Μοναστήρι του Μαουλμπρόν
Συντεταγμένες: 49°00′04″N 8°48′46″E / 49.001111°N 8.812778°E
| Μοναστήρι του Μαουλμπρόν | |
|---|---|
| Kloster Maulbronn | |
 | |
 | |
| Είδος | μοναστήρι[1], πρώην διοικητική χωρική οντότητα και μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 49°0′4″N 8°48′46″E |
| Θρησκευτικό τάγμα | Κιστερκιανό Τάγμα |
| Μητρικό αββαείο | Neubourg Abbey |
| Διοικητική υπαγωγή | Μάουλμπρον[1] |
| Χώρα | Γερμανία[2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1147 |
| Κατεδάφιση | 2024 |
| Προστασία | Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 1993) |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
| Μοναστήρι του Μαουλμπρόν | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
| |
| Χώρα μέλος |  Γερμανία |
| Τύπος | Συγκρότημα μοναστηριών με Ρομανική/Γοτθική αρχιτεκτονική του 1147. |
| Κριτήρια | Πολιτιστικά: ii, iv |
| Ταυτότητα | 546rev |
| Περιοχή | Μαουλμπρόν, Γερμανία |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1993 (17 συνεδρίαση) |
Το Μοναστήρι του Μαουλμπρόν (γερμανικά: Kloster Maulbronn) είναι ένα παλαιό Καθολικό Κιστερκιανό Αββαείο και Προτεσταντική θεολογική σχολή στο Μαουλμπρόν, Βάδη-Βυρτεμβέργη, Γερμανία. Το 850 ετών, ως επί το πλείστον Ρομανικής αρχιτεκτονικής συγκρότημα μοναστηριών, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα παραδείγματα του είδους του στην Ευρώπη, είναι το πρώτο κτίριο στη Γερμανία που χρησιμοποίησε Γοτθικό στυλ. Το 1993 το αββαείο ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.[3]
Το συγκρότημα, που περιβάλλεται από τείχη με πυργίσκους και μία πύλη, στεγάζει σήμερα το δημαρχείο του Μαουλμπρόν και άλλες διοικητικές υπηρεσίες, ένα αστυνομικό τμήμα και πολλά εστιατόρια. Το ίδιο το μοναστήρι περιέχει μια Ευαγγελική σχολή για την παράδοση της Βυρτεμβέργης και ένα οικοτροφείο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήδη από το 1138, οι Κιστερκιανοί είχαν εδραιώσει μια θρησκευτική κοινότητα στο Έκενβαϊερ, κοντά στο σύγχρονο Μύλακερ, ένα κομμάτι γης που ένας ελεύθερος ιππότης με το όνομα Βάλτερ φον Λόμερσχαϊμ είχε δωρίσει στο τάγμα.[4] Δώδεκα μοναχοί και ένας απροσδιόριστος αριθμός μικρών αδελφών με επικεφαλής τον Ηγούμενο Ντίτερ ξεκίνησαν από το Αββαείο του Νόιμπεργκ στην Αλσατία προς το Έκενβαϊερ κατόπιν αιτήματος του φον Λόμερσχαϊμ,[5] που έφτασε την 23 Μαρτίου 1138.[6] Η περιοχή βρέθηκε να είναι γεωγραφικά ακατάλληλη για ένα μοναστήρι, οπότε ο Γκάντερ φον Χένενμπεργκ, Επίσκοπος του Σπάιερ, χάρισε στην κοινότητα του Έκενβαϊερ το φέουδο του Μουλινμπρούν από το Αββαείο του Χίρσαου και τους μετέφερε εκεί το 1147.[7][8] Οι τοπικοί θρύλοι λένε ότι οι Κιστερκιανοί αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα μουλάρι για να βρουν νερό και έχτισαν το μοναστήρι στη σημερινή του θέση όταν είτε ανάβλυσε νερό από μια πέτρα ή το ζώο ήπιε από ένα ρέμα. Ετυμολογικά η ονομασία Μαουλμπρόν προέρχεται από τη λέξη μάουλ, που στα γερμανικά σημαίνει μεταξύ άλλων μουλάρι και αποκαλύπτει ότι το μοναστήρι πιθανότατα ιδρύθηκε στην περιοχή μιας πηγής και ενός νερόμυλου.[9]
Ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1156 το μοναστήρι ήταν ένα Βογκτ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και επιβεβαιώθηκε το 1332. Ωστόσο, το αββαείο παρέμεινε υπό την προστασία του Επισκόπου του Σπάιερ, όπως τεκμηριώθηκε το 1236. Από το 1325 και μετά η θέση του Βογκτ είχε ανατεθεί στους Κόμηδες του Παλατινάτου.
