Μπερνάτ Ντεσκλότ
| Μπερνάτ Ντεσκλότ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1240[1][2] Καστελνού[2] |
| Θάνατος | 1280[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Στέμμα της Αραγωνίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Καταλανικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χρονικογράφος[2] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Crònica de Bernat Desclot[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπερνάτ Ντεσκλότ (καταλανικά: Bernat Desclot) ήταν Καταλανός χρονικογράφος, πιθανώς καταγόμενος από την Υποκομητεία του Καστελνού, ο οποίος έζησε κατά το δεύτερο μισό του 13ου αιώνα. Συνέγραψε το Llibre del rei en Pere d'Aragó e dels seus antecessors passats, το οποίο είναι γνωστό ως Χρονικό του Μπερνάτ Ντεσκλότ (Crònica de Bernat Desclot). Το έργο καλύπτει τη σύντομη βασιλεία του Πέτρου Γ' της Αραγονίας (1276-1285), και αποτελεί ένα από τα τέσσερα Καταλανικά Μεγάλα Χρονικά μέσω των οποίων βλέπουν οι σύγχρονοι ιστορικοί τα στρατιωτικά και πολιτικά θέματα στο Βασίλειο της Αραγονίας και το Πριγκιπάτο της Καταλονίας,[3] συμπεριλαμβανομένης της «Σταυροφορίας της Αραγονίας».
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λίγες πληροφορίες είναι γνωστές αναφορικά με τον Μπερνάτ Ντεσκλότ. Στις πρώτες γραμμές του Χρονικού του, ο συγγραφέας αναφέρει: «Εδώ ξεκινά το βιβλίο το οποίο ο Μπερνάτ Ντεσκλότ υπαγόρευσε και συνέγραψε».[4]
Για την συγγραφή του Χρονικού, ο συγγραφέας χρησιμοποίησε όλα τα κατάλληλα στοιχεία και πηγές. Βάση αυτού εικάζεται πως ο Ντεσκλότ ήταν βασιλικός αξιωματούχος, καθώς χρησιμοποιεί έγγραφα αρχείων, τα οποία χρησιμοποιεί δείχνοντας να τα γνωρίζει ιδιαιτέρως. Ωστόσο, το όνομα του Ντεσκλότ δεν φαίνεται να απαντάται σε κανένα έγγραφο της εποχής του Πέτρου του Μέγα, πράγμα παράξενο, καθώς εντός των εγγράφων αυτών είναι δυνατό να βρει κανείς αναφορές και ονόματα για τους συμβούλους και υπηρέτες του βασιλέα, ορισμένοι, μάλιστα, των τελευταίων έχοντες ιδιαιτέρως χαμηλά αξιώματα: αγγελιοφόροι, τροβαδούροι ή παραμάνες.
Η απουσία αυτή αναφορών οδηγεί τους ερευνητές προς την υπόθεση,[5] σύμφωνα με την οποία ο Ντεσκλότ πιθανώς να είχε διαφορετικό όνομα, το οποίο θα μπορούσε να είναι Μπερνάτ Εσκριβά, ο οποίος ήταν βασιλικός αξιωματούχος και κατείχε την θέση του γραμματέα της κουρία της Γκάντια το 1282, ενώ έναν χρόνο αργότερα ορίστηκε ως βασιλικός θησαυροφύλακας, αξίωμα το οποίο και διατήρησε έως τον θάνατο του βασιλέα (1287), όταν και επέστρεψε στην προηγούμενη θέση του στην κουρία, υπό τον Αλφόνσο Γ΄ τον Φιλεύθερο, ενώ αργότερα ορίστηκε βασιλικός καμεράριος και απεβίωσε το 1288.[6][7] Ο συγκεκριμένος Μπερνάτ πιθανώς να καταγόταν από το Ρουσιγιόν, από οικογένεια της οποίας το όνομα ήταν Ες Κλοτ, αν και η οικογένειά του υποχρεώθηκε να μετεγκατασταθεί στην Βαλένθια μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Άραβες. Το όνομα Εσκριβά αντικατέστησε οποιαδήποτε αναφορά το αρχικό όνομα Ντεσκλότ, παραπέμποντας σε κάποιο μέλος της οικογένειας το οποίο έφτασε ως το αξίωμα του βασιλικού γραμματέα.
