Ντήτριχ Γ΄ της Κλέβης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντήτριχ Γ΄ της Κλέβης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1160 ή 1155[1]
Θάνατος1193[2] ή 1202[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςMargareta van Hollant (από 1182)[3]
ΤέκναΝτήτριχ Ε΄ της Κλέβης
ΓονείςΝτήτριχ Β΄ της Κλέβης και Adelheid von Sulzbach
ΑδέλφιαΜαργαρίτα της Κλέβης
Αδελαΐδα της Κλέβης
ΟικογένειαΟίκος της Κλέβης
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντήτριχ Γ΄, γερμ.: Dietrich III graf von Kleve (άκμασε 1172-88) από τον Οίκο της Κλέβης ήταν κόμης της Κλέβης από το 1172 έως το 1188.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Ντήτριχ Β΄ κόμη της Κλέβης και της Aδελαΐδας, κόρης του Γκέμπχαρντ Γ΄, κόμη του Ζούτσμπαχ.

Η κομητεία της Κλέβης (γερμ.: Grafschaft Kleve, ολλανδ.: Graafschap Kleef) ήταν μία κομητική πολιτεία της Γερμανικής αυτοκρατορίας, σήμερα εν μέρει στη Γερμανία (μέρος της βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας) και των Κάτω Χωρών/Ολλανδίας (τμήματα του Λίμπουρχ, της βόρειας Βραβάντης και του Χέλρελαντ). Οι ηγέτες της, που ονομάζονται κόμητες, είχαν μία ειδική και προνομιακή θέση στην Αυτοκρατορία. Η κομητεία της Κλέβης αναφέρεται για πρώτη φορά τον 11ο αι. Το 1417 η κομητεία έγινε δουκάτο (γερμ.: Herzogtum Kleve, ολλανδ.: Hertogdom Kleef) και οι ηγεμόνες του αναβιβάστηκαν σε δούκες.

Η ιστορία της σχετίζεται στενά με αυτή των γειτόνων της: τα δουκάτα του Γύλιχ, του Μπεργκ, του Χέλρε και της κομητείας του Λα Μαρκ. Το 1368 η Κλέβη και το Λα Μαρκ ενώθηκαν. Το 1521 τα Γύλιχ, Μπεργκ, Κλέβης και Λα Μαρκ σχημάτισαν τα Ενωμένα δουκάτα των Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ. Η περιοχή βρισκόταν και στις δύο πλευρές του ποταμού Ρήνου, γύρω από την πρωτεύουσα Κλέβη και κάλυπτε περίπου τις σημερινές περιοχές Κλέβη, Βέζελ και την πόλη του Ντούισμπουργκ.

Σύμφωνα με τη γερμανική, ολλανδική και γαλλική Wikipedia υπήρχε μόνο ένας Ντήτριχ μεταξύ 1172 και 1198. Αυτός ήταν γιος του Ντήτριχ Β΄ και της Aδελαΐδας του Ζούλτσμπαχ και νυμφεύτηκε τη Mαργαρίτα της Ολλανδίας. Αυτό θα έκανε τους Ντήτριχ Γ΄ και Ντήτριχ Δ΄ το ίδιο πρόσωπο.

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 p4291.htm#i42902.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Μαρτίου 2015.
  3. p4291.htm#i42902. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.