Το 1504, ο Ούλριχ, Δούκας της Βυρτεμβέργης πολιόρκησε το Μαουλμπρόν και το κατέλαβε μετά από επτά ημέρες κατά τη διάρκεια του Πολέμου Διαδοχής του Λάντσχουτ.
Το 1525, κατά τη διάρκεια του Γερμανικού Πολέμου των Χωρικών, το μοναστήρι λεηλατήθηκε από τις δυνάμεις των ανταρτών.
Το 1537 ο ηγούμενος και το μοναστήρι μεταφέρθηκαν στο Αββαείο του Παιρις στην Αλσατία, και ο ηγούμενος πέθανε το 1547 στην πόλη Εινσιεντελν. Όταν η Ένωση του Σμαλκάλντεν ηττήθηκε το 1546-47 ο Ούλριχ έπρεπε να επιστρέψει το μοναστήρι στους Κιστερκιανούς.
Η Ειρήνη του Άουγκσμπουργκ έδωσε στον Δούκα το δικαίωμα να αποφασίσει σχετικά με την πίστη των υπηκόων του. Το 1556 εξέδωσε το διάταγμα της Βυρτεμβέργης που θα αποτελούσε την βάση για την θέσπιση ενός εκπαιδευτικού συστήματος για τους άνδρες των μοναστηριών.
Η περιουσία του Αββαείου αυξήθηκε πρώτα και κυρίως μέσα από δωρεές και κληροδοτήματα. Περί τον 15ο αιώνα περιλάμβανε 20 χωριά, που ονομάζονται Κλοστερφλέκεν, οικοτεχνίες που ήταν πηγή εισοδήματος, και 6000 στρέμματα δάσους που απλώνονταν σε πάνω από 25 χωριά. Δανείζοντας Γη εξασφάλισαν καλά εισοδήματα και μια τεράστια σιταποθήκη.
Μετά την έναρξη της Μεταρρύθμισης το 1517, ο Ούλριχ, Δούκας της Βυρτεμβέργης έχτισε εδώ το κυνηγετικό του περίπτερο και στάβλους. Το μοναστήρι λεηλατήθηκε επανειλημμένα.
Το 1556 ο Χριστόφορος, Δούκας της Βυρτεμβέργης, ίδρυσε μια Προτεσταντική θεολογική σχολή,[10] στην οποία σπούδασε ο Γιοχάνες Κέπλερ το 1586-89.
Το μοναστήρι εκκοσμικεύτηκε από τον Βασιλιά Φρειδερίκο Α' της Βυρτεμβέργης το 1807, και η σχολή συγχωνεύθηκε με αυτήν του Μπεμπενχάουσεν.
Το μοναστήρι, το οποίο κατέχει εξέχουσα θέση στο μυθιστόρημα του Έρμαν Έσσε Κάτω από τον τροχό, αναγράφηκε στον Κατάλογο με Μνημεία Παγκόσμιας πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1993 με αιτιολόγηση: «Το συγκρότημα Μαουλμπρόν είναι η πληρέστερη διάσωση Κιστερκιανών μοναστικών εγκαταστάσεων στην Ευρώπη, ιδίως επειδή διασώθηκε το εκτεταμένο σύστημα διαχείρισης υδάτων με τις δεξαμενές και τα κανάλια».
Αρχιτεκτονική και εδάφη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιδρύθηκε και κατασκευάστηκε το 1147[10] σε Ρομανικό στυλ[11] της Σουαβίας. Παραδείγματα του "στυλ του Χίρσαου" είναι οι ομοιόμορφες κολώνες της εκκλησίας και τα ορθογώνια πλαίσια γύρω από τις Ρομανικές καμάρες. Περί το τέλος του 12ου αιώνα η αρχιτεκτονική των Κιστερκιανών επηρεάστηκε από τη Γοτθική αρχιτεκτονική, που απαιτούσε λιγότερη πέτρα από την Ρομανική, και διαδόθηκε από την βορειοανατολική Γαλλία. Στο Μαουλμπρόν ο "Άρχοντας του Παραδείσου", ένας ανώνυμος αρχιτέκτονας που εκπαιδεύτηκε στο Παρίσι, ανέγειρε το πρώτο παράδειγμα της Γοτθικής αρχιτεκτονικής στη Γερμανία: το νάρθηκα της εκκλησίας[12] που ονομάστηκε «Παράδεισος».[11]
Αν και λίγα από τα έργα του 12ου αιώνα, όπως η πύλη και οι αρχικές πόρτες, έχουν διατηρηθεί,[11] το μοναστήρι ως σύνολο,επιβίωσε κυρίως χάρην των δούκων της Βυρτεμβέργης που απέκτησαν την κυριότητα του τον 16ο αιώνα.[13] Σήμερα το Μαουλμπρόν θεωρείται το καλύτερα διατηρημένο μεσαιωνικό συγκρότημα μοναστηριών βόρεια των Άλπεων.[3]
Το μοναστήρι ήταν προστατευμένο με πέτρινα τείχη, μια πύλη με ανασυρόμενη γέφυρα, και πέντε πύργους.[14]
Σύστημα ύδρευσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όπως συνηθίζεται με τα Κιστερκιανά μοναστήρια,[13] το Μαουλμπρόν διέθετε ένα κορυφαίο και εξελιγμένο σύστημα διαχείρισης των υδάτων. Αποστραγγίζοντας τους υγρότοπους γύρω από το μοναστήρι και σκάβοντας μια σειρά από κανάλια[13] οι μοναχοί δημιούργησαν περίπου 20 λίμνες και λιμνούλες, και με εκτροπή του Ζάλτσαχ, ενός τοπικού ρέματος, κάτω από το μοναστήρι έφτιαξαν την αποχέτευση.[15] Η στάθμη των υδάτων σε αυτές τις λίμνες ήταν ελεγχόμενη, και επέτρεπε στους μοναχούς του Μαουλμπρόν να τροφοδοτούν τους μύλους,[16] αλλά και να εκτρέφουν ψάρια για κατανάλωση ή εμπόριο.[17] Το σύστημα παραμένει λειτουργικό [3].
