Μαρία Αμαλία του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ
Η Μαρία Αμαλία, ολλανδ.: Maria Amalia van Nassau-Dillenburg (27 Αυγούστου 1582 - 31 Οκτωβρίου 1635) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόρη του κόμη του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ και με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Ζολμς-Μπράουνφελς. Οι απόγονοί τους κυβέρνησαν την περιοχή για πολλές επόμενες γενιές.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο κάστρο Ντίλενμπουργκ το 1582 ως πέμπτη κόρη (1η από τουν 2ο γάμο) του Ιωάννη ΣΤ΄ κόμη του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ και της 2ης συζύγου του Κουνιγούνδης-Ιακωβαίας των Βίττελσμπαχ, κόρης του κόμη του Παλατινάτου-Ζίμερν. [2]
Στην ηλικία των 18, στις 22 Αυγούστου 1600 στο Ντίλενμπυργκ, η Μαρία-Αμαλία παντρεύτηκε τον 30χρονο εξάδελφό της Γουλιέλμο Α΄ κόμη του Ζολμς-Μπράουνφελς (1570-1635). [2] Ήταν γιος του Κόνραντ κόμη του Ζολμς-Μπράουνφελς και της Eλισάβετ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ, που ήταν θεία της Μαρίας-Αμαλίας. Αυτός ο γάμος πραγματοποιήθηκε με ειδικό αίτημα του Φιλίππου-Λουδοβίκου Β΄ κόμη του Χάναου-Μύντσενμπεργκ. [3]
Μετά το τέλος του Κόνραντ κόμη του Ζολμς-Μπράουνφελς το 1592, η κομητεία Ζολμς-Μπράουνφελς διαχωρίστηκε από το Ζολμς-Γκράιφενσταϊν και το Ζολμς-Χούνγκεν. Από το 1592 ο Γουλιέλμος Α΄ ήταν κόμης του Ζολμς-Γκράιφενσταϊν και με το γάμο της η Μαρία-Αμαλία έγινε κόμισσα. Μεταξύ 1602 και 1606, εντός 44 μηνών, γέννησε τρεις κόρες και έναν γιο. [4] Στα επόμενα 14 έτη γέννησε άλλα έξι παιδιά.
Μετά το τέλος του πατέρα της Ιωάννη ΣΤ΄ κόμη του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ το 1606, ως μέρος της κληρονομιάς, η Μαρία-Αμαλία έλαβε το ποσό των 2.000 γκίλντερς. [5] Το 1629 η Mαρία-Αμαλία απέκτησε αποκλειστικά το Ζόλμσερ Χοφ στο Έντιγκεν της Έσσης, [6] που σήμερα είναι ένα από τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στο Ζινν της Έσσης.
Το 1619 μια δεύτερη κόρη του Ιωάννη ΣΤ΄ παντρεύτηκε έναν κόμη του Ζολμς: στις 8 Φεβρουαρίου 1619 η Γιουλιάνα (1565-1630), κόρη της πρώτης συζύγου του Ιωάννη ΣΤ΄ Ελισάβετ του Λόιχτενμπεργκ, παντρεύτηκε τον Ιωάννη-Αλβέρτο Α΄ κόμη του Ζολμς-Μπράουνφελς. [7]
Από το 1618 έως το 1648 ολόκληρη η Γερμανία, μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, μπήκε στον Τριακονταετή Πόλεμο. Κατά το έτος της πανώλης 1635- 1636 [8] απεβίωσε η Μαρία-Αμαλία, ο σύζυγός της Γουλιέλμος Α΄ και ο μεγαλύτερος γιος τους. [9]
Το 1635 ο Γουλιέλμος Β΄ ακολούθησε τα βήματα των πατέρων του και ήταν κυβερνήτης του Ζολμς-Γκράιφενσταϊν μέχρι το 1676. Ο γιος του Βίλχελμ-Μόριτς (1651-1720) επανένωσε τις κομητείες Ζολμς-Γκράιφενσταϊν και Ζολμς-Μπράουφελς, την οποία κυβέρνησε μέχρι το 1720. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Φρειδερίκος-Γουλιέλμος (1696–1761), ο οποίος έγινε πρίγκιπας της Γερμανικής αυτοκρατορίας το 1742.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε το 1600 τον εξάδελφό της Γουλιέλμο Α΄ κόμη του Ζολμς-Μπράουνφελς και είχε τα ακόλουθα τέκνα: [9]
- Ιωάννα-Ελισάβετ (27 Δεκεμβρίου 1602 – 27 Μαρτίου 1627), απεβ. 25 ετών.
