Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μοάνα Καρκάσις Καλόζιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μοάνα Καρκάσις Καλόζιλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1963
Ταϊτή
Χώρα πολιτογράφησηςΒανουάτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
πολιτικός[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαGreen Confederation
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Βανουάτου (2013–2014)[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μοάνα Καρκάσις Καλόζιλ (Moana Carcasses Kalosil, 28 Ιανουαρίου 1963-)[3] είναι πολιτικός από το Βανουάτου και πρωθυπουργός από τις 23 Μαρτίου 2013 ως τις 15 Μαΐου 2014, ο πρώτος πολιτογραφημένος στη χώρα που έγινε πρωθυπουργός.[4][5] Είναι μέλος του Κόμματος Συνομοσπονδία των Πρασίνων.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ταραβάο της Ταϊτής, στη Γαλλική Πολυνησία.[3] Η μητέρα του είναι ταϊτινής εθνικής προέλευσης.[3] Ο πατέρας του είναι Γάλλος από την περιοχή της Καρκασόν της νότιας Γαλλίας.[3]

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επί πρωθυπουργίας του Έντουαρντ Ναταπέι υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών από το 2003 ως το 2004. Έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 2004 έγινε υπουργός Οικονομικών στις 28 Ιουλίου υπό πρωθυπουργό το Σερζ Βοχόρ. Αργότερα το 2004, ήταν υπουργός οικονομικών επί κυβερνήσεως του Χαμ Λίνι μέχρι τις 14 Νοεμβρίου 2005 που απολύθηκε για ακαθόριστα αίτια. Χρημάτισε υπουργός Εσωτερικών και Εργασίας από το Δεκέμβριο του 2009 ως το Δεκέμβριο του 2010 στην κυβέρνηση Ναταπέι και από το Δεκέμβριο του 2010 ως τον Ιούνιο του 2011 διετέλεσε υπουργός Οικονομικών και Οικονομικής Διαχείρισης στην κυβέρνηση του Σάτο Κίλμαν.

Στις γενικές εκλογές του 2008 επανεξελέγη βουλευτής και πρόεδρος του οικολογικού κόμματός του.[6]

Τον Δεκέμβριο του 2008 μαζί με το βουλευτή Ραλφ Ρενγκενβάνου συνελήφθη και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για παροχή βοήθειας προς κρατουμένους και παρακώλυση του έργου της αστυνομίας, όταν έγινε η απόδραση 30 κρατουμένων από την κύρια φυλακή του Βανουάτου, στην Πορτ Βίλα. Παρότι ο Ρενγκεβάνου παραδέχθηκε ότι είχε ρόλο στην υπόθεση, ο ρόλος του Καλόζιλ παραμένει άγνωστος[7] . Απελευθερώθηκαν αμφότεροι προσωρινά και εμφανίστηκαν στο δικαστήριο στις αρχές του 2009.[8][9] Τον Ιανουάριο του 2009 η κυβέρνηση του Ναταπέι δήλωσε ότι σκεφτόταν να προχωρήσει στο να ζητήσει την άρση της ασυλίας των 2 βουλευτών, αναφορικά με την υπόθεση για την οποία κατηγορούνταν.[6]

Τον Σεπτέμβριο του 2009 με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι δύο άντρες απαλλάχθηκαν των κατηγοριών.[10]

Τον Δεκέμβριο του 2009 ο Καρκάσις προσχώρησε στην κυβέρνηση Ναταπέι και ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών και Εργασίας.[11][12] Υποστήριξε ότι για να αντιμετωπιστεί η ανεργία στη χώρα του, οι νέοι έπρεπε να επιστρέψουν στην ύπαιθρο και στις γεωργικές εργασίες αντί να επιζητούν δουλειά στις πόλεις.[13]

Μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Ναταπέι με πρόταση μομφής, ο Καρκάσις υποστήριξε το διάδοχό του, Σάτο Κίλμαν.[14] Τον Απρίλιο του 2011 αποχώρησε από την κυβέρνηση μετά και την ανατροπή του Κίλμαν.[15] Τρεις εβδομάδες μετά, επέστρεψε στην κυβέρνηση, καθώς στις 13 Μαΐου το Εφετείο αποφάνθηκε ότι ήταν αντισυνταγματική η εκλογή της κυβέρνησης του Σερζ Βοχόρ, επαναφέροντας την κυβέρνηση Κίλμαν.[16] Ο δικαστής Βίνσεντ Λιούναμπεκ από το Ανώτατο Δικαστήριο, με νέα απόφαση στις 16 Ιουνίου έκρινε επίσης αντισυνταγματική την κυβέρνηση Κίλμαν, με αποτέλεσμα την παραίτησή της.[17] Το Κοινοβούλιο επανέφερε τον πρωθυπουργό Κίλμαν στις 26 Ιουνίου και ο Καλόζιλ επέστρεψε στην κυβέρνηση.[18]

