Μίκα Τοντόροβιτς
| Mica Todorović | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mica Todorović (Βοσνιακά) |
| Γέννηση | 1900[1][2] Σαράγιεβο |
| Θάνατος | 1981 Σαράγιεβο |
| Τόπος ταφής | Bare Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βοσνία και Ερζεγοβίνη |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Είδος τέχνης | Νεκρή φύση |
| Βραβεύσεις | Order "For Merit to the People" και Order of Labour |
Η Μίκα Τοντορόβιτς (1900 - 1981) ήταν Βόσνια ζωγράφος, που ήταν ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών της Βοσνίας Ερζεγοβίνης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
H Τοντόροβιτς γεννήθηκε στο Σεράγεβο το 1900. [3] Η δευτεροβάθμια εκπαίδευσή της ήταν στο γυμνάσιο θηλέων εκεί και το 1920 εγγράφηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Ζάγκρεμπ, όπου ήταν η μόνη γυναίκα στην τάξη της. [4] Αποφοίτησε το 1926 και επέστρεψε στο Σεράγεβο, το οποίο ήταν κέντρο όλων των ειδών της εικαστικής τέχνης. [5] Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου σπούδασε αναγεννησιακή τέχνη. [6] Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Μίκα Τοντόροβιτς φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάρα Γκραντίσκα και αργότερα απελάθηκε στην Αυστρία για να εργαστεί σε καταναγκαστική εργασία. Το 1945 ήταν ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών της Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που ήταν πλήρες μέλος της Βοσνιακής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, καθώς και μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών. Ήταν επίσης μια από τις πρώτες καθηγήτριες στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών στο Σεράγεβο, όπου εργάστηκε μέχρι την αποχώρησή της. Πέθανε το 1981 και είναι θαμμένη στο νεκροταφείο Μπάρε.
Εργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη έκθεση της Τοντόροβιτς πραγματοποιήθηκε στην Αγγλία το 1930. [7] Ως σοσιαλίστρια, συνδέθηκε με το συλλογικό Ζάγκρεμπ Ζέμλια, παράλληλα με το οποίο παρουσίασε δουλειά στη Λιουμπλιάνα και σε όλη την Ευρώπη. [3] Η ομάδα αποτελείται από καλλιτέχνες που εργάζονται σε αφελές στυλ, οι οποίοι ήθελαν να παραστήσουν τη ζωή της εργατικής τάξης. [8] Το 1932 επέστρεψε στο Σεράγεβο και ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας. Από το 1937 εργάστηκε κυρίως με χρώματα και ανέπτυξε μεγάλη ικανότητα για χρώμα. [6]
Το 1945 ήταν η μόνη καλλιτέχνης που έδωσε κατάθεση στην κρατική επιτροπή για την καθιέρωση εγκλημάτων πολέμου στο Βελιγράδι, όπου χρησιμοποιήθηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία η σειρά των σχεδίων της «Τα τελευταία θύματα του Γιασένοβακ και Γκραντίσκα», που απεικονίζουν τη ζωή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. [4] Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανθρώπινες φιγούρες εξαφανίζονται από το έργο της και αντλεί έμπνευση από αντικείμενα γύρω της. [6] Παρόλο που εκθέτει συλλογικά στη Γιουγκοσλαβία και ανεξάρτητα στην Ευρώπη, η πρώτη ατομική έκθεση της Τοντότοβιτς πραγματοποιήθηκε μόλις το 1954 στο Βελιγράδι. Είχε επακόλουθες εκθέσεις στο Σεράγεβο το 1962 και το 1975 και επίσης στο Βελιγράδι το 1968. [3]
Το 1959, το έργο της η Βενετία, η οποία είναι κυρίως σε αποχρώσεις του λευκού, αποτελεί σημείο καμπής στο στυλ της και μπαίνει σε μία «Λευκή Φάση της καριέρας της». Από το 1962 το έργο της εξελίσσεται και πάλι, αυτή τη φορά για να περιλαμβάνει λαδομπογιές καθώς και μπογιές. [6] Το 1980 πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεση της δουλειάς της στην Εθνική Πινακοθήκη της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. [4] Το 2019 σχέδια της Τοντόροβιτς που δημιουργήθηκαν μεταξύ 1929 και 1933 εκτέθηκαν σε μία έκθεση και στην Εθνική Πινακοθήκη της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. [9] Η συλλογή έχει πάνω από 300 έργα της στη συλλογή της, μερικά από τα οποία βρίσκονται σε μόνιμη έκθεση. [10]
Χαμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1992, το δεκαώροφο κτίριο που ανήκε στην εφημερίδα Οσλομποντένγιε καταστράφηκε και μεταξύ των απωλειών ήταν φωτογραφίες της Τοντορόβιτς. [11]
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τάξη αξίας για τους ανθρώπους - Gold Star.
- Τάγμα εργασίας - Κόκκινη σημαία.
Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας δρόμος στη Γκόριτσα, την περιοχή του Σεράγεβο όπου έζησε φέρει το όνομά της. [4]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ CONOR.SI. 199991139. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Claudine Brelet: «Le Dictionnaire universel des créatrices» (Γαλλικά, Αγγλικά) Éditions des Femmes. 22 Νοεμβρίου 2013. mileva-todorovic. ISBN-13 978-2-7210-0628-8. ISBN-10 2-7210-0631-2.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Mica Todorović - Jedna od najvećih bosanskohercegovačkih umjetnica». Impuls (στα Βοσνιακά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Dženeta (5 Νοεμβρίου 2018). «Mica Todorović je bila Sarajka i prva članica Akademije nauka BiH». Sarajke.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ Calic, Marie-Janine (10 Ιουνίου 2019). The Great Cauldron: A History of Southeastern Europe (στα Αγγλικά). Harvard University Press. σελ. 547. ISBN 978-0-674-98392-2.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Mica Todorović | UGBiH.ba» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «Mica Todorović - Jedna od najvećih bosanskohercegovačkih umjetnica». Impuls (στα Βοσνιακά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ Rowlands, Marc. «27 incredible images from the current Zemlja exhibition». Time Out Croatia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «SMICALICE – Mica Todorović's Drawings 1929-1933 | UGBiH.ba» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «Permanent Exhibition: Intimacies of space | UGBiH.ba» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ Dizdarević, Zlatko (1993). Sarajevo : a war journal. Internet Archive. New York : Fromm International. σελ. 91. ISBN 978-0-88064-149-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|