Η υπόθεση του Μικέλ Κολ ι Αλεντόρν, σύμφωνα με την οποία ο Ντεσκλότ ταυτοποιείται με τον Εσκριβά βασίζεται στο περιεχόμενο του χρονικού, εντός του οποίου χρησιμοποιεί ιδιαιτέρως κολακευτικά λόγια για τον Ζασπέρτ ντε Μποτονάκ, Επίσκοπο της Βαλένθια, κάτι που αποδεικνύει την σχέση της οικογένειας του τελευταίου με την οικογένεια του Μπερνάτ Εσκριβά (και οι δυο τους κατάγονταν από την Ναρμπόν). Ωστόσο, ο ίδιος ο Κολ ι Αλεντόρν αναφέρει: «Όμως, προς το παρόν, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε ξεπεράσει το στάδιο των εικασιών και, ως εκ τούτου, ως τέτοιες τις παρουσιάζουμε».[8] Ακολουθώντας το ίδιο σκεπτικό, ο Μανουέλ ντε Μοντολίου αναφέρει πως ο Μπερνάτ Ντεσκλότ θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Ζασπέρτ ή κάποιος γραμματέας στην υπηρεσία του τελευταίου ο οποίος έγραψε τα λόγια που του υπαγόρευσε ο Ζασπέρτ.[8] Από την πλευρά του, ο Μικέλ Μπατλορί ι Μουνέ ασχολήθηκε σε βάθος με την σχέση της Οικογένειας Εσκριβά με τον Μπερνάτ Ντεσκλότ.[9] Η υπόθεση του Κολ ι Αλεντόρν, ωστόσο, είναι αυτή η οποία έγινε η πλέον αποδεκτή και η οποία χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό από άλλους ιστορικούς.
Αναφορικά με τον Ντεσκλότ έχουν γραφεί και τα παρακάτω:
Αποτελεί την περίπτωση του έντιμου ιστορικού, ο οποίος στέκεται πάντοτε στην ιστορική πλευρά των πραγμάτων χωρίς να παρασυρθεί από τις προσωπικές του πεποιθήσεις... Από ιστορικής άποψης, το Χρονικό του είναι το πλέον αξιόπιστο των Τεσσάρων Μεγάλων Χρονικών της μεσαιωνικής Καταλωνίας.
— J.Cabré i altres, Història de la literatura catalana (Barcelona, Edicions 62, 1985, 7η έκδοση)
Ο Μπερνάτ Ντεσκλότ αφηγείται πιστά τους αγώνες με τους οποίους ο Πέτρος ο Μέγας πέτυχε να ενισχύσει την ανεξαρτησία της Καταλωνίας, ανοίγοντας, ταυτόχρονα, τον δρόμο για τον ιμπεριαλισμό της. Η μεγαλύτερη αξία του Ντεσκλότ -δίκαιος στα λόγια του και με ουδέτερη κρίση- είναι η απόλυτη ιστορική ακρίβεια των γραφόμενών του.
— Lluís Nicolau d'Olwer, Discurs d'entrada al Institut d'Estudis Catalans (28 Απριλίου 1918)
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Χρονικό του Ντεσκλότ αρχίζει τον ενδέκατο αιώνα, αλλά αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν φθάνει να περιγράψει τα γεγονότα σύγχρονα με τη ζωντανή μνήμη του. Λογοτεχνικό πρότυπο του Μπερνάτ είναι η μυθιστορία, και η μαρτυρία του του είναι καρυκευμένη με δραματικούς μονολόγους από τους κεντρικούς χαρακτήρες και συναρπαστικά επεισόδια, όπως η διαφυγή του αδελφού του Πέτρου, Ιάκωβου Β΄ της Μαγιόρκας, από το φρούριο του Περπινιάν, μέσα από τις αποχετεύσεις του κάστρου.
Ο F.L. Critchlow έκανε αγγλική μετάφραση της ενότητας που καλύπτει την εποχή του Πέτρου Γ' στο Χρονικό της βασιλείας του βασιλιά Πέτρου Γ΄ της Αραγονίας, 1276-1285 (Princeton University Press) 1928.
Σύγχρονη κουλτούρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην διάρκεια του 2011, έκανε την εμφάνισή του στο Twitter λογαριασμός ο οποίος έφερε το όνομα του Μπερνάτ Ντεσκλότ και ο οποίος έγραφε τα μηνύματά του στα παλαιά καταλανικά και με ιδιαίτερη δόση χιούμορ.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12918516w. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0022114. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2021.
- ↑ Οι άλλες τρεις πηγές είναι οι αυτοβιογραφίες του Ιάκωβου Α΄ της Αραγονίας και του Ραμόν Μουντανέ, και το βασιλικό χρονικό του Πέτρου Δ΄ της Αραγωνίας.
- ↑ Prólech (ed. 1885)
- ↑ η εικασία αυτή αναφορικά με την ταυτότητα του χρονικογράφου παρουσιάστηκε από τον Μικέλ Κολ ι Αλεντόρν στον πρόλογο της έκδοσής του του Χρονικού του Ντεσκλότ (Barcelona, Barcino, 1949, I, σσ. 134-174
- ↑ Bernat Escrivà GEC[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Bernat Desclot Encarta». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ 8,0 8,1 de Montoliu, Manuel. Les quatre grans cròniques, pp. 55 i 56[νεκρός σύνδεσμος].
- ↑ Miquel Batllori, El cronista Desclot i la Família Escrivà, a Orientacions i recerques. Segles Xll-XX, Montserrat, 1983, σσ. 183-208
- ↑ Gutiérrez M., Àlex (2011). «Els perfils paròdics a Twitter:entre l'humor i la suplantació». Barcelona: Diari Ara, σελ. 45. ISSN 2014-010X.
