Νοστρίανο της Νάπολης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άγιος Νοστρίανο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση432
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου14 Φεβρουαρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος

Ο Άγιος Νοστρίανο , (... - μεταξύ 452 και 465) ήταν ο δέκατος πέμπτος επίσκοπος της Νάπολης. Αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄ το 1878.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Χρονικό επισκόπων της Ναπολιτάνικης εκκλησίας του Ιωάννη του Διακόνου, ο Νοστρίανο ήταν ο δέκατος πέμπτος επίσκοπος της Νάπολης και πέθανε μεταξύ 452 και 465 μετά από 17 χρόνια επισκοπίας[1].

Κάτω από το επισκοπικό θρόνο του, ο ιεροκήρυκας Φλώρος διέδιδε τα δόγματα του Πελαγιανισμού και των Μανιχαίων στην περιοχή της Νάπολης. Ο επίσκοπος της Καρθαγένης Κουοντβουλτντέους (Quodvultdeus) αναφέρει ότι ο επίσκοπος της Νάπολης έστειλε τον ιερέα Ηρώιο να συλλάβει και να εκδιώξει τον Φλόρο[1].

Δημιούργησε τα λουτρά για τους κληρικούς και τους πιστούς σε άμεση γειτνίαση με το φόρουμ, στην περιοχή που μέχρι τον 13ο αιώνα ήταν γνωστή ως vicus Nostrianus και Pla Nostriana[1].

Αρχικά θάφτηκε στις κατακόμβες του Αγίου Γκαουντιόζο, τον 10ο αιώνα τα λείψανα του μεταφέρθηκαν στην εκκλησία του Αγίου Τζενάρρο αλλ' Όλμο, όπου βρέθηκαν στις 16 Αυγούστου 1612 σε ένα μαρμάρινο δοχείο που βρέθηκε κάτω από τον κύριο βωμό. Το 1965 το δοχείο μετεγκαταστάθηκε στην εκκλησία των Αγίων Φιλίππου και του Ιακώβου[2].

Η λατρεία του Αγίου Νοστρίανο ξεκίνησε μετά την ανακάλυψη των λειψάνων τον δέκατο έβδομο αιώνα και το 1619 από τον καρδινάλιο Ντέκιο Καράφα, αρχιεπίσκοπο της Νάπολη, οργάνωσε τη λατρεία του για τις 16 Αυγούστου[3].Η λατρεία του ως αγίου επιβεβαιώθηκε από τον Πάπα Λέοντα ΙΓ με διάταγμα της 2ας Μαΐου 1878[4].

Προκάτοχος
Ιωάννης Α΄
Επίσκοπος Νάπολης Διάδοχος
Τιμάσιος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Domenico Ambrasi, BSS, vol. IX (1967), col. 1068
  2. Domenico Ambrasi, BSS, vol. IX (1967), col. 1069
  3. Index ac status causarum (1999), p. 453.
  4. Martirologio romano (2004), p. 203.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Il martirologio romano. Riformato a norma dei decreti del Concilio ecumenico Vaticano II e promulgato da papa Giovanni Paolo II, LEV, Città del Vaticano 2004.
  • Congregatio de Causis Sanctorum, Index ac status causarum, Città del Vaticano 1999.
  • Filippo Caraffa e Giuseppe Morelli (curr.), Bibliotheca Sanctorum (BSS), 12 voll., Istituto Giovanni XXIII nella Pontificia Università Lateranense, Roma 1961-1969.
  • Charles Pietri, Luce Pietri (ed.), Prosopographie chrétienne du Bas-Empire. 2. Prosopographie de l'Italie chrétienne (313-604), École française de Rome, Roma 2000, vol. II, pp. 1543-1544