Ντόναλντ Σάντογουέι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ντόναλντ Σάντογουέι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Μαρτίου 1950
Τορόντο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τορόντο (1974–1977)[1]
Πανεπιστήμιο του Τορόντο (έως 1973)[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμηχανικός
ερευνητής
ΕργοδότηςΤεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (από 1978)[3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςεπίτιμος διδάκτωρ του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας
Ιστότοπος
www.donaldsadoway.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντόναλντ Ρόμπερτ Σάντογουει (7 Μαρτίου 1950) είναι καθηγητής Χημείας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης. Ως μέλος του διδακτικού προσωπικού στο Τμήμα Μηχανικής Επιστήμης των Υλικών, θεωρείται ειδικός στις μπαταρίες και έχει διεξάγει σημαντική έρευνα πάνω στο πώς να βελτιώνεις την λειτουργία και την διάρκεια των κινητών πηγών ισχύος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάντογουει γεννήθηκε στο Τορόντο του Καναδά. Φοίτησε σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, από όπου έλαβε το διδακτορικό του το 1977. Στο πανεπιστήμιο αυτό εστίασε τις έρευνές του πάνω στη χημική μεταλλουργία. Έχει επίσης υπηρετήσει στην Εθνική Εκτελεστική Επιτροπή της Ουκρανικής Ένωσης Καναδών Φοιτητών από το 1972-1974. Το 1977 έλαβε μια μεταδιδακτορική υποτροφία από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας του Καναδά και πήγε στο ΜΙΤ για να κάνει την μεταδιδακτορική του έρευνα δίπλα στον Τζούλιαν Ζέκελι. Ο Σάντογουει εισήλθε στο ΜΙΤ το 1978. Στις 19 Ιουνίου 2013 ο Σάντογουει ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο ως αναγνώριση της συμβολής του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την αειφόρο ενέργεια.

Έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως ερευνητής, ο Σάντογουει επικεντρώθηκε στους περιβαλλοντικούς τρόπους για την εξαγωγή μετάλλων από τα ορυχεία τους καθώς και για την παραγωγή πιο αποδοτικών μπαταριών. Η έρευνά του έχει συχνά καθοδηγηθεί από την επιθυμία του να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων από διάφορες βιομηχανίες. Είναι συν-εφευρέτης ενός στερεού πολυμερούς ηλεκτρολύτη. Αυτό το υλικό έχει την ικανότητα να επιτρέπει στις μπαταρίες να παράγουν διπλάσια ισχύ ανά κιλό, όπως συμβαίνει με τις τρέχουσες μπαταρίες ιόντων λιθίου.

Τον Αύγουστο του 2006, μια ομάδα που καθοδηγούσε κατέδειξε την δυνατότητα εξαγωγής σιδήρου από τα μεταλλεύματα μέσω ηλεκτρόλυσης τετηγμένου οξειδίου. Όταν τροφοδοτείται αποκλειστικά από ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια, αυτή η τεχνική έχει τη δυνατότητα να εξαλείψει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που παράγονται με τις παραδοσιακές μεθόδους.

Το 2009 ο Σάντογουει πρότεινε μια πολύ χαμηλού κόστους μπαταρία λιωμένου αλατιού βασισμένη στο μαγνήσιο και το αντιμόνιο που διαχωρίζεται από ένα αλάτι το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συστήματα σταθερής αποθήκευσης ενέργειας. Η έρευνα πάνω σε αυτή την έννοια χρηματοδοτήθηκε από την ARPA-E, την Total S.A. και άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Μπιλ Γκέιτς. Τα πειραματικά δεδομένα έδειξαν μια αποτελεσματικότητα σε ποσοστό 69%, με καλή χωρητικότητα αποθήκευσης και σχετικά χαμηλή διαρροή. Το 2010 ο Σάντογουει και άλλοι δυο, ο Ντέιβιντ Μπράντγουελ και ο Λουίζ Ορτίζ, ίδρυσαν μια εταιρεία με την επωνυμία Ambri προκειμένου να αυξήσουν και να εμπορευματοποιήσουν την τεχνολογία. Σχεδίαζαν να έχουν το πρωτότυπο της εταιρείας το 2014.

Διδασκαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για 16 χρόνια ο Σάντογουει δίδαξε το μάθημα "Εισαγωγή στη Χημεία των Στέρεων Υλικών" στο ΜΙΤ. Το στυλ διδασκαλίας του Σάντογουει ήταν δημοφιλές στους φοιτητές με την εγγραφή των πρωτοετών φοιτητών στο εν λόγω μάθημα να αυξάνεται μέχρι το 2010.

Το φθινόπωρο του 2007 ο αριθμός των φοιτητών που γράφτηκαν σε αυτό το μάθημα έφτασε τους 570. Η μεγαλύτερη αίθουσα διδασκαλίας που είναι διαθέσιμη στην πανεπιστημιούπολη του ΜΙΤ, 566 φοιτητές, ήταν αρκετή για να στεγάσει την τάξη. Ο Σάντογουει προτιμούσε περισσότερο την διδασκαλία σε μια από τις μικρότερες αίθουσες διδασκαλίας που επέτρεπε μόνο 450 φοιτητές. Ως τέτοιο, το ΜΙΤ έπρεπε να λάβει το πρωτοφανές βήμα της εισαγωγής ψηφιακού βίντεο των διαλέξεων του Σάντογουει σε μια υπερπλήρη αίθουσα ώστε να φιλοξενήσει όλους τους σπουδαστές που ενδιαφέρονταν να παρακολουθήσουν το μάθημα. Αντίθετα οι περισσότερες τάξεις στο ΜΙΤ είναι σχετικά μικρές με το 60% των τάξεων να έχουν λιγότερους από 20 φοιτητές. Η δημοτικότητα αυτού του μαθήματος έχει ξεπεράσει τα όρια της πανεπιστημιούπολης ως αποτέλεσμα της εφαρμογής OpenCourseWare του ΜΙΤ. Αυτό παρατηρείται σε ένα σχόλιο του Μπιλ Γκέιτς : "Όλοι πρέπει να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις χημείας - είναι πολύ καλύτερες από ότι νομίζετε. Ο Ντον Σάντογουει του ΜΙΤ προσφέρει τα καλύτερα μαθήματα χημείας". Οι διαλέξεις του Σάντογουει περιλάμβαναν συχνά την ιστορία της επιστήμης, με σεβασμό προς τα Βραβεία Νόμπελ. Ο Σάντογουει έδωσε "ερευνητικές εργασίες" στις οποίες ζητούσε από τους φοιτητές του να βρουν εργασίες βραβευμένες με Νόμπελ. Ξεκίνησε τις διαλέξεις του παίζοντας μουσική, η οποία είχε κάποια σχέση με το υλικό της διάλεξης. Ολοκλήρωνε τις διαλέξεις του με πέντε λεπτά πολιτιστικού σχετικού υλικού, όπως η επεξεργασία καυσαερίων σε αυτοκίνητα ή η εγκληματολογική εξέταση της ζωγραφικής.

Αναγνώριση πολυμέσων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 2012 ο Σάντογουει έδωσε μια διάλεξη TEDx σχετικά με την αποθήκευση των δικτύων μέσω της χρήσης μπαταριών αντιμονίου.

Ο Σάντογουει συμπεριλήφθηκε το 2012 στην λίστα με τα "100 άτομα με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο" του περιοδικού Time για την συνεχή δουλειά του πάνω στην βελτίωση των μπαταριών.

Στις 22 Οκτωβρίου 2012 ο Σάντογουει φιλοξενήθηκε στο The Colbert Report για να συζητήσει την έρευνά του πάνω στις μπαταρίες υγρών μετάλλων και το σχέδιό του για μια μπαταρία μαγνησίου-αντιμονίου.

Τον Ιανουάριο του 2013 ο Ντόναλντ Σάντογουει εμφανίστηκε στην έκδοση Spectrum του περιοδικού Government Technology στο οποίο περιλαμβάνονται ζητήματα στον τομέα της έρευνας, της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «ORCID Public Data File 2020». ORCID Public Data File 2020. 13  Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2021.
  2. mse.utoronto.ca/wp-content/uploads/2014/05/MSE-Impact-Vol2-5-2012-13_Final.pdf. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2023.
  3. «ORCID Public Data File 2020». ORCID Public Data File 2020. 13  Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2021.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]