Νομοθεσία της Δυναστείας των Μακεδόνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο νομοθεσία της Δυναστείας των Μακεδόνων εννοείται μια σειρά νόμων με τους οποίους οι αυτοκράτορες της Δυναστείας των Μακεδόνων αναθεώρησαν τη νομοθεσία της εποχής τους. Έτσι εξέδωσαν νόμους προσαρμοσμένους στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της εποχής τους.

Νόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόχειρος Νόμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν απάνθισμα νόμων ή μεμονωμένοι νόμοι και αντικατέστησαν την Εκλογή (Δυναστεία Ισαύρων).

Επαναγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν εισαγωγή στον Πρόχειρο Νόμο και καθόριζε με ακρίβεια τις αρμοδιότητες του αυτοκράτορα και του Πατριάρχη.

Βασιλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν συλλογή νόμων και αντλεί κυρίως από τις νομικές συλλογές του Ιουστινιανού.(60 βιβλία)

Νεαραί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν νόμοι που απέβλεπαν στον περιορισμό της μεγάλης γαιοκτησίας.

Επαρχικόν Βιβλίον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιλάμβανε διατάξεις που ρύθμιζαν τη λειτουργία των συντεχνιών, εμπορικά σωματεία των εμπόρων και των βιοτεχνών της Κωνσταντινούπολης.

Επιδιώξεις της νομοθεσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκοπός της νομοθεσίας αυτής ήταν να κάνουν πιο εύρυθμη τη λειτουργία της διοίκησης και να λύσουν τα επείγοντα κοινωνικά προβλήματα. Πρακτικά, οι Μακεδόνες αυτοκράτορες προσπάθησαν, αλλού με μεγαλύτερο και αλλού με μικρότερο βαθμό επιτυχίας:

  • Να προτιμούνται ως αγοραστές οι γείτονες και οι συγγενείς όταν πουλιέται ένα κομμάτι γης.
  • Οι δυνατοί να είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν στους φτωχούς ιδιοκτήτες τα κτήματά τους χωρίς αποζημίωση
  • Οι δυνατοί να πληρώνουν τους φόρους των φτωχών (αλληλέγγυον, 1002)
  • Να περιοριστεί η δύναμη της Εκκλησίας
  • Να αποτραπεί η πώληση και η αγορά των στρατοτοπίων και των στρατιωτικών κτημάτων