Μενέλαος (γιος του Λάγου)
| Μενέλαος (γιος του Λάγου) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μενέλαος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 3ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κυβερνήτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λάγος και Αρσινόη της Μακεδονίας |
| Αδέλφια | Πτολεμαίος Α΄ Σωτήρ |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Πτολεμαίων |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Πόλεμοι των Διαδόχων |
Ο Μενέλαος (μέσα 4ου - αρχές 3ου αι. π.Χ.) από τη Δυναστεία των Πτολεμαίων ήταν ιερεάς την επώνυμης λατρείας του Αλεξάνδρου και για ένα διάστημα κυβερνήτης (βασιλιάς) της Κύπρου υπό την εξουσία του αδελφού του Πτολεμαίου Α΄ της Αιγύπτου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Λάγου από την Εορδαία και της Αρσινόης. Αδελφός του ήταν ο Πτολεμαίος Α΄ ο Σωτήρας, βασιλιάς της Αιγύπτου.
Το όνομά του δεν εμφανίζεται μεταξύ των αξιωματικών ή στρατηγών του Αλεξάνδρου Γ΄ του Μεγάλου (βασ. 336-323) κατά τη διάρκεια της ζωής του μονάρχη αυτού, αν και αναφέρεται τυχαία από τον Φύλαρχο με τρόπο, που δείχνει ότι ήδη κατείχε μία διακεκριμένη θέση. Η πρώτη περίπτωση που εμφανίζεται στην ιστορία, είναι το 315 π.Χ., όταν διορίστηκε από τον αδελφό του γενικός διοικητής των δυνάμεων που εστάλησαν στην Κύπρο, όπου επρόκειτο να συνεργαστεί με τον στόλο του Σέλευκου Α΄ και με τον Νικοκρέοντα βασιλιά της Σαλαμίνας. Με τις συνδυασμένες προσπάθειές τους σύντομα υπέταξαν όλες τις πόλεις της Κύπρου με την εξαίρεση του Κιτίου, το οποίο φαίνεται ότι και αυτό τελικά υποτάχθηκε.
Ο Μενέλαος παρέμεινε στο νησί, που το κυβερνούσε με σχεδόν απόλυτη εξουσία, έχοντας τους μικρούς πρίγκιπες αρκετών πόλεων εκτοπίσει ή φυλακίσει ή οδηγήσει στην αυτοχειρία με το πιο μικρό δείγμα δυσαρέσκειας σε αυτούς. Ήταν ακόμη γενικός διοικητής το 306 π.Χ., όταν ο Δημήτριος έφθασε στην Κύπρο με έναν ισχυρό στόλο και στρατό. Μη μπορώντας να αντιμετωπίσει έναν τέτοιο αντίπαλο, ο Μενέλαος συγκέντρωσε όλες τις δυνάμεις του και κλείστηκε μέσα στα τείχη της Σαλαμίνας, την οποία προετοιμάστηκε να υπερασπιστεί ως το τέλος. Όταν ο Μενέλαος τόλμησε μία επίθεση κάτω από τα τείχη, νικήθηκε με πολλές απώλειες. Ο Δημήτριος προχωρούσε στην πολιορκία με τη συνηθισμένη του μέθοδο, την κατασκευή πολιορκητικών μηχανών.
Ο Μενέλαος ωστόσο έκαιγε τις μηχανές αυτές και με τις επίπονες προσπάθειές του, κράτησε την άμυνα της πόλης, ως την άφιξη του ίδιου του Πτολεμαίου με έναν μεγάλο στόλο, για να ανακουφίσει το νησί. Στη μεγάλη ναυμαχία που ακολούθησε, ο Μενέλαος έστειλε μία μοίρα 60 πλοίων για να βοηθήσει τον Πτολεμαίο, αλλά -αν και κατάφεραν να βγουν έξω από το λιμάνι της Σαλαμίνας- έφθασαν πολύ αργά για να ανατρέψουν το αποτέλεσμα την ημέρας. Έπειτα από την ολική ήττα του Αιγυπτιακού στόλου, όλες οι ελπίδες του Μενελάου εξαφανίστηκαν και αμέσως αυτός παρέδωσε την πόλη με όλη τη δύναμή της, στρατιωτική και ναυτική, στα χέρια του Δημητρίου. Ο κατακτητής, με χαρακτηριστική μεγαλοψυχία, τον έστειλε πίσω στην Αίγυπτο, συνοδευόμενο από τους φίλους του και φέροντας μαζί του όλη του την ιδιωτική περιουσία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 280 υπηρέτησε ως ο πρώτος επώνυμος ιερέας της λατρείας του Αλεξάνδρου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Smith, William (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Menelaus (3)", Boston, (1867)
- E. R. Bevan House of Ptolemy, Chapter II
- Smith, William, ed. (1870). "Menelaus(3)". Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.