William and Harry agree to loan». CNN. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  25. ↑ Lang, Cady (1 Μαΐου 2018). «The 12 Most Influential British Royal Wedding Dresses of All Time». Time. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2018. 
  26. ↑ Turner, Lauren (2 Ιουνίου 2021). «Princess Diana's wedding dress going on display at Kensington Palace». BBC. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Emanuels (2006). A Dress for Diana. ISBN 1-86205-749-4.  (reissued in March 2011)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νυφικό_της_πριγκίπισσας_Νταϊάνας&oldid=10270282"