Μύλος Γουίλεϊ

Ο μύλος Γουίλεϊ (αγγλ. Wiley mill) είναι ένας ειδικός μύλος άλεσης τύπου σφυριού, ή μικρός σφυρόμυλος, ο οποίος ως εργαστηριακή συσκευή χρησιμοποιείται για τη μηχανική κατεργασία -κοπή και άλεση- διαφόρων υλικών.

Χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αξιοποιείται σε εργαστήρια ερευνών για την προετοιμασία κόνης από πρωτογενή υλικά, λ.χ. σε εργαστήρια γεωπονικών και κτηνιατρικών αναλύσεων^[1] και εδαφολογίας^[2], ή εργαστήρια υλικών (π.χ. πλαστικών^[3], ξύλου^[4], γεωργικών υπολειμμάτων). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη ποικιλία υλικών.

Ο μύλος αυτός ο οποίος σχεδιάστηκε αρχικά για την άλεση λιπασμάτων, μαλλιών ζώων και οπλών, και είναι κατάλληλος για τέτοια χρήση σε υλικά (προετοιμασία – κοπή – θραύση – άλεση). Διαθέτει πάρα πολύ σκληρά, χαλύβδινα άκρα στα μαχαίρια που επιτρέπουν την ολική άλεση μεγάλου εύρους υλικών. Η παραγόμενη κόνη στη συνέχεια χρησιμοποιείται για περαιτέρω χημικές, φυσικές ή/και βιολογικές αναλύσεις και δοκιμές.

Υλοποίηση & λειτουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα υλοποίησης του μύλου Γουίλεϊ αποτέλεσε παγκόσμια ευρεσιτεχνία^[5] της εταιρείας, Arthur H. Thomas^[6] το 1926, αν και έγινε μαζική παραγωγή αυτού του μύλου στα τέλη του 1948, στη Φιλαδέλφεια, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Τέτοιοι μύλοι προετοιμάζουν υλικά -για ανάλυση- αρκεί να περιέχουν ελάχιστη υγρασία, δηλ. καλά ξηραμένα δείγματα.

Στο μύλο άλεσης Γουίλεϊ, ταυτόχρονα γίνονται δύο μηχανικές κατεργασίες, αρχική κοπή-θρυμματισμός και ταυτόχρονα άλεση με σύνθλιψη. Στο άνω μέρος του μύλου, το υλικό πληρώνει μία χοάνη. Στη συνέχεια, αυτό τροφοδοτείται, διά της βαρύτητας, και το υλικό πέφτει εντός ενός χώρου - διαδρομής ενός συνόλου περιστρεφόμενων χαλύβδινων, αιχμηρών λεπίδων (από σκληρό ανοξείδωτο χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε χρώμιο). Οι λεπίδες κινούνται από έναν ηλεκτροκινητήρα και οι περιστροφές των κυμαίνονται από 4.000 έως 6.000 περιστροφές το λεπτό (rpm), ανάλογα τη σκληρότητα (hardness) του υλικού. Τα περιστρεφόμενα μαχαίρια λειτουργούν ενάντια στα στάσιμα μαχαίρια, που υπάρχουν περιμετρικά, και η προκύπτουσα σκόνη εξωθείται με πίεση, ώστε το υλικό –διαμέσου μιας μεταλλικής σίτας– να συλλεχθεί σ' ένα δοχείο που βρίσκεται στο κατώτερο της συσκευής.^[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] ttps://animalscience.unl.edu/Research/RumNut/RumNutLab/17-SampleGrindingProcedure.pdf

[2] ttp://www.ylkeqpt.com/show-14-12.html

[3] ttps://www.osti.gov/servlets/purl/1530063

[4] ttps://www.researchgate.net/publication/330642104_Biomass_Grinding_Process_Optimization_Using_Response_Surface_Methodology_and_a_Hybrid_Genetic_Algorithm/figures?lo=1

[5] ttps://patents.google.com/patent/US1706643A/en

[6] ttps://pubs.acs.org/doi/pdf/10.1021/ac60023a720

[7] Dunn, C.E. (2007). Biogeochemistry in Mineral Exploration. Elsevier. σελίδες 159–160. ISBN 978-0-444-53074-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]