Νουριγέ Ουλβιγέ Μεβλάν Τσιβελέκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νουριγέ Ουλβιγέ Μεβλάν Τσιβελέκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1893
Hacıvelioba
Θάνατος9  Απριλίου 1964[1]
Κιριχάν
Χώρα πολιτογράφησηςΤουρκία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσατουρκικά
Ομιλούμενες γλώσσεςτουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
σουφραζέτα
Περίοδος ακμής1913

Η Νουριγέ Ουλβιγέ Μεβλάν Τσιβελέκ (τουρκικά: Nuriye Ulviye Mevlan Civelek, 1893-1964) ήταν Τουρκάλα ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, υποστηρικτής του κινήματος της σουφραζέτας, δημοσιογράφος και ιδρυτής του πρώτου φεμινιστικού περιοδικού στην Τουρκία, καθώς η και η πρώτη φεμινίστρια που μάχονταν για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων γυναικών. Το περιοδικό της ήταν το πρώτο που είχε φωτογραφία γυναίκας μουσουλμάνας.

Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε ως Νουριγέ Ουλβιγέ Γεντίκ, το 1893, πιθανόν στο Γκόνεν, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[2] Μητέρας της ήταν η Σοφιγέ Χανίμ και πατέρας της ο Μαχμούτ Γεντίκ.[3] Υπάρχουν και πηγές, ωστόσο, που αναφέρουν τη Συρία,[4] ως γενέτειρά της, ενώ άλλες την προσδιορίζουν στην κεντρική Τουρκιά, στο Γκιόρεμε.[3]

Ο πατέρας της ήταν αγρότης, κιρκασιανής καταγωγής, που αναγκάστηκαν να φύγουν από το Βόρειο Καύκασο, μετά τη νίκη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, στην περιοχή.[3] Η οικογένεια είχε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Νουριγέ να τη στείλουν στο Ανάκτορο Γιλντίζ,[4] σε ηλικία 6 ετών.[5]

Μεγάλωσε εκεί και έλαβε οδηγίες καλής συμπεριφοράς, γενικά τους κανόνες του παλατιού και, φυσικά, θρησκευτική συνείδηση. Όπως ήταν σύνηθες, παντρεύτηκε μικρή και συγκεκριμένα σε ηλικία 13 ετών, το 1906.[4] Ο άντρας της ήταν ο Χουλουσί Μπέι, ένας θετός αδελφός του σουλτάνου, ο οποίο πέθανε αρκετά σύντομα μετά τον γάμο.[3]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τα λεφτά που κληρονόμησε, ίδρυσε το φεμινιστικό περιοδικό Kadınlar Dünyası, χρησιμοποιώντας το όνομα Νουριγέ Ουλγιβέ, στις 4 Απριλίου του 1913. Μετά από έναν μήνα, στις 28 Μαΐου του 1913, ίδρυσε και την Οθωμανική Ένωση για την Προστασία των Γυναικείων Δικαιωμάτων (Osmanlı Müdâfaa-i Hukuk-ı Nisvan Cemiyeti). Στόχος της ένωσης αυτός ήταν να βελτιώσει τις εργασιακές και εκπαιδευτικές ευκαιρίες των γυναικών, καθώς επίσης και να προκαλέσει μεταρρύθμιση των κανόνων ντυσίματος.[6] Κατά κύριο λόγο ο οργανισμός αφορούσε μουσουλμάνες γυναίκες, όμως αρκετές εθνικές μειονότητες υπήρξαν μέλη του, όπως διάφοροι Ευρωπαίοι δημοσιογράφοι.[7]

