Μεσοωκεάνια ράχη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παγκόσμια διάταξη μεσοωκεάνιων ραχών

Γενικά με τον γεωλογικό ή ειδικότερα ωκεανογραφικό ελληνικό όρο ωκεάνια υφαλορράχη, ή κατά διεθνή όρο μεσοωκεάνια ράχη[1] ή ωκεάνια κορυφογραμμή χαρακτηρίζεται η έξαρση του ωκεάνιου βυθού που απαντάται σε μορφή οροσειράς με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την κορυφογραμμή της να τη διατρέχει σε όλο το μήκος της τεκτονικό ρήγμα, μέσα από το οποίο αναδύεται μάγμα το οποίο στη συνέχεια εκχύεται ως λάβα δημιουργώντας συνεχώς κατά την ψύξη της νέες στρώσεις φλοιού[2]. Εκ του γεγονότος αυτού οι μεσοωκεάνιες ράχες χαρακτηρίζονται γενικά ζώνες επέκτασης του ωκεάνιου πυθμένα. Λαμβάνοντας δε υπόψη τον μηχανισμό δημιουργίας της, η παρουσία της και μόνο αποτελεί αδιάψευστο στοιχείο ζώνης γειτνίασης δύο τεκτονικών πλακών.

Σε παγκόσμια κλίμακα οι ωκεάνιες υφαλορράχες ή μεσοωκεάνιες ράχες φέρονται να συνδέονται μεταξύ τους και να αποτελούν ένα ενιαίο ωκεάνιο τεκτονικό σύστημα σε ενεργή κατάσταση.

Σημειώσεις παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Οι μεσοωκεάνιες ράχες δεν είναι όλες στο μέσον ωκεανών, καθιερώθηκε όμως ν΄ αναφέρονται έτσι από την πρώτη χαρτογράφηση της Μεσο-Ατλαντικής υφαλορράχης.
  2. «mid-ocean ridge». Merriam-Webster. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τ.12ος, σ.147.
  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τ.59ος, σ.469.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]