Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Ιωαννίκιος
| Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Ιωαννίκιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα γεννήσεως | Ιωάννης Άννινος |
| Γέννηση | 1731 Αργοστόλι |
| Θάνατος | 15 Απριλίου 1837 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης (Ιερά Μητρόπολις Κεφαλληνίας) |
Ο Κεφαλληνίας Ιωαννίκιος (κατά κόσμον Ιωάννης Άννινος, 1731 - 15 Απριλίου 1817) ήταν πρώτα Αρχιεπίσκοπος και κατόπιν Μητροπολίτης Κεφαλληνίας. Υπήρξε ο πρώτος (και παραμένει ο μοναδικός μέχρι σήμερα) Επίσκοπος, Αρχιεπίσκοπος ή Μητροπολίτης Κεφαλληνίας με αυτό το ιερατικό όνομα (Ιωαννίκιος).
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι, καταγόμενος από την αριστοκρατική κεφαλονίτικη οικογένεια των Μιχερακάτων, και έγινε μοναχός και αργότερα Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας των Σισσίων Κεφαλληνίας. Στις 21 Οκτωβρίου 1783 εξελέγη τοπικά Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας, Ζακύνθου, Ιθάκης και Στροφάδων, τίτλος που από τον Σεπτέμβριο του 1799, μετά από απόφαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεοφύτου Ζ΄ περί ανυψώσεως της αρχιεπισκοπής, άλλαξε σε «Μητροπολίτης Κεφαλληνίας»[1], τον οποίο και διετήρησε μέχρι την ημέρα του θανάτου του. Επίσκοπος χειροτονήθηκε περί τον Ιούνιο του 1784, στον Ιερό Ναό Γενεθλίου της Θεοτόκου Ρακαντζή Αργοστολίου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως Μακάριος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Αμυκλών και Κορώνης. Στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κεφαλληνίας ο Ιωαννίκιος διαδέχθηκε τον Γεράσιμο Β΄ (Κλαδά).
Επί της αρχιεπισκοπίας του Ιωαννικίου οι Γάλλοι κατέλυσαν το Βενετικό κράτος και κατέλαβαν (1797) την Κεφαλληνία, τη Ζάκυνθο και τα υπόλοιπα Επτάνησα. Στην Κεφαλληνία συνέστησαν τοπική κυβέρνηση με βάση τα δημοκρατικά ιδεώδη της πρόσφατης τότε Γαλλικής Επαναστάσεως, και ο Ιωαννίκιος διετέλεσε μέλος αυτής της κυβερνήσεως. Παρέστη έτσι σε τελετές συμβολικής σημασίας, όπως στη φύτευση του «Δένδρου της Ελευθερίας» στην κεντρική πλατεία του Αργοστολίου και στην καύση της «Χρυσής Βίβλου» («Λίμπρο ντ' Όρο»), που διέκρινε τους κατοίκους σε γαλαζοαίματους και «κοινούς θνητούς». Το 1798 ο Ιωαννίκιος υποδέχθηκε τον Ρώσο ναύαρχο που είχε έλθει στην Κεφαλονιά. Μετά τον θάνατό του, σε ηλικία 85 ετών, η Μητρόπολη Κεφαλληνίας παρέμεινε «σε χηρεία» επί τεσσεράμισυ έτη, μέχρι που ορίσθηκε τοποτηρητής της ο Παρθένιος (κατά κόσμο Μακρής ή Πασουμακάς) στις 28 Νοεμβρίου 1821, ο οποίος έγινε τελικώς ο επόμενος Μητροπολίτης στις 13 Μαρτίου 1824.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μιχάλαγα, Δέσποινα Στεφ.: «Συμβολή Στην Επισκοπική Ιστορία Της Κεφαλονιάς», ΙΑ΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΝΙΟΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ - Πρακτικά (Κεφαλονιά, 3 Μαΐου 2019), ΙΙΙ, σσ. 69-103. Το Χφ. ΕΒΕ 2260.24. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 767