Στην αρχή το περιοδικό κυκλοφορούσε καθημερινά. Μετά από τα 100 αντίτυπα, το περιοδικό κυκλοφορούσε σε εβδομαδιαία βάση.[3] Γύρω στο 108ο τεύχος (πιθανόν στις 7 Σεπτεμβρίου του 1913) ξεκίνησε να αρθρογραφεί με το όνομα Ουλβίγε Μεβλάν, έχοντας πάρει το επώνυμο του δεύτερου συζύγου της, Ριφάτ Μεβλάν.[6][4] ο οποίος ήταν δημοσιογράφος και πολιτικός.[6] Το περιοδικό αυτό ήταν το πρώτο που κυκλοφόρησε φωτογραφία μουσουλμάνας γυναίκας. Κανένας από το προσωπικό του περιοδικού δεν ήταν άνδρας. Η Μεβλάν υποστήριζε αυτόν τον αποκλεισμό, γιατί και οι άντρες απέκλειαν τις γυναίκες από την κοινωνία.[7]

Στα άρθρα της η Μεβλάν, έθετε ξεκάθαρους στόχους περί των γυναικείων δικαιωμάτων, ζητώντας επίσης και ίση μεταχείριση στον εργασιακό χώρο, λέγοντας ότι αν βελτιωθεί η ζωή των γυναικών, θα βελτιωθεί παράλληλα κι αυτήν των ανδρών.[6] Διαφωνούσε επίσης με την πλήρη κάλυψη του προσώπου και υποστήριζε ότι οι γυναίκες θα έπρεπε να μπορούν να φοράνε απλά μαντίλι. Επίσης, υποστήριζε και στα ίσα δικαιώματα που θα έπρεπε να έχουν οι γυναίκες εντός γάμου.[8] Το αποτέλεσμα από τις προσπάθειες καρποφόρησε και ήδη από το 1913, επτά γυναίκες προσλήφθηκαν σε δημόσιο πόστο,[6] ενώ άνοιξε πανεπιστήμιο, στην Κωνσταντινούπολη, παρέδιδε μαθήματα επιστήμης και λογοτεχνίας και σε γυναίκες.[9] Μεταξύ το 1913 και το 1914, το περιοδικό κυκλοφόρησε και σε γαλλική έκδοση, έτσι ώστε να αυξηθεί ο διάλογος μεταξύ των Ευρωπαίων φεμινιστών.[7]

Η Μεβλάν διεύθυνε το περιοδικό έως και το 1921.[6] Εκείνη την περίοδο ξεκίναγε ο Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας,[10] με τον σύζυγό της να εξορίζεται ως persona non grata, μαζί με άλλους 149, το 1923, καθότι ήταν υποστηρικτής της Κουρδικής Ανεξαρτησίας.[5][4] Το 1927, η Μεβλάν χωρίζει με τον σύζυγό της και ξεκινά την οργάνωση μιας πανσιόν για μαθητές. Το 1931, παντρεύεται έναν φοιτητή της ιατρικής, τον Αλί Μουχαρέμ Τσιβελέκ, από την Αντιόχεια, ο οποίος διέμενε στην πανσιόν κατά τη διάρκεια των σπουδών του.[2] Όταν πια ολοκλήρωσε τις σπουδές του, το ζευγάρι έφυγε από την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στην Κιρικάν.[4]

Η Τσιβελέκ απεβίωσε στις 9 Απριλίου του 1964, στην Επαρχία Χατάι, στην Τουρκία και ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο Asri της Αντιόχειας, της ίδιας περιφέρειας.[6]

Κληρονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατό της, μία δημόσια βιβλιοθήκη έφερε το όνομά της, την οποία ίδρυσε το 1967, ο σύζυγός της. Το 2004, η εν λόγω βιβλιοθήκη είχε πάνω από 9.000 βιβλία.[11] Επίσης, δρόμο στο Κιρικάν πήρε το όνομά της,[5] ενώ στο νεκροταφείο που είναι ενταφιασμένη, ο σύζυγός της τοποθέτησε συντριβάνι στη μνήμη της. Το 1967, το Γυναικείο Συμβούλιο Τουρκίας, της αφιέρωσε πλακέτα προς τιμήν της.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]