Αββαείο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μολονότι το Κιστερκιανό Τάγμα απαγόρευε τα θερμαινόμενα δωμάτια,[13] το Μαουλμπρόν είχε ένα καθιστικό (δωμάτιο 10 στο σχέδιο) που θερμαινόταν με άναμμα φωτιάς σε ένα υποδαπέδιο θάλαμο. Ο καπνός διοχετευόταν έξω και η θερμότητα ανέβαινε προς το καθιστικό μέσα από 20 τρύπες στο πάτωμα.[18]
Οι τοιχογραφίες της εκκλησίας φιλοτεχνήθηκαν από έναν μικρό αδελφό που ονομαζόταν Ούλριχ. Απεικονίζουν την Προσκύνηση των Μάγων, την είσοδο του ιδρυτή Βάλτερ φον Λομερσάιμ στο μοναστήρι ως μικρός αδελφός, και τα οικόσημα των ευγενών που χρηματοδότησαν την ανέγερση της μονής.[13]
Το Καταφύγιο του Δούκα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Δούκες της Βυρτεμβέργης είχαν τον έλεγχο του Μαουλμπρόν από τις αρχές του 16ου αιώνα, και ο Δούκας Λουδοβίκος Γ' έχτισε ένα παλάτι ευχαρίστησης εδώ.[19]
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 9765. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Centre, UNESCO World Heritage. «Maulbronn Monastery Complex». UNESCO World Heritage Centre (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Meilensteine: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Klöster in Baden-Württemberg: Kloster». www.kloester-bw.de. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Klunzinger, Karl (1854). Urkundliche Geschichte der vormaligen Cisterzienser-Abtei Maulbronn: mit einer Regesten enthaltenden Beilage. C.A. Sonnewald.
- ↑ «Das Württembergische Urkundenbuch Online - Landesarchiv Baden-Württemberg». www.wubonline.de. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Klöster in Baden-Württemberg: Kloster». www.kloester-bw.de. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Die Gründungslegende: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ 10,0 10,1 «Gebäude: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 «Official Journal of the European Union».
- ↑ «Stilgeschichte: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 E., Burton, Janet (2011). The Cistercians in the Middle Ages. Woodbridge, Suffolk, UK: Boydell Press. ISBN 9781843836674. 699759035.
- ↑ M., Jeep, John (2001). Medieval Germany : an encyclopedia. New York: Garland Pub. ISBN 0824076443. 44728071.
- ↑ «Kloster Maulbronn». www.denkmalpflege-bw.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Wasserwirtschaft: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Umgebung des Klosters: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Fischzucht: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Kloster: Staatliche Schlösser und Gärten Baden-Württemberg». www.kloster-maulbronn.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Burton, Janet B.· Kerr, Julie (2011). The Cistercians in the Middle Ages. Monastic orders. Volume 4 (Illustrated έκδοση). Boydell Press. ISBN 9781843836674.
- Jeep, John M. (2001). Medieval Germany: An Encyclopedia. Psychology Press. ISBN 9780824076443.
- Kinder, Terryl M. (2002). Cistercian Europe: Architecture of Contemplation. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN 9780802838872.
- Klunzinger, Karl (1854). Urkundliche Geschichte der vormaligen Cisterzienser-Abtei Maulbronn (στα Γερμανικά). C.A. Sonnewald.