Θερμομόνωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μονωτής θερμότητας)

Θερμική μόνωση, ή επικρατέστερα θερμομόνωση χαρακτηρίζεται γενικά οποιοδήποτε μέτρο που λαμβάνεται για τη μείωση της μεταφοράς θερμότητας (η θερμικής ενέργειας) μεταξύ αντικειμένων σε θερμική επαφή (αγώγιμη), ή από θερμική ακτινοβολία. Η Θερμική μόνωση μπορεί να αφορά αντικείμενα π.χ. ενδύματα, αγωγούς, φούρνους, λέβητες κ.λπ., ή (κυρίως) χώρους π.χ. κτίρια, βιομηχανικοί χώροι, μεγάλοι ψυκτικοί θάλαμοι κ.λπ. Αυτή επιτυγχάνεται με διάφορες μεθόδους ή διαδικασίες, καθώς και με προσθήκη (επένδυση, στρώση κ.λπ.) κατάλληλων αντικειμένων και υλικών καλούμενα θερμομονωτικά υλικά.

Σημαντικότεροι λόγοι που επιβάλουν θερμομόνωση είναι τόσο η εξοικονόμηση ενέργειας (ηλεκτρικού, καυσίμων κ.λπ) όσο και η προστασία των εργαζομένων ή διακινουμένων πλησίον θερμικών πηγών από κίνδυνο ατυχημάτων, εγκαυμάτων κ.λπ. μέχρι και της άνετης συνεχούς παραμονής τους, όπως π.χ. σε κτίρια, μέσα μεταφοράς κ.λπ.

Στην Ελλάδα με τον όρο θερμομόνωση εννοούμε συχνά και την εξωτερική θερμομόνωση - θερμοπρόσοψη των κτιρίων.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θερμομονωτικά υλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα συστήματα εξωτερικής & εσωτερικής μόνωσης εφαρμόζονται τόσο σε υφιστάμενα όσο και σε νεόδμητα κτίρια. Είναι η κύρια μεθοδολογία μόνωσης κτιρίων στο εξωτερικό που πλέον έχει αρχίσει να εφαρμόζεται και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Με την σωστή επιλογή και χρήση τους εξασφαλίζεται εξοικονόμηση ενέργειας έως και 50% για θέρμανση και ψύξη του κτιρίου. Θερμομονωτικά υλικά θεωρούνται όλα τα μονωτικά υλικά που καταφέρνουν να εγκλωβίσουν ακίνητο αέρα στην μάζα τους όπως η εξηλασμένη και διογκωμένη πολυστερίνη, οι πετροβάμβακες και οι ορυκτοβάμβακες. Επίσης τα πιστοποιημένα μονωτικά υλικά μας, επιτυγχάνουν την απορρόφηση των εξωτερικών θορύβων ενώ προσφέρουν και πυροπροστασία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.28ος, σελ.53-54.
  • Ίδρυμα Ευγενίδου, Βιβλιοθήκη Μηχανικού: Κινητήριες μηχανές Αθήνα σελ.50.