Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου είναι ανώνυμο έμμετρο αφήγημα γραμμένο στην Κεφαλονιά στα 1729.[1]

Η υπόθεση του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η υπόθεση του έργου τοποθετείται στην εποχή που κυβερνούσε τη βυζαντινή αυτοκρατορία ο Ηράκλειος. Δυο Κυθήριοι νέοι από αρχοντική γενιά, ο Αθέσθης και η Έλισο, μεγαλώνουν μαζί, ερωτεύονται και φτάνουν να παντρευτούν μαζί. Όμως επειδή ο Ηράκλειος εκστρατεύει κατά των Περσών Χοσρόη και θέλει να αποκρούσει την επίθεσή του κατά της Καρθαγένης φεύγει ο Αθέσθης για να πολεμήσει ως στρατηγός. Στην εκστρατεία όπου βρίσκεται θλίβεται διαρκώς γιατί απουσιάζει από την αγαπημένη του. Ένας στρατιώτης του τον παρηγορεί μιλώντας του σε κατάσταση μέθης[2] για τις δικές του ερωτικές περιπέτειες και αναφέροντας πόσο άπιστες είναι οι γυναίκες. Του μιλάει για την τελευταία ερωτική του κατάκτηση που είναι η Έλισος. Ο Άθισθος εξοργίζεται και τον σκοτώνει. Επιστρέφοντας στα Κύθηρα στέλνει να προηγηθεί ένα δούλο με σκοπό να βρει την αγαπημένη του και να τη σκοτώσει. Ο δούλος όμως ενώ τη μεταφέρει με βάρκα για να την πνίξει στα ανοικτά πείθεται για την αθωότητά της και την αφήνει σε μια κοντινή παραλία με τον όρο να μην επιστρέψει πίσω. Η Έλισος ωστόσο προσπαθεί να αυτοκτονήσει, αλλά τελικά συγκρατείται με την ελπίδα να αποδείξει την αθωότητά της. Καταφεύγει σε μια ομάδα βοσκών ντυμένη αγόρι και μετά μεταμφιέζεται σε στρατιώτη. Ο δούλος στο μεταξύ γυρίζει και λέει ψέματα πως τη σκότωσε, αλλά ο Αθέσθης μετανιωμένος γυρίζει στα Κύθηρα. Εκεί πληροφορείται πως ο στρατιώτης είχε κοιμηθεί τελικά με μια δούλη, τη Θηρέα. Ο Αθέσθης θέλει να αυτοκτονήσει από τύψεις και μετά βίας συγκρατείται από τους συγγενείς του. Ο Αθέσθης φεύγει σε νέα εκστρατεία την οποία οργάνωσε ο Ηράκλειος κατά του Χοσρόη. Σε αυτήν την εκστρατεία μετέχει και η Έλισος μεταμφιεσμενη σε στρατιώτη. Καλεί τον Αθέσθη σε μονομαχία κατά την οποία οι δύο νέοι αναγνωρίζονται, η Έλισος τον συγχωρεί και συνεχίζουν να πολεμούν από κοινού του Πέρσες. Σε μια μάχη οι δύο νέοι αποκόβονται και ο Αθέσθης τραυματίζεται βαριά και πεθαίνει. Η Έλισος είναι έτοιμη να αυτοκτονήσει όμως την αποτρέπει τελευταία στιγμή ο αγαπημένος της που ξεψυχά στη συνέχεια. Αφού τον θάβει καταφέυγει σε ένα μοναστήρι όπου γίνεται καλόγρια με το όνομα Ελισάβετ. Πεθαίνει και ονομάζεται οσία.[3]

Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για νεοελληνική φυλλάδα και προέρχεται από τη βιβλιοθήκη του Κλοντ Φοριέλ η οποία βρίσκεται στο Institut de France[4] Το έργο είναι γραμμένο στην Κεφαλονιά το 1729. Δεν μας παραδίδεται το όνομα κάποιου συγγραφέα του ενώ τυπώθηκε στο τυπογραφείο του Bortoli στη Βενετία το 1749.[5] Είναι γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβους στίχους και είναι μετάφραση από τα ιταλικά και δημοσιεύθηκε μετά το θάνατο του μεταφραστή.[6] Ο Σπύρος Ευαγγελάτος θεωρεί πως συντάκτης το έργου είναι ο Πέτρος Κατσαΐτης, λόγω κοινών γλωσσικών,υφολογικών και στιχουργικών στοιχείων μεταξύ της Νέας Ιστορίας και των έργων του Κατσαΐτη. Επίσης τόσο σε αυτό όσο και στην Ιφιγένεια του Κατσαΐτη υπάρχει αναφορά στην πάθηση του συγγραφέα από ποδάγρα.[7]

