Ντίτμαρ φον Άιστ

Ντίτμαρ φον Άιστ
Ο Ντίτμαρ φον Άιστ ως ταξιδιώτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Dietmar von Aist (Γερμανικά)
Γέννηση	1115 Άνω Αυστρία
Θάνατος	1171
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Minnesänger ποιητής συνθέτης συγγραφέας
Περίοδος ακμής	12ος αιώνας

Ο Ντίτμαρ φον Άιστ (γερμανικά: Dietmar von Aist) (περ. 1115 - περ. 1171) ήταν λυρικός ποιητής και συνθέτης από οικογένεια βαρόνων στο δουκάτο της Αυστρίας, με έργο αντιπροσωπευτικό της λυρικής ποίησης στην περιοχή του Δούναβη.

Ανήκε στον κύκλο των πρώιμων ερωτοτραγουδιστών της γερμανικής λογοτεχνίας του Μεσαίωνα και συνέθεσε και ερμήνευσε ερωτικά τραγούδια στη μέση άνω γερμανική γλώσσα.

Βιογραφικά στοιχεία

Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του ποιητή. Ένας Ντίτμαρ φον Άιστ αναφέρεται ονομαστικά σε έγγραφα από το Σάλτσμπουργκ, το Ρέγκενσμπουργκ και τη Βιέννη από το 1139 έως το 1171. Ο ποιητής προφανώς έλαβε το προσωνύμιο «Άιστ» από τον ομώνυμο ποταμό στην Άνω Αυστρία. Η οικογένεια φον Άιστ μαρτυρείται γύρω στο 1125 στην Άνω Αυστρία, όπου βρίσκονται τα ερείπια του προγονικού τους κάστρου που χτίστηκε το 1136. Ωστόσο, είναι αβέβαιο για χρονολογικούς λόγους αν ο βαρόνος Ντίτμαρ φον Άιστ, που αναφέρεται στα αυστριακά χρονικά ήταν πράγματι ο ποιητής καθώς η αναφορά και ενός Ditmarus de Agasta, ο οποίος πέθανε περίπου το 1171, καθιστά δύσκολη τη σαφή διάκριση μεταξύ των δύο ατόμων με το ίδιο όνομα.

Συγγραφικό έργο

Ο Ντίτμαρ φον Άιστ σε χειρόγραφο του 1310

Μια ολόκληρη σειρά τραγουδιών αποδίδεται στον Ντίτμαρ φον Άιστ, αλλά μόνο μερικά από αυτά αναγνωρίζονται ξεκάθαρα ως συνθέσεις του, συνολικά 16 ερωτικά τραγούδια φέρουν το όνομά του, όλα από την πρώιμη περίοδο του αυλικού ερωτικού τραγουδιού. Από αυτά, αποκαλύπτεται ως ένας από τους πρώτους ερωτοτραγουδιστές, του οποίου το έργο αντιπροσωπεύει τη σύνδεση μεταξύ των προηγούμενων παραδοσιακών μορφών και της αυλικής μορφής.

Ήταν ένας από τους πρώτους ποιητές που χρησιμοποίησε το ρεφρέν στη στιχουργική. Το θέμα των τραγουδιών του αφορά κυρίως τη σχέση των ανδρών με τις γυναίκες (έρωτας, χωρισμός, συντροφικότητα), και αξίζει να σημειωθεί ότι μερικά είναι γραμμένα από τη γυναικεία οπτική και άλλα από την ανδρική. Οι γυναίκες φαίνεται να αναλαμβάνουν έναν ρόλο ισχυρής ανεξαρτησίας, για παράδειγμα, μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα τον σύντροφό τους.

Τα τραγούδια του περιλαμβάνονται στη μεσαιωνική συλλογή γερμανικών ερωτικών τραγουδιών Codex Manesse.

Το τραγούδι Slâfest du, friedel ziere? (Κοιμάσαι, αγάπη μου;) μπορεί να θεωρηθεί το πρώτο τραγούδι της αυγής της γερμανικής ποίησης, τραγούδι για τον χωρισμό δύο εραστών τα ξημερώματα, χωρίς να είναι γαλλική μίμηση, καθώς λείπει η χαρακτηριστική φιγούρα του φύλακα που ανήγγειλε το τέλος της νύχτας και ξυπνούσε τους δύο εραστές.

Μεσαιωνικά γερμανικά	Σύγχρονα γερμανικά	Μετάφραση
Slâfest du, friedel ziere? man wecket uns leider schiere; ein vogellîn so wol getân daz ist der linden an daz zwî gegân. Ich was vil sanfte entslâfen, nu rüefestû, kint: "wâfen!" liep âne léit mác niht sîn. swaz dû gebiutest, daz leiste ich, mîn friundîn. Diu frouwe begunde weinen: du rîtest hínnen und lâst mich eine. wenne wîlt du wider her zuo mir? owê, du vüerest mîne fröide samt dir!	Schläfst du, schöner Geliebter? Man weckt uns leider bald. Ein Vögelein, so wohlgestalt das ist auf der Linde Zweig geflogen. Ich war sehr sanft eingeschlafen, nun rufst du, Kind, 'auf, auf!'. Liebe ohne Leid kann nicht sein. Was auch immer du befiehlst, das tue ich, meine Freundin. Die Frau begann zu weinen. Du reitest und lässt mich alleine. Wann willst du wieder her zu mir? O weh, du nimmst mein Glück mit dir!	Κοιμάσαι, όμορφη αγαπημένη; Δυστυχώς θα ξυπνήσουμε σύντομα. Ένα όμορφο πουλάκι πέταξε στο κλαδί της φλαμουριάς. Είχα αποκοιμηθεί πολύ απαλά, τώρα εσύ, παιδί μου, μου φωνάζεις, σήκω, σήκω!. Αγάπη χωρίς βάσανα δεν μπορεί να υπάρξει. Ό,τι προστάξεις, θα το κάνω φίλη μου. Η γυναίκα άρχισε να κλαίει. Φεύγεις και με αφήνεις μόνη Πότε θα γυρίσεις κοντά μου; Ω αγάπη μου, παίρνεις μαζί σου την ευτυχία μου!