Μπατόνις Τσίχε

Μπατόνις Τσίχε
ბატონის ციხე
Είδος	ανάκτορο, ιστορική τοποθεσία και μουσείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	41°55′4″N 45°28′34″E
Διοικητική υπαγωγή	Τελάβι
Τοποθεσία	Τελάβι
Χώρα	Γεωργία
Έναρξη κατασκευής	1664
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Μπατόνις Τσίχε ( γεωργιανά: ბატონის ციხე), που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως το «κάστρο του μπατόνι», δηλαδή του άρχοντα, είναι ένα αρχιτεκτονικό μνημείο του 17ου-18ου αιώνα στο Τελάβι, την κύρια πόλη της περιοχής Καχέτι στα ανατολικά της Γεωργίας. Το κτιριακό συγκρότημα του Μπατόνις Τσίχε περιλαμβάνει διασωσμένα τμήματα του Περσιανικού ανακτόρου των βασιλέων του Καχετί και ένα μουσείο με αρχαιολογικά και εθνογραφικά εκθέματα, χειρόγραφα, σπάνιες δημοσιεύσεις και στρατιωτικό εξοπλισμό, καθώς και μια ωραία γκαλερί έργων τέχνης. Το 2007, αρκετές από τις δομές του συγκροτήματος - το παλάτι, η έπαλξη και το βασιλικό παρεκκλήσι - συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των Ακίνητων Πολιτιστικών Μνημείων Εθνικής Σημασίας της Γεωργίας. Το σύνολο του συγκροτήματος υποβλήθηκε σε εκτεταμένη ανακαίνιση το 2018.

Το βασιλικό παλάτι

Κατασκευή και αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά

Η αίθουσα θρόνου στο παλάτι Μπατόνις Τσίχε

Τα βασιλικά παρεκκλήσια

Το αρχικό ανάκτορο κτίστηκε κατόπιν εντολής του Βασιλιά Άρτσιλ των Καχετί κατά την περίοδο 1664 -1675. Στις πολιτικές αναταραχές των 17ου και 18ου αιώνων, το παλάτι υπέστη ζημιές και ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές. Ορισμένα τμήματα του κτιρίου και του αρχικού σχεδίου του ανακτόρου του Άρτσιλ - που θυμίζουν τα ανάκτορα των Σαφαβίδων τότε - διατηρήθηκαν άθικτα. Ένα μεγάλο μέρος του υπάρχοντος οικοδομήματος προέρχεται από έργα ανακατασκευής που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της σχετικά σταθερής βασιλείας του Ηρακλείου Β', που κυβέρνησε τους Καχετί την περίοδο 1750 - 1762. Πρόκειται για ένα απλό σχέδιο Περσικής τεχνοτροπίας, το οποίο βασίστηκε σαφώς στο Κάστρο του Καρίμ Χαν στο Σιράζ του Ιράν.

Το σύνολο του ανακτορικού συγκροτήματος, που περιλαμβάνει επίσης δύο βασιλικά παρεκκλήσια τύπου βασιλικής και λουτρά, περιβάλλεται από ένα μνημειακό τείχος και μεγάλους κυκλικούς πύργους. Το παλάτι είναι ένα ορθογώνιο κτίριο με μία κεντρική ψηλοτάβανη αίθουσα με αιχμηρές καμάρες. Έχει τέσσερα μπαλκόνια (ιβάν) εκ των οποίων έκαστο βλέπει προς ένα κεντρικό σημείο και πλαισιώνεται από διαδρόμους και μικρότερα δωμάτια στις γωνίες. Η κύρια είσοδος για το παλάτι είναι από το νότο με την κεντρική διώροφη αίθουσα (ταλάρ) με τις κολόνες. Οι χαρακτηριστικές εσωτερικές διακοσμήσεις των Περσικών ανακτόρων εκείνης της περιόδου, όπως γυψομάρμαρα, μωσαϊκά από καθρέφτες και ελαιογραφίες, πιθανότατα υπήρχαν αρχικά αλλά δεν διασώθηκαν.

Η Περσικής τεχνοτροπίας είσοδος για το παλάτι

Μεταγενέστερη ιστορία

Μετά τη Ρωσική προσάρτηση της Γεωργίας το 1801, ο Στρατηγός Βασίλι Γκιουλάκοφ επέλεξε το κάστρο του Τελάβι ως αρχηγείο για το Σύνταγμα Καμπάρντα το 1802. Το 1805 το κάστρο μεταβιβάστηκε στο Ρωσικό αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε από το Ρωσικό στρατό ως στρατώνας, και ήταν ως επί το πλείστον σε κατάσταση ερειπίων μέχρι το 1845 που ο Μιχαήλ Βόροντσοφ, αντιβασιλέας του Καυκάσου, διέταξε την ανακατασκευή του παλατιού. Το 1865 το παλάτι του Τελαβί, που βρισκόταν πλέον στην κατοχή της Γυναικείας Φιλανθρωπικής Κοινότητας της Αγίας Νίνας, ανακατασκευάστηκε από τον γεννημένο στη Γεωργία Γερμανό αρχιτέκτονα Άλμπερτ Σάλσμαν (1833-1897) για να στεγάσει το Γυναικείο Κολλέγιο της Αγίας Νίνας. Το 1935, το κτίριο προσαρμόστηκε στην τρέχουσα λειτουργία του ως έδρα του Ιστορικού Μουσείου του Τελαβί.

Το συγκρότημα Μπατόνις Τσίχε υποβλήθηκε σε εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης και άνοιξε ξανά για το κοινό το Μάιο του 2018. Επίσης, κατασκευάστηκε ένα νέο μουσείο για να στεγάσει ανακαινισμένες συλλογές. Την 16η Δεκεμβρίου 2018 το κάστρο φιλοξένησε την τελετή ορκωμοσίας της Σαλομέ Ζουραμπισβίλι, της 5ης Προέδρου της Γεωργίας .