Πόλεμος των Χωρικών
Ο Πόλεμος των Χωρικών (Deutscher Bauernkrieg, κυριολεκτική μετάφραση "Γερμανικός πόλεμος των αγροτών" ή Revolution des gemeinen Mannes, "Επανάσταση των απλών ανθρώπων") ήταν μια θρησκευτική-κοινωνική εξέγερση των αγροτών, των μικροαστών και των εργατών ορυχείων της Γερμανίας ενάντια στους μεγάλους γαιοκτήμονες και την Καθολική εκκλησία, στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα.
Η εξέγερση ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1524 στη κοινότητα του Στύλινγκεν και στις άλλες περιοχές της Άνω Σουαβίας με αιτήματα που έθιγαν θεολογικά, αλλά και κοινωνικά ζητήματα. Στους μήνες που ακολούθησαν, πριν ακόμα υπάρξουν ένοπλες συγκρούσεις, οι ταραχές εξαπλώθηκαν και σε άλλες γερμανοφωνες περιοχές της Κεντρικής Ευρώπης, κυρίως στη Θουριγγία και τη Σαξονία. Ένας από τους ηγέτες της εξέγερσης ήταν ο θεολόγος Τόμας Μύντσερ (1489-1525), ο οποίος αρχικά υπήρξε μαθητής του Μαρτίνου Λούθηρου, όμως αργότερα αναδείχθηκε σε αντίπαλό του. Αυτό συνέβη καθώς ο Λούθηρος δεν υποστήριξε τους φτωχούς αγρότες, αλλά πήρε το μέρος των φεουδαρχών και των ιπποτών[1].
Τον Μάιο του 1525 οι μισθοφόροι στρατιώτες των φεουδαρχών και οι άπειροι σε πολεμικές συγκρούσεις χωρικοί, 8.000 περίπου από κάθε μεριά, συγκρούστηκαν έξω από τη πόλη Φρανκενχάουζεν. Οι χωρικοί ηττήθηκαν και ο πρωτεργάτης της εξέγερσης Μίντσερ πέθανε λίγο αργότερα στα χέρια των στρατιωτών. Οι φεουδάρχες συνέχισαν το κύμα της ένοπλης καταστολής σε όλη την κεντρική και νοτιοδυτική Γερμανία, που οδήγησε στον σφαγιασμό περίπου 80.000 χωρικών. Αργότερα, γύρω στο 1533 η εξέγερση αναζωπυρώθηκε με το κίνημα των Αναβαπτιστών και την κατάληψη της πόλης του Μύνστερ[2].
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|