- Ιωάννης-Κόνραντ (17 Δεκεμβρίου 1603 – 4 Δεκεμβρίου 1635), νυμφεύτηκε την Άννα-Μαργαρίτα του Ζολμς-Χόενζολμς.
- Γιουλιάνα (30 Μαΐου 1605 – 16 Αυγούστου 1629), απεβ. 24 ετών.
- Σαβίνα (γενν. 9 Ιουλίου 1606), παντρεύτηκε τον Γεώργιο-Χάρτμαν από τον Τσίντσεντορφ-Πότενντορφ.
- Αμαλία (11 Σεπτεμβρίου 1607 – 4 Νοεμβρίου 1608), απεβ. 1 έτους.
- Γουλιέλμος Β΄ (9 Αυγούστου 1609 – 19 Ιουλίου 1676), παντρεύτηκε πρώτα τη Γιανέττα-Σίβυλλα του ζολμς-Χόενζολμς και μετά την Ερνεστίνα-Σοφία του Χόενλοε-Σίλινγκσφυρστ.
- Λουδοβίκος (7 Απριλίου 1614 – 7 Νοεμβρίου 1676), παντρεύτηκε την Άννα Μαρία του Κρίεχινγκεν.
- Kουνιγούνδη (18 Ιουνίου 1615 – 22 Οκτωβρίου 1635), απεβ. 20 ετών.
- Άννα-Αμαλία (2 Ιουνίου 1617 – 4 Νοεμβρίου 1635), παντρεύτηκε τον Φίλιππο-Ράινχαρντ Β΄ του Ζολμς-Ηόενζολμς.
- Eρνέστος-Κάζιμιρ (11 Ιουνίου 1620 – 9 Αυγούστου 1648), απεβ. 28 ετών.
Bιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 2,0 2,1 A. P. van Nienes, M. Bruggeman. Archieven van de Friese stadhouders: inventarissen van de archieven van de Friese stadhouders van Willem Lodewijk tot en met Willem V, 1584-1795. Uitgeverij Verloren, 2002. p. 85
- ↑ Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Hessen und Waldeck, Volume 30, Nummer 1. Elwert Verlag, 1970. p. 286
- ↑ Georg Schmidt. Der Wetterauer Grafenverein: Organisation und Politik einer Reichskorporation zwischen Reformation und Westfälischem Frieden, Elwert, 1989. p. 527.
- ↑ Quellen und Forschungen zur hessischen Geschichte, Nummer 141, Selbstverlag der Hessischen Historischen Kommission Darmstadt und der Historischen Kommission für Hessen, 1913. p. 146.
- ↑ Chronik siebenhundertfünfzig Jahre Edingen: 1255-2005 : Geschichte und Geschichten. Gemeinde Sinn, 2005
- ↑ Henrich Dors. Genealogia oder Stammregister der durchläuchtigen hoch- und wohlgeborenen Fürsten, Grafen und Herren des uhralten hochlöblichen Hauses Nassau samt etlichen konterfeitlichen Epitaphien. Minerva-Verlag Thinnes & Nolte, 1983. p. 28
- ↑ Curtis, Daniel R. "Was plague an exclusively urban phenomenon? Plague mortality in the seventeenth-century Low Countries." Journal of Interdisciplinary History 47.2 (2016): 139-170.
- ↑ 9,0 9,1 W. Buijze. Leven en werk van Georg Everhard Rumphius (1627-1702): een natuurhistoricus in dienst van de VOC. Boekhandel Couvée, 2006. p. 9.