Ανάλυση του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν για τον Αλέξη Πολίτη ανήκει στις άφηγήσεις και στα παραμύθια[8] για τον νεοελληνιστή Γιώργο Κεχαγιόγλου μάλλον πρέπει να καταταχθεί στα αγιολογικά κείμενα ή στις ανάλογης έμπνευσης μυθιστορίες της εποχής της Αντιμεταρύθμισης και του Μπαρόκ. Η ένταξή του στα αγιολογικά έργα τεκμηριώνεται από το πλαίσιο της δράσης μέσα στο οποίο τοποθετείται και που που είναι η εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου και οι θρησκευτικοί αντιπερσικοί και αντιαραβικοί πόλεμοι, η μνεία στην οσία Ελισάβετ και στον αναχωρητή Νικήτα Ιεροσολύμων.[9] Ο Αλέξης Πολίτης το χαρακτηρίζει ερωτική μυθιστορία, όμως για τον Κεχαγίογλου είναι περιπετειώδης ηθικοδιδακτική μυθιστορία.[10] Για τον Αλέξη Πολίτη το έργο απευθυνόταν στην κοινωνία της Κεφαλονιάς και κυρίως στο στρώμα των αρχόντων που διά μέσου αυτών το έργο αυτό και τα ανάλογά τους διοχετεύονταν στα λακότερα στρώματα¨.[11]Ο Κεχαγιόγλου όμως θεωρεί πως ένα τέτοιο έργο δεν είχε μόνο την Κεφαλονήτικη κοινωνία ως αποδέκτη.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αλέξης Πολίτης, «Εισαγωγή»,Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου. Το έτος 1729 μεταφρασθείσα εις κοινήν γλώσσαν εν τη νήσω Κεφαληνίας και τυπωθείσα τω 1749. Τώρα ξανατυπωμένη με εισαγωγή και επιμέλεια του Αλέξη Πολίτη, εκδ.Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.,Αθήνα, 1983, σελ.ιε
  2. Γιώργος Κεχαγιόγλου, «Βιβλιοκρισία: Νέα Ιστορία Αθέσθη του Κυθηρέου. Επανέκδοση της πρώτης βενετικής έκδοσης του 1749. Εισαγωγή και επιμέλεια Α. Πολίτη» Ελληνικά, τομ. 41 τεύχ. 1ο, Θεσσαλονίκη 1990,σελ.174
  3. Αλέξης Πολίτης, «Εισαγωγή»,Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου. Το έτος 1729 μεταφρασθείσα εις κοινήν γλώσσαν εν τη νήσω Κεφαληνίας και τυπωθείσα τω 1749. Τώρα ξανατυπωμένη με εισαγωγή και επιμέλεια του Αλέξη Πολίτη, εκδ.Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.,Αθήνα, 1983, σελ.ιζ-κ
  4. Αλέξης Πολίτης, «Βιβλιογραφικά τεκμήρια», Ο Ερανιστής, τομ.17(1981),σελ.274
  5. Αλέξης Πολίτης, «Εισαγωγή», Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου. Το έτος 1729 μεταφρασθείσα εις κοινήν γλώσσαν εν τη νήσω Κεφαληνίας και τυπωθείσα τω 1749. Τώρα ξανατυπωμένη με εισαγωγή και επιμέλεια του Αλέξη Πολίτη, εκδ.Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.,Αθήνα, 1983, σελ.ιε
