Μαργαρίτα του Τσέλιε
| Μαργαρίτα του Τσέλιε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1411 |
| Θάνατος | 22 Ιουλίου 1480 |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βλάντισλαφ του Γκλόγκουφ Hermann, Count of Montfort-Pfannberg (από 1430) |
| Τέκνα | Hermann, Count of Montfort-Pfannberg[1] |
| Γονείς | Heřman III. Celjský και Elisabeth von Abensberg |
| Οικογένεια | Οίκος των Πιάστ και Κόμητες του Τσέλιε |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαργαρίτα του Τσέλιε, αγγλ.: Margaret of Celje, γερμανικά: Margareta von Cilli, πολωνικά: Małgorzata Cylejska (1411 – 22 Ιουλίου 1480) ήταν ευγενής, μέλος του Σλοβενικού Οίκου του Τσέλιε, και με τον γάμο της έγινε δούκισσα τού μισού μέρους των περιοχών Γκλόγκουφ και Στσινάβα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν το μοναχοπαίδι του Χέρμαν Γ΄ κόμη του Τσέλιε (1380 - 30 Ιουλίου 1426, πτώση από άλογο), από την πρώτη σύζυγό του Eλισάβετ (1377 - πριν 1423), κόρη τού Ιωάννου Β΄ βαρόνου τού Άμπενσμπεργκ και χήρα του Ούλριχ Β΄ του Σάουενμπουργκ. Από τον πρώτο γάμο της μητέρας της, η Μαργαρίτα είχε δύο μεγαλύτερους ετεροθαλείς αδελφούς, τον Ιωάννη Α΄ (απεβ. 16 Νοεμβρίου 1453) και τον Γεώργιο Α΄ του Σάουενμπουργκ (απεβ. νέος το 1404).
Από την πλευρά του πατέρα της, ήταν ανιψιά της Βαρβάρας του Τσέλιε, δεύτερης και τελευταίας συζύγου του Σιγισμούνδου βασιλιά της Ουγγαρίας, της Βοημίας και της Γερμανίας [2].
Στις 15 Μαρτίου 1430 η Μαργαρίτα παντρεύτηκε αρχικά τον Χέρμαν Α΄ κόμη του Μόνφορτ-Πφάνμπεργκ-Μπρέγκεντς. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Χέρμαν Β΄ (γενν. 1431), τον Γεώργιο Α΄ (γενν. 1433), τον Γιόχαν Γ΄ (γενν. 1434), και τη Βαρβάρα (γενν. 1435). [3] Ο Χέρμαν Α΄ απεβίωσε στις 24 Ιουλίου 1435.
Τον Δεκέμβριο του 1444 η Μαργαρίτα παντρεύτηκε για 2η φορά με τον Βλαντίσλαφ, δούκα του μισού Γκλόγκουφ και της μισής Στσινάβα, μέλος του κλάδου Τσιέσιν του Οίκου των Πιάστ. Δεν είχαν παιδιά.
Ο Βλαντίσλαφ απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 1460. Στη διαθήκη του, άφησε όλες τις ιδιοκτησίες του στη Μαργαρίτα (ως έσοδο χηρείας της) και στον αδελφό του Πσεμύσλαφ Β΄. Ωστόσο, σύντομα ο Πσεμύσλαφ Β΄ ανέλαβε την αποτελεσματική κυβέρνηση σε όλες τις περιοχές τού εκλιπόντος αδελφού του.
Η Μαργαρίτα, απαλλαγμένη από την κυριαρχία στα εδάφη της, παρέμεινε στο Γκλόγκουφ, ακόμη και όταν ο κουνιάδος της Πσεμύσλαφ Β΄ έχασε την κυριαρχία στα μισά Γκλόγκουφ και Στσινάβα το 1476, όταν ο βασιλιάς Mατθίας Κορβίνος της Βοημίας προσάρτησε αυτά τα εδάφη στο στέμμα του. Αναγνωρίζοντας την εξουσία της (αν και καθαρά τυπική) στην ιδιοκτησία χηρείας της, η Μαργαρίτα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις φιλοδοξίες του Ιωάννη Β΄ του Τρελού, δούκα του Ζάγκαν, ο οποίος ήθελε να αποκτήσει τον άμεσο έλεγχο των μισών Γκλόγκουφ και Σκινάβα.
Ο Καζίμιρ Β΄, ανιψιός των Βλαντίσλαφ και Πσεμύσλαφ Β΄, διεκδίκησε τα δικαιώματά του επάνω από τα μισά Γκλόγκουφ και Στσινάβα ως ο μόνος άνδρας κληρονόμος ολόκληρου του κλάδου Τσιέτσιν. Σύντομα, ορκίστηκε από τον κυβερνήτη του δημοτικού συμβουλίου Γκλόγκουφ της πόλης ως φύλακας της Mαργαρίτας, ωστόσο ηττήθηκε από τις δυνάμεις τού Ιωάννη Β΄ λίγο αργότερα. Στο τέλος, ο Καζίμιρ Β΄ παραιτήθηκε από όλες τις αξιώσεις του για την κληρονομιά τού Βλαντίσλαφ, σε αντάλλαγμα μιας χρηματικής αποζημίωσης από τον βασιλιά Mατθία Κορβίνο το 1479.
Τώρα η Μαργαρίτα αναγκάστηκε να υπερασπιστεί την πόλη μόνη της από τον Ιωάννη Β΄ τον Τρελό. Διατήρησε την αντίσταση στο Γκλόγκουφ μέχρι την 1η Μαΐου 1480, όταν, μετά από μια πολιορκία επτά εβδομάδων, ο Ιωάννης Β΄ κατέκτησε τελικά την πόλη, και το δουκάτο τού Γκλόγκουφ επανενώθηκε τελικά, μετά από σχεδόν 150 χρόνια χωρισμού. Η Μαργαρίτα απεβίωσε δύο μήνες αργότερα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε πρώτα το 1430 τον Χέρμαν Α΄ κόμη του Μόνφορτ-Πφάνμπεργκ-Μπρέγκεντς και απέκτησε παιδιά:
- Χέρμαν Β΄ (γενν. 1431).
- Γεώργιος Α΄ (γενν. 1433).
- Γιόχαν Γ΄ (γενν. 1434).
- Βαρβάρα (γενν. 1435).
Το 1435 απεβίωσε ο Χέρμαν και η Μαργαρίτα το 1444 έκανε δεύτερο γάμο, με τον Βλαντίσλαφ των Πιάστ-Σιλεσίας, δούκα του μισού Γκλόγκουφ και της μισής Στσινάβα. Δεν απέκτησαν απογόνους.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Marek, Miroslav. «Genealogy of the Counts of Celje (Cilly)». Genealogy.EU.[αυτοδημοσιευμένη πηγή]
- ↑ Chronological data by Herbert Stoyan.