Νίκος Αθηναίος

Νίκος Αθηναίος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	19 Αυγούστου 1946; Χαρτούμ
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Ωδείο Αθηνών (1957–1968); Γερμανική Σχολή Αθηνών (έως 1964); Κολλέγιο για τη Μουσική και το Χορό της Κολωνίας (1971–1975); Ανωτάτη Μουσική Σχολή Ρόμπερτ Σούμαν (1975–1978)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συνθέτης; πιανίστας; διευθυντής ορχήστρας
Εργοδότης	Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (2000–2010); Ωδείο Αθηνών (από 2013)
	δεδομένα

Ο Νίκος Αθηναίος γεννήθηκε στο Χαρτούμ από Έλληνες γονείς όπου πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου. Το 1957 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο στο Ωδείο Αθηνών και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα αρμονίας, αντίστιξης και σύνθεσης με τον Γκίντερ Μπέκερ και τον Γιάννη Α. Παπαϊωάννου. Με υποτροφία της Γερμανικής Κυβέρνησης έφυγε για την Κολωνία για να συμπληρώσει τις μουσικές σπουδές του στην Ανωτάτη Μουσική Σχολή της Κολωνίας και το Ινστιτούτο Ρόμπερτ Σούμαν του Ντύσελντορφ όπου σπούδασε πιάνο, σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας προς την οποία στράφηκε πλέον οριστικά μετά το τέλος των σπουδών του.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός διευθυντής ορχήστρας στο Εθνικό Θέατρο (όπερα) του Μάνχαϊμ (Mannheim National Theatre). Στα επόμενα χρόνια υπήρξε διευθυντής ορχήστρας όπερας στα θέατρα του Pforzheim, του Ulm και του Darmstadt όπου εμπλούτισε την εμπειρία του και το ρεπερτόριό του έχοντας διευθύνει περισσότερες από εβδομήντα (70) όπερες. Το 1990 προσλήφθηκε ως Γενικός Μουσικός Διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστρας στη Φρανκφούρτη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας (Frankfurt Oder) με την οποία αφομοίωσε ένα ευρύ ρεπερτόριο συμφωνικής μουσικής ενώ πραγματοποίησε σειρά περιοδειών τόσο στη Γερμανία, με παραστάσεις στο Βερολίνο, την Κολωνία, τη Βόννη, τη Βρέμη κλπ όσο και στο εξωτερικό (Λετονία, Ισραήλ, Ρωσία, Ισπανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο) με εμφανίσεις σε μεγάλα μουσικά κέντρα όπως η Μόσχα, η Μαδρίτη, το Παρίσι, το Άμστερνταμ, η Χάγη, το Τελ Αβίβ κλπ.

Mε αυτήν την ορχήστρα, πραγματοποίησε ηχογραφήσεις μιας σειράς CDs μερικά από τα οποία έλαβαν διεθνή βραβεία και επαίνους. Κάτω από τη διεύθυνσή του, η ορχήστρα αυτή εξελίχθηκε στην κύρια συμφωνική ορχήστρα του Βρανδεμβούργου, αναβαθμίστηκε και ονομάστηκε Κρατική Ορχήστρα του Βρανδεμβούργου της Φρανκφούρτης του Όντερ (Brandenburgisches Staatsorchester Frankfurt).

Το Μάιο του 2000 ανέλαβε ως ο πρώτος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του νεοσύστατου Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Σαν προσκεκλημένος αρχιμουσικός έχει διευθύνει μέχρι σήμερα πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές ορχήστρες, όπως τη Philharmonia Orchestra του Λονδίνου, με την οποία εμφανίσθηκε το 1989 στο Ηρώδειο σε δύο συναυλίες στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, την Royal Philharmonic Orchestra του Λονδίνου, την English Chamber Orchestra, την Ορχήστρα της Όπερας της Φρανκφούρτης, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Μονάχου, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Αμβούργου, τη Sinfonia Varsovia, την Ορχήστρα Gustav Mahler της Πράγας, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σόφιας, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας και πολλές άλλες, συμπράττοντας με μεγάλους σολίστες (Μστισλάβ Ροστροπόβιτς, Αγνή Μπάλτσα, Μίσα Μάισκι, Ντέιβιντ Γκάρετ, Λαρς Βογκτ, Κόλια Μπλάχερ κλπ). Έχει επίσης επανειλημμένα συνεργασθεί με όλες τις σημαντικές ελληνικές ορχήστρες, όπως με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Ορχήστρα της ΕΛΣ, την Καμεράτα Αθηνών, τη Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών, τη Συμφωνική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την Ορχήστρα Πατρών.

