Μεταβολή στα χειρότερα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μεταβολή επί τα χείρω (λατινικά: reformatio in peius) ή μεταβολή στα χειρότερα είναι νομικός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στο πλαίσιο της αρχής της μη χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου.

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου, το δικαστήριο του ενδίκου μέσου (κατά βάση το Εφετείο) που κρίνει έφεση του καταδικασθέντος ή υπέρ του καταδικασθέντος δεν μπορεί να καταστήσει χειρότερη τη θέση του ούτε και να ανακαλέσει ευεργετήματα που χορηγήθηκαν με την πρωτοβάθμια απόφαση.[1]

Ελληνικό Δίκαιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο ελληνικό δίκαιο η αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου καθιερώνεται στο άρθρο 470 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας:

Στην περίπτωση που ασκήθηκε ένδικο μέσο εναντίον καταδικαστικής απόφα­σης από εκείνον που καταδικάστηκε ή υπέρ αυτού, δεν μπορεί να γίνει χειρότερη η θέση του ούτε να ανακληθούν τα ευεργετήματα που δόθηκαν με την απόφαση που προ­σβάλλεται. Δεν εμποδίζεται όμως η επιβολή παρεπόμενης ποινής, που από παραδρομή δεν επιβλήθηκε, αν και σύμφωνα με το νόμο έπρεπε υποχρεωτικά να επιβλη­θεί, ή η επιβολή μέτρου ασφάλειας προβλεπόμενου από τον ποινικό κώδικα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παπαδαμάκης, 2017, σελ. 730, § 891.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αδάμ Χ. Παπαδαμάκης, Ποινική Δικονομία: Η δομή της ποινικής δίκης, 7η έκδοση αναθεωρημένη και επαυξημένη, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2017.