  6. Σπύρος Ευαγγελάτος, «Η Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου πρέπει σίγουρα να είναι έργο του Πέτρου Κατσαΐτη (1660/65-1738/42)», στο: Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ροδωνιά, Τιμή στον Μ.Ι.Μανούσακα, τομ.2ος, Ρέθυμνο,1994, σελ.661
  7. Σπύρος Ευαγγελάτος, «Η Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου πρέπει σίγουρα να είναι έργο του Πέτρου Κατσαΐτη (1660/65-1738/42)», στο: Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ροδωνιά, Τιμή στον Μ.Ι.Μανούσακα, τομ.2ος, Ρέθυμνο,1994, σελ.662
  8. Αλέξης Πολίτης, «Εισαγωγή»,Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου. Το έτος 1729 μεταφρασθείσα εις κοινήν γλώσσαν εν τη νήσω Κεφαληνίας και τυπωθείσα τω 1749. Τώρα ξανατυπωμένη με εισαγωγή και επιμέλεια του Αλέξη Πολίτη, εκδ.Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.,Αθήνα, 1983, σελ.ιε
  9. Γιώργος Κεχαγιόγλου, «Βιβλιοκρισία: Νέα Ιστορία Αθέσθη του Κυθηρέου. Επανέκδοση της πρώτης βενετικής έκδοσης του 1749. Εισαγωγή και επιμέλεια Α. Πολίτη» Ελληνικά, τομ. 41 τεύχ. 1ο, Θεσσαλονίκη 1990,σελ.174
  10. Γιώργος Κεχαγιόγλου, «Βιβλιοκρισία: Νέα Ιστορία Αθέσθη του Κυθηρέου. Επανέκδοση της πρώτης βενετικής έκδοσης του 1749. Εισαγωγή και επιμέλεια Α. Πολίτη» Ελληνικά, τομ. 41 τεύχ. 1ο, Θεσσαλονίκη 1990,σελ.174
  11. Αλέξης Πολίτης, «Εισαγωγή»,Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου. Το έτος 1729 μεταφρασθείσα εις κοινήν γλώσσαν εν τη νήσω Κεφαληνίας και τυπωθείσα τω 1749. Τώρα ξανατυπωμένη με εισαγωγή και επιμέλεια του Αλέξη Πολίτη, εκδ.Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.,Αθήνα, 1983, σελ.κζ
  12. Γιώργος Κεχαγιόγλου, «Βιβλιοκρισία: Νέα Ιστορία Αθέσθη του Κυθηρέου. Επανέκδοση της πρώτης βενετικής έκδοσης του 1749. Εισαγωγή και επιμέλεια Α. Πολίτη» Ελληνικά, τομ. 41 τεύχ. 1ο, Θεσσαλονίκη 1990,σελ.175

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αλέξης Πολίτης, «Εισαγωγή»,Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου. Το έτος 1729 μεταφρασθείσα εις κοινήν γλώσσαν εν τη νήσω Κεφαληνίας και τυπωθείσα τω 1749. Τώρα ξανατυπωμένη με εισαγωγή και επιμέλεια του Αλέξη Πολίτη, εκδ.Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.,Αθήνα, 1983, σελ.ιγ-νστ[1]
  • Αλέξης Πολίτης, «Βιβλιογραφικά τεκμήρια», Ο Ερανιστής, τομ.17(1981),σελ.274-277
  • Γιώργος Κεχαγιόγλου, «Βιβλιοκρισία: Νέα Ιστορία Αθέσθη του Κυθηρέου. Επανέκδοση της πρώτης βενετικής έκδοσης του 1749. Εισαγωγή και επιμέλεια Α. Πολίτη» Ελληνικά, τομ. 41 τεύχ. 1ο, Θεσσαλονίκη 1990,σελ.171-180
  • Σπύρος Ευαγγελάτος, «Η Νέα Ιστορία Αθέσθη Κυθηρέου πρέπει σίγουρα να είναι έργο του Πέτρου Κατσαΐτη (1660/65-1738/42)», στο: Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ροδωνιά, Τιμή στον Μ.Ι.Μανούσακα, τομ.2ος, Ρέθυμνο,1994, σελ.661-665