Ξεχωριστές παραστάσεις – Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1994: Δύο διαδοχικές συναυλίες στο Πόζναν της Πολωνίας και στη Φρανκφούρτη του Όντερ στα πλαίσια της ανάπτυξης φιλικών σχέσεων Γερμανίας – Πολωνίας μετά την πτώση του τείχους, με την 8η Συμφωνία του Γκούσταβ Μάλερ («Συμφωνία των χιλίων») και τη σύμπραξη των ορχηστρών των δύο πόλεων, δύο μεγάλων χορωδιών (Βερολίνου και Πόζναν) και την παιδική χορωδία του Πόζναν (650 άτομα, συνολικά, επί σκηνής).

2001 : Gala Concert με τη συμμετοχή της Αγνής Μπάλτσα στο θέατρο Alte Oper της Φρανκφούρτης για το άνοιγμα της Έκθεσης Βιβλίου του 2001 (Frankfurt Book Fair 2001) αφιερωμένης στην Ελλάδα.

2002 : Συναυλία που δόθηκε στη Χρυσή Αίθουσα του Συλλόγου Φίλων Μουσικής στη Βιέννη το 2002, επ’ ευκαιρία της ανάληψης της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα, επί κεφαλής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με σολίστ την Αγνή Μπάλτσα. Για τη συναυλία αυτή, που υπήρξε και η πρώτη έξοδος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών εκτός Ελλάδος, προτάθηκε για το μεγάλο βραβείο της Ενώσεως Κριτικών Μουσικής και Θεάτρου.

2007 : Συναυλία με την Ορχήστρα του Πεκίνου, την Αγνή Μπάλτσα και τον Βαγγέλη Χατζησίμο για την έναρξη του Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων (Πεκίνο 2008).

2009 : Βραβείο του Διεθνούς Μουσικού Σωματείου "Τζίνα Μπαχάουερ" για το σύνολο της προσφοράς του στα μουσικά δρώμενα της χώρας.

Συνθετικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα με την καριέρα του ως διευθυντής ορχήστρας, ο Νίκος Αθηναίος έχει παρουσιάσει ένα αξιόλογο συνθετικό έργο. Στα κυριότερα έργα του συμπεριλαμβάνονται: "6 μικρά κομμάτια" για πιάνο (1973-74), η "Τοκάτα" (1976) για πιάνο, το "Νονέτο" για κουαρτέτο εγχόρδων και 5 πνευστά (1976), η "Συμφωνία σε ένα μέρος" (1978), η "Σουίτα για ορχήστρα εγχόρδων" (1976/ β' γραφή 2010), η "Ιθάκη", κύκλος 6 τραγουδιών σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη για σοπράνο, βαρύτονο και μεγάλη συμφωνική ορχήστρα (2004-2006), ο "Κύκλος Ελύτη", για σοπράνο και μεγάλη συμφωνική ορχήστρα (2011), “Concerto” για ορχήστρα...

Σημερινή θέση & ενασχόληση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα, ο Νίκος Αθηναίος είναι Διευθυντής του Ωδείου Αθηνώνκαι παράλληλα είναι ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής και αρχιμουσικός της Ορχήστρας ACADEMICA Αθηνών ενώ συνεχίζει να εμφανίζεται, ως προσκεκλημένος μαέστρος, με σημαντικές ορχήστρες της Ελλάδος και του εξωτερικού.

