Μεσογειακός καρδινάλιος
,_%CE%9D%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%82_%CE%98%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B1.jpg)
Ο μεσογειακός καρδινάλιος ή καρδινάλιος, ή κρεμμύδι, ή κρεμμυδόψαρο ή τσιμπούκι με επιστημονική ονομασία Apogon imberbis είναι είδος ψαριού που ανήκει στην οικογένεια των Απωγωνιδών (Apogonidae) της τάξης των Perciformes.
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα του γένους προέρχεται από το ελληνικό «A+pogon» (Α+ πώγων) δηλαδή χωρίς γενειάδα και αυτό του είδους τονίζει την ίδια έννοια στα λατινικά, καθώς «imberbis» σημαίνει το ίδιο πράγμα.
Κατανομή-Ενδιαίτημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είναι είδος ευρέως διαδεδομένο σε όλη Μεσόγειο και κατά μήκος των θερμών εύκρατων και τροπικών ακτών του ανατολικού Ατλαντικού από την Πορτογαλία έως τον Κόλπο της Γουινέας. Απαντά σε βραχώδεις βυθούς και σε σπήλαια μέχρι περίπου τα 200μ., αν και κατά τους θερινούς μήνες συναντάται σε πιο ρηχά νερά.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μεσογειακός καρδινάλιος έχει ένα συμπιεσμένο, ωοειδές σώμα με μεγάλο κεφάλι και πολύ μεγάλους οφθαλμούς μαύρου χρώματος που φέρουν δύο οριζόντιες λευκές ραβδώσεις. Έχει μεγάλο, λοξό στόμα με προεξέχουσα κάτω γνάθο, με μικρά δόντια σε λαχνοειδείς σειρές στην κάτω γνάθο, τα υπερώια και την ύνιδα. Το θωρακικό πτερύγιο είναι μακρύ, φθάνει τουλάχιστον στην αρχή του εδρικού πτερυγίου. Το πρώτο ραχιαίο με έξι σκληρές άκανθες (D1 VI) είναι πιο χαμηλό του δεύτερου ραχιαίου με μία σκληρή και 9-10 μαλακές ακτίνες (D2 I/9-10) πτερυγίου. Τα λέπια είναι μεγάλα και κτενοειδή, με την πλευρική γραμμή να αριθμεί 22-30 λέπια. Το σώμα και τα πτερύγια είναι πορτοκαλοκόκκινου χρώματος, πιο σκούρο στην πίσω και πάνω επιφάνεια του κεφαλιού. Κατά μήκος της βάσης του ουραίου πτερυγίου, υπάρχουν δύο ή τρεις σκούρες κηλίδες, οι οποίες κάποιες φορές ενώνονται μεταξύ τους. Το μέγιστο σταθερό μήκος (SL) είναι 15εκ., αν και τα άτομα 10–12 εκ. είναι τα πιο κοινά. Η ηλικία μπορεί να φτάσει μέχρι πέντε έτη.[1]
Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τρέφεται με μικρά ψάρια, ασπόνδυλα και πλαγκτόν. Την ημέρα καταφεύγει σε σκιές βράχων, σπηλιές ή προστατευμένες περιοχές με περιορισμένες κινήσεις, ενώ τη νύχτα βγαίνει σε ανοιχτά νερά για την αναζήτηση τροφής. Αναπαράγεται από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Παρουσιάζει εσωτερική γονιμοποίηση. Ανήκει στα στομοεπωάζοντα ψάρια, αφού τα αυγά γεννιούνται από το θηλυκό μέσα στη στοματική κοιλότητα του αρσενικού, το οποίο στη συνέχεια σταματάει να τρέφεται και τα επωάζει μέχρι να εκκολαφθούν. Στην στοματική κοιλότητα αρσενικού ατόμου ολικού μήκους 10 εκ., έχουν μετρηθεί μέχρι περίπου 22000 αυγά.
Αλιεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μεσογειακός καρδινάλιος χρησιμοποιείται περιστασιακά ως δόλωμα για το ψάρεμα με αγκίστρια και πετονιά, αλλά σε ορισμένες περιοχές καταναλώνεται ως τροφή από τον άνθρωπο.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κασπίρης Π. (2000) Τα Ψάρια της Ελλάδος (Κλείδες Προσδιορισμού), Πάτρα 2000
- Οικονομίδης Π. (1973) Κατάλογος των ιχθύων της Ελλάδος, Hellenic Oceanology and Limnology, τομ.11 [1973] σελ.421-598
- Παπαναστασίου Δ. (1976), Αλιεύματα (Τόμος Α΄), Εκδόσεις ΙΩΝ
- Tortonese E. (1975), Osteichthyes - Fauna d'Italia vol. XI, Calderini, Bologna
- Fischer W., Schneider M., Bauchot M.L. (1987) Méditerranée et mer noire - Zone de pêche 37 - Révision 1 - Volume II – Vertébrés, FAO
- Whitehead, P., Bauchot, M.L., Hureau, J., Nielsen, J, Tortonese, E (1986) Fishes of the north-eastern Atlantic and the Mediterranean. volume 2. UNESCO, Paris.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- https://www.fishbase.se/summary/Apogon-imberbis.html
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Raventos, N. (2007-12). «Age, growth and reproductive parameters of the Mediterranean cardinal fish, Apogon imberbis». Journal of Applied Ichthyology 23 (6): 675–678. doi:. ISSN 0175-8659. http://dx.doi.org/10.1111/j.1439-0426.2007.00847.x.