Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεταβολή στα χειρότερα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μεταβολή επί τα χείρω (λατινικά: reformatio in peius) ή μεταβολή στα χειρότερα είναι νομικός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στο πλαίσιο της αρχής της μη χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου.

Σύμφωνα με την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου, το δικαστήριο του ενδίκου μέσου (κατά βάση το Εφετείο) που κρίνει έφεση του καταδικασθέντος ή υπέρ του καταδικασθέντος δεν μπορεί να καταστήσει χειρότερη τη θέση του ούτε και να ανακαλέσει ευεργετήματα που χορηγήθηκαν με την πρωτοβάθμια απόφαση.[1]

Στο ελληνικό δίκαιο η αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του κατηγορουμένου καθιερώνεται στο άρθρο 470 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας:

Στην περίπτωση που ασκήθηκε ένδικο μέσο εναντίον καταδικαστικής απόφα­σης από εκείνον που καταδικάστηκε ή υπέρ αυτού, δεν μπορεί να γίνει χειρότερη η θέση του ούτε να ανακληθούν τα ευεργετήματα που δόθηκαν με την απόφαση που προ­σβάλλεται. Δεν εμποδίζεται όμως η επιβολή παρεπόμενης ποινής, που από παραδρομή δεν επιβλήθηκε, αν και σύμφωνα με το νόμο έπρεπε υποχρεωτικά να επιβλη­θεί, ή η επιβολή μέτρου ασφάλειας προβλεπόμενου από τον ποινικό κώδικα.

  1. Παπαδαμάκης, 2017, σελ. 730, § 891.
  • Αδάμ Χ. Παπαδαμάκης, Ποινική Δικονομία: Η δομή της ποινικής δίκης, 7η έκδοση αναθεωρημένη και επαυξημένη, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2017.