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Boris Blacher: Frankfurt Philharmonic Orchestra /Symphony - Violin Concerto - Poem for Large Orchestra / Kolja Blacher (violin)
Joseph Rheinberger: Frankfurt Philharmonic Orchestra / Wallenstein - Die sieben Raben – Ouverture
Gottfried von Einem: Frankfurt Philharmonic Orchestra / Symphonische Szene - Tanz-Rondo - Wiener Symphonie
Paul Dessau: Frankfurt Philharmonic Orchestra / Sinfonie in einem Satz - Symphonische Adaptation - Les Voix / Ksenija Lukic (soprano) - Horst Göbel (piano)
Josef Rheinberger: Frankfurt Philharmonic Orchestra / Hymnus an die Tonkunst - Das Thal des Espingo - Ouvertüre zu “Die Zähmung der Widerpenstigen”- Ouvertüre zu “Demetrius” - Akademische Ouvertüre - Fantasie für großes Orchester / Chor: St. Hedwigs-Kathedrale Berlin
Edouard Lalo: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Scherzo für Orchester - Klavierkonzert - Symphonie - Romance-Sérénade / David Gross (Piano) / Juri Toschmakow (Violine)
Carl Czerny: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Sinfonie Nr. 2 - Konzert für Klavier zu vier Händen und Orchester / Liu Xiao Ming / Horst Göbel (piano)
Werner Egk: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Ouvertüre zu “Die Zaubergeige” - Tango aus “Peer Gynt” - Triptychon aus “Joan von Zarissa” - Französische Suite - Kleine Sinfonie (1926)
Carl Czerny: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Sinfonie Nr. 1 - Sinfonie Nr. 5
Boris Blacher: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Concertante Musik - Konzert für Violoncello und Orchester - Orchester-Fantasie - Konzert-Ouvertüre - “Hamlet”, Sinfonische Dichtung / Ramon Jaffé (Violoncello)
Ignaz Moscheles: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Ouvertüre zu Schillers Trauerspiel „Die Jungfrau von Orleans“ - Klavierkonzert Nr.6, “Concerto fantastique“ - Sinfonie / Liu Xiao Ming (piano)
Franz Schreker in Berlin: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Alois Hába: Ouvertüre - Grete von Zieritz: “Japanische Lieder” - Karol Rathaus: Suite - Ernst Krenek: Drei lustige Märsche - Franz Schreker: Vier kleine Stücke für großes orchester / Barbara Hesse-Bachmeier (mezzo soprano)
Aria – Gail Gilmore: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Arien von Carlos Gomes, Giuseppe Verdi, Giacomo Puccini, Richard Wagner, Carl Maria von Weber, Camille Saint-Saëns - Carl Maria von Weber: Ouvertüre zu “Oberon” - Pietro Mascagni: Intermezzo sinfonico aus “Cavalleria rusticana” / Gail Gilmore – Soprano
Expressionismus: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / Franz Schreker: Phantastische Ouvertüre - Egon Wellesz: „Vorfrühling“ – Stimmungsbild für Orchester - Vladimir Vogel: Zwei Etüden für Orchester - Alfredo Casella: Elegia eroica für großes Orchester - Eugene Goosens: “Kaleidoscope“-Suite
Max von Schillings: Sinfonischer Prolog zu Sophokles’ „König Ödipus“ für großes Orchester - Alfredo Casella: Concerto Romano für Orgel und Orchester -
Karol Rathaus: Ouvertüre op. 22, Suite für Violine und Orchester / Martin Schmeding – Orgel
J. S. Bach: Frankfurt Brandenburg State Orchestra / 5 Versions of Bach’s BWV 582 Transcription for orchestra: Leopold Stokowski
Bella Bartok / Alfred Schnittke: Bulgarian National Radio Symphony Orchestra / Bella Bartok: Concerto for Viola & Orchestra - Alfred Schnittke: Concerto for Viola & Orchestra / Dimitar Penkov (viola)