Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπόνι και Κλάιντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπόνι και Κλάιντ
Η Μπόνι και ο Κλάιντ τον Μάρτιο του 1933 σε μια φωτογραφία που βρέθηκε από την αστυνομία στο Τζόπλιν, στο κρησφύγετο τους στο Μιζούρι
Πληροφορίες ασχολίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μπόνι Ελίζαμπεθ Πάρκερ (Bonnie Elizabeth Parker, 1 Οκτωβρίου 1910 - 23 Μαΐου 1934) και ο Κλάιντ Τσέστνατ Μπάροου[1] (Clyde Chestnut Barrow, 24 Μαρτίου 1909 - 23 Μαΐου 1934) ήταν Αμερικανοί εγκληματίες που ταξίδευαν στις κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες με την συμμορία τους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, ληστεύοντας ανθρώπους και σκοτώνοντάς τους όταν στριμώχνονταν ή έρχονταν αντιμέτωποι με τις αρχές. Κατά καιρούς η συμμορία συμπεριλάμβανε το μεγαλύτερο αδελφό του Μπάροου, τον Μπακ Μπάροου και τη σύζυγό του Μπλανς, τον Ρέιμοντ Χάμιλτον, τον W. D. Τζόουνς, τον Τζο Πάλμερ, τον Ραλφ Φαλτς και τον Χένρυ Μέθβιν. Τα κατορθώματά τους τράβηξαν την προσοχή του αμερικανικού κοινού κατά τη διάρκεια της «Εποχής του εχθρού του λαού» μεταξύ του 1931 και 1935. Αν και είναι γνωστοί σήμερα για τις γύρω στις 12 ληστείες τραπεζών, οι δύο τους προτιμούσαν να ληστεύουν μικρά καταστήματα και αγροτικά βενζινάδικα. Η συμμορία πιστεύεται ότι σκότωσε τουλάχιστον εννέα αστυνομικούς και αρκετούς πολίτες. Το ζευγάρι τελικώς σκοτώθηκε σε ενέδρα από αστυνομικούς, κοντά στην πόλη της Saline, στο Bienville Parish στην Λουιζιάνα. Η φήμη τους αναβίωσε και εδραιώθηκε στην αμερικανική ποπ κουλτούρα το 1967 στην ταινία του Άρθουρ Πενν, Μπόνι και Κλάιντ.[2]

Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής τους, η απεικόνισή τους στον Τύπο ήταν σε αντίθεση με την φτωχική πραγματικότητα της ζωής τους στο δρόμο, ειδικά για την Μπόνι Πάρκερ. Ήταν παρούσα σε εκατό ή περισσότερα κακουργήματα κατά τη διάρκεια των δύο ετών που ήταν σύντροφος του Μπάροου,[3] αλλά δεν ήταν ένας δολοφόνος με πολυβόλο, όπως απεικονιζόταν στις εφημερίδες, τα επίκαιρα, και pulp περιοδικά εκείνης της εποχής. Το μέλος της συμμορίας, W. D. Τζόουνς αργότερα κατέθεσε ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί ότι την είχε δει ποτέ να πυροβολεί σε όργανα του νόμου.[4][5] Η φήμη της Μπόνι ως καπνίστρια πούρων με το όπλο στο χέρι εξελίχθηκε από μία παιχνιδιάρικη φωτογραφία την οποία η αστυνομία βρήκε σε ένα εγκαταλελειμμένο κρησφύγετο. Κυκλοφόρησε στον Τύπο και δημοσιεύθηκε σε εθνικό επίπεδο. Ενώ η Πάρκερ ήταν αλυσιδωτή καπνίστρια τσιγάρων Camel, δεν κάπνιζε ποτέ πούρα.[6]

Σύμφωνα με τον ιστορικό Jeff Guinn, οι φωτογραφίες του καταφυγίου οδήγησαν στην ωραιοποίηση της Πάρκερ και στη δημιουργία θρύλων για την συμμορία. Αυτός γράφει:

Ο John Dillinger είχε καλή εμφάνιση και ο Pretty Boy Floyd είχε το καλύτερο ψευδώνυμο, αλλά οι φωτογραφίες του Joplin εισήγαγαν νέους εγκληματίες σούπερ σταρ με το πιο ερεθιστικό σήμα κατατεθέν όλων- παράνομο σεξ. Ο Clyde Barrow και η Bonnie Parker ήταν άγριοι και νέοι και σίγουρα κοιμούνταν μαζί.[7]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barrow, Blanche Caldwell and John Neal Phillips. My Life with Bonnie and Clyde. (Norman: University of Oklahoma Press, 2004.) ISBN 978-0-8061-3715-5.
  • John Boessenecker, Texas Ranger: The Epic Life of Frank Hamer, the Man Who Killed Bonnie and Clyde (2016)
  • Burrough, Bryan. Public Enemies. (New York: The Penguin Press, 2004.) ISBN 1-59420-021-1.
  • Guinn, Jeff. Go Down Together: The True, Untold Story of Bonnie and Clyde. (New York: Simon & Schuster, 2009.) ISBN 1-4165-5706-7.
  • Knight, James R. and Jonathan Davis. Bonnie and Clyde: A Twenty-First-Century Update. (Austin, TX: Eakin Press, 2003.) ISBN 1-57168-794-7.
  • Milner, E.R. The Lives and Times of Bonnie and Clyde (Carbondale and Edwardsville: Southern Illinois University Press, 1996.) ISBN 0-8093-2552-7.
  • Parker, Emma Krause, Nell Barrow Cowan and Jan I. Fortune. The True Story of Bonnie and Clyde. (New York: New American Library, 1968.) ISBN 0-8488-2154-8. Originally published in 1934 as Fugitives.
  • Phillips, John Neal. Running with Bonnie and Clyde, the Ten Fast Years of Ralph Fults. (Norman: University of Oklahoma Press, 1996, 2002) ISBN 0-8061-3429-1.
  • Ramsey, Winston G., ed. On The Trail of Bonnie and Clyde. (London: After The Battle Books, 2003). ISBN 1-870067-51-7.
  • Steele, Phillip, and Marie Barrow Scoma. The Family Story of Bonnie and Clyde. (Gretna, LA: Pelican Publishing Company, 2000.) ISBN 1-56554-756-X.
  • Treherne, John. The Strange History of Bonnie and Clyde. (New York: Stein and Day, 1984.) ISBN 0-8154-1106-5.
  • Webb, Walter Prescott. The Texas Rangers: A Century of Frontier Defense. (Austin: University of Texas Press, 1935.) ISBN 0-292-78110-5.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Bonnie and Clyde». Federal Bureau of Investigation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2018. 
  2. ↑ Toplin, Robert B. History by Hollywood: The Use and Abuse of the American Past (Urbana, IL: University of Illinois, 1996.) ISBN 0-252-06536-0.
  3. ↑ Phillips, John Neal (2002).
  4. ↑ Jones deposition, November 18, 1933.
  5. ↑ «Riding with Bonnie and Clyde by W.D. Jones». www.cinetropic.com. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2018. 
  6. ↑ Parker, Emma Krause; Nell Barrow Cowan and Jan I. Fortune (1968).
  7. ↑ Guinn, Jeff (25 Δεκεμβρίου 2012). Go Down Together: The True, Untold Story of Bonnie and Clyde. Simon and Schuster. ISBN 9781471105753. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπόνι_και_Κλάιντ&oldid=10606727"