Νερίμαν Καχίτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νερίμαν Καχίτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1937
Βιτσάδα/Πιναρλί
Εθνικότητα Κύπρος
Χώρα πολιτογράφησηςΚύπρος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςτουρκικά
ΣπουδέςAtatürk Teacher Training Academy
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιήτρια

Η Νερίμαν Καχίτ (γεννημένη το 1937) είναι Τουρκοκύπρια ποιήτρια και συγγραφέας. Είναι γνωστή ως ηγετική προσωπικότητα της τουρκοκυπριακής ποίησης και ως ένθερμη υποστηρικτής των δικαιωμάτων των γυναικών.[1]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νερίμαν Καχίτ γεννήθηκε στο Κρίνι (γνωστό ως Κίρνι στα τουρκικά εκείνη την εποχή) το 1937. Είναι η μεγαλύτερη από τις τρεις αδελφές και πήγε στο δημοτικό σχολείο του χωριού της για τρία χρόνια. Οι γονείς της, που ενδιαφέρονταν για την εκπαίδευση της κόρης τους, τη μετέφεραν στο Δημοτικό Σχολείο Ατατούρκ στη Λευκωσία, όπου διέμενε για το υπόλοιπο της ζωής της. Άρχισε να γράφει τις σκέψεις της στο 5ο έτος του δημοτικού.[2]

Πήγε στο Γυμνάσιο θηλέων Βικτωρία, όπου σπούδασε κλασική φιλολογία με τη βοήθεια της δασκάλου της φιλοσοφίας. Στη συνέχεια συνέχισε να σπουδάζει στο Κολλέγιο Εκπαιδευτικών αλλά αναγκάστηκε να μεταφερθεί στο νεοσυσταθέν Κολλέγιο Τουρκοκυπρίων το 1957 λόγω της νεοεμφανιζόμενης ενδοκοινοτικής διαμάχης.[2] Η πρώιμη ποίησή της σε αυτήν την περίοδο επικεντρώθηκε περισσότερο σε φυσικά και ρομαντικά θέματα. Έπειτα μετατοπίστηκε προς τα κοινωνικά ζητήματα με το χρόνο. Άρχισε να γράφει με ένα ελεύθερο στυλ, που δεν ενσωματώνει την ομοιοκαταληξία στην ποίηση της.[3]

Μετά την αποφοίτησή της, στάλθηκε στο χωριό Κλαυδιά ως εκπαιδευτικός. Συνέχισε να διδάσκει για 33 χρόνια και συχνά σε απομακρυσμένα χωριά, ισχυριζόμενη ότι ήταν «σαν να ήταν εξόριστη λόγω της αντίθεσής της». Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, ήταν σημαντική προσωπικότητα στην Τουρκοκυπριακή Ένωση Εκπαιδευτικών (KTÖS) και υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των γυναικών, τον ελεύθερο Τύπο και τα συνδικάτα.[2]

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοσίευσε τα πρώτα της έργα τη δεκαετία του 1960 με ένα ανδρικό ψευδώνυμο λόγω περιορισμών που της επέβαλε η οικογένειά της. Ορισμένες μηνύσεις κατατέθηκαν ενάντια σε αυτό το ψευδώνυμο τότε. Παρατηρώντας την κατάσταση των Τουρκοκυπρίων γυναικών στα χωριά στα οποία εργάστηκε, η Καχίτ μετέφερε στα έργα της τις συνθήκες που αυτές βιώναν.[2] Καθ 'όλη τη σταδιοδρομία της ως δασκάλα, τα άρθρα, τα ποιήματα, οι έρευνες και οι συνεντεύξεις της δημοσιεύθηκαν σε τουρκοκυπριακές εφημερίδες. Θεωρείται μία από τις κορυφαίες υποστηρίκτριες των δικαιωμάτων των γυναικών.[4]

Το πρώτο της βιβλίο, K.T.Ö.S. Mücadele Tarihi δημοσιεύθηκε το 1987, ακολουθούμενη από το πρώτο της βιβλίο ποίησης, Sıkıntıya Vurulan Düğüm το 1988. Το πρώτο της βιβλίο επικεντρώθηκε αποκλειστικά στις γυναίκες, Konu: Kadın ("Θέμα: Γυναίκα") δημοσιεύθηκε το 1989.[4] Από τότε, έχει κυκλοφορήσει μια σειρά από βιβλία που αποτελούνται από ποιήματα, συνεντεύξεις, έρευνες και άρθρα της. Μερικά από τα θέματα που διερευνήθηκαν στο έργο της είναι η γυναικεία ηλικία στην Κύπρο, η πόλη της Λευκωσίας και η αντίληψη της σεξουαλικότητας στην τουρκοκυπριακή κοινωνία. Εκφράζει το πάθος της για τη Λευκωσία, τη βαθιά εδραίωση της πόλης στην ψυχή της και τον πόνο που της δίνει η διαίρεση της πόλης.[2]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει παραλάβει τουλάχιστον 15 λογοτεχνικά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων των βραβείων από το τουρκικό περιοδικό Nokta, από την Humanist International [2] και από τον Διεθνή Οργανισμό Τουρκικού Πολιτισμού.[5] Είναι η ιδρύτρια του Κέντρου Ερευνών Γυναικών [2]και επί του παρόντος γράφει περιοδικά στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα Yeni Düzen.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Turan, Metin. Çağdaş Kıbrıs Türk Şiirinde Eğilimler/ Yönelimler (Çukurova University) Retrieved on 26 January 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Ergüçlü, Süleyman. «Neriman Cahit». erguclu.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2015. 
  3. «Neriman Cahit». Cypnet. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2015. 
  4. 4,0 4,1 «Neriman Cahit» (PDF). Turkish Ministry of Culture and Tourism. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2015. 
  5. «TÜRKSOY Press Awards». TÜRKSOY. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2015.