Ναυλολόγιο
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο όρος ναυλολόγιο, (tariff rate), φέρεται με δύο έννοιες: α) ως τιμοκατάλογος ναύλων, και β) ως υποχρεωτική τιμή ναύλων.
Στη πρώτη περίπτωση το ναυλολόγιο αποτελεί ένα κατάλογο με τις τιμές των ναύλων κατά είδος εμπορεύματος, μονάδα όγκου και απόσταση μεταφοράς, το οποίο είναι ανάλογο με τον τιμοκατάλογο που τηρούν διάφορες βιομηχανίες ή εταιρίες μεταφορών, (χερσαίες, ναυτιλιακές, σιδηροδρομικές και αεροπορικές). Ιδιαίτερα στις θαλάσσιες μεταφορές το ναυλολόγιο, υπό αυτή την έννοια, χρησιμοποιείται κυρίως στα πλοία τακτικών γραμμών (liners) και περισσότερο από τους συνασπισμούς ναυτιλιακών επιχειρήσεων γνωστών ως "ενώσεις", κόνφερανς.
Στη δεύτερη περίπτωση το ναυλολόγιο αποτελεί υποχρεωτικό καθορισμό τιμών ναύλων μεταφοράς κυρίως προσώπων ή εμπορευμάτων που καθορίζεται συνήθως για μαζικά μέσα μεταφοράς, π.χ. λεωφορεία, ταξί, τρένα, αεροπλάνα κ.λπ. ή για τις εσωτερικές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Στις περιπτώσεις αυτές στην Ελλάδα αρμόδιος φορέας καθορισμού ναυλολογίου είναι το Υπουργείο Συγκοινωνιών και για τις θαλάσσιες μεταφορές (ακτοπλοϊκές) το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Το εκάστοτε καθοριζόμενο ναυλολόγιο συνήθως ισχύει για ορισμένη χρονική περίοδο.