Πρωθυπουργός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καρκάσις επανεξελέγη βουλευτής στις γενικές εκλογές του 2012 και ανανέωσε την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση Κίλμαν, της οποίας πλέον δεν ήταν μέλος. Ωστόσο, στις 20 Μαρτίου 2013, μαζί με άλλου 7 βουλευτές έκανε ανταρσία, προσχωρώντας στην αντιπολίτευση και εξαναγκάζοντας τον Κίλμαν σε παραίτηση.[19] Έπειτα από 3 ημέρες, εξελέγη από το Κοινοβούλιο πρωθυπουργός, με την υποστήριξη 34 βουλευτών επί συνόλου 52.[20]

Μέλημά του ήταν να ιδρύσει υπουργείο Σχεδιασμού και Κλιματικής Αλλαγής, με υπουργό τον Τόμας Λέικεν[21].

Τον Μάιο του 2014 η κυβέρνησή του κατέρρευσε έπειτα από πρόταση δυσπιστίας στο Κοινοβούλιο (πέρασε με 35 ψήφους υπέρ έναντι 11 κατά)[22] και τον αντικατέστησε στην πρωθυπουργία ο Τζο Νάτουμαν.[23]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Δεκεμβρίου 2021.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Samoa Conference "Fostering Inclusive Growth and Building Resilience" Moana Carcassés Kalosil- Minister of Finance, Vanuatu biography». ΔΝΤ. 2012-03-23. http://www.imf.org/external/np/seminars/eng/2012/pic/pdf/MckCV.pdf. Ανακτήθηκε στις 2013-06-11. 
  4. ↑ «Vanuatu parliament elects new prime minister». Radio Australia. 2012-03-25. http://www.radioaustralia.net.au/international/2013-03-25/vanuatu-parliament-elects-new-prime-minister/1106346. Ανακτήθηκε στις 2013-03-24. 
  5. ↑ «Vanuatu parliament elects new prime minister». Australia Network. 2012-03-24. http://www.abc.net.au/news/2013-03-23/an-vanuatu-elects-new-pm/4590376. Ανακτήθηκε στις 2013-03-24. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «MPs to challenge any motion to suspend them». Vanuatu Daily Post. 17 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2011. 
  7. ↑ «Carcasses and Regenvanu charged». Vanuatu Daily Post. 23 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2008. 
  8. ↑ «Deux députés du Vanuatu comparaissent aujourd'hui devant la cour de première instance». ABC Radio Australia. 6 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2009. 
  9. ↑ «Magistrate refuses application to strike out MPs' case». Vanuatu Daily Post. 4 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2011. 
  10. ↑ «Vanuatu Politicians cleared of charges relating to prison break». ABC Radio Australia. 29 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2009. 
  11. ↑ «Vanuatu speaker’s post at centre of parliamentary vote». Radio New Zealand International. 2009-12-08. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=50788. Ανακτήθηκε στις 2011-10-25. 
  12. ↑ «Σύνθεση της κυβέρνησης». ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου του Βανουάτου. Ιανουάριος 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2010. 
  13. ↑ «Vanuatu labour minister advocates return to agriculture». Radio New Zealand International. 2010-02-10. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=51838. Ανακτήθηκε στις 2011-10-25. 
  14. ↑ «Vanuatu's Natapei ousted in no confidence challenge». Radio New Zealand International. 2 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2010. 
  15. ↑ «New look Vanuatu government sworn in». Radio New Zealand International. 2011-04-25. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=60202. Ανακτήθηκε στις 2011-10-25. 
  16. ↑ «Vanuatu Court decision results in change of government». ABC Radio Australia. 13 Μαΐου 2011. 
  17. ↑ «Vanuatu Court rules Kilman election void, reinstates Natapei as interim PM». Radio New Zealand International. 2011-06-16. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=61230. Ανακτήθηκε στις 2011-10-25. 
  18. ↑ «Vanuatu’s new PM reinstates cabinet». Radio New Zealand International. 2011-06-27. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=61430. Ανακτήθηκε στις 2011-10-25. 
  19. ↑ «Opposition 28, Government 21». Vanuatu Daily Post. 21 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2013. 
  20. ↑ «Vanuatu MPs select Greens' leader as new prime minister». Radio New Zealand International. 23 Μαρτίου 2013. 
  21. ↑ «Nation's interest first: Carcasses». Vanuatu Daily Post. 26 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2013. 
  22. ↑ rulers.org, Μάιος 2014.
  23. ↑ «Joe Natuman has been elected Vanuatu's new Prime Minister». SPASIFIK. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μοάνα_Καρκάσις_Καλόζιλ&oldid=9782994"