Μεταφορικό ισοδύναμο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μεταφορικό ισοδύναμο ονομάζεται στην Ελλάδα, μέτρο επιδότησης του μεταφορικού κόστους για τους κατοίκους των νησιών. Με το μέτρο αυτό επιδιώκεται να γίνει εξισωθεί το κόστος μεταφοράς με μέσα μαζικής μεταφοράς προς και από νησιά, με αυτό που θα ίσχυε σε μεταφορές ίδιας απόστασης στην ξηρά.[1]

Το μέτρο θεσμοθετήθηκε τον Ιούλιο του 2018, οπότε ίσχυσε πιλοτικά για 49 νησιά για το κόστος των ακτοπλοϊκών μεταφορών[2]. Επεκτάθηκε και από την 1η Ιανουαρίου 2020 θα ισχύει για όλα τα νησιά και για τη μεταφορά καυσίμων και στις 20 Μαΐου 2019 περιλήφθηκαν εκτός από τις ακτοπλοϊκές και οι αεροπορικές μεταφορές.[3]

Το μέτρο ισχύει και για νησιώτες ως πρόσωπα, αλλά και για επιχειρήσεις. Ο υπολογισμός της επιδότησης γίνεται σύμφωνα με τον Ν. 4551/2018 «Μηχανισμός εφαρμογής, κρατική εποπτεία, γενικοί όροι υλοποίησης του Μεταφορικού Ισοδυνάμου (Μ.Ι.) και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 116).

Ορολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μ.Α.Ν. Μοναδικός Αριθμός Νησιώτη (ο αριθμός που λαμβάνει κάθε δικαιούχος που διαμένει σε νησί μετά από αίτησή του)
  • Α.ΝΗ.ΚΟ. Αντιστάθισμα Νησιωτικού Κόστους (η ενίσχυση)

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]