Λουίζ-Βικτορίν Ακερμάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουίζ-Βικτορίν Ακερμάν
Πορτραίτο της Λουίζ-Βικτορίν Ακερμάν από τον Πωλ Μερβάρ, άγνωστης ημερομηνίας.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louise-Victorine Ackermann (Γαλλικά)
Γέννηση30  Νοεμβρίου 1813[1][2][3]
Παρίσι[2]
Θάνατος2  Αυγούστου 1890[4][3]
Νίκαια[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά[2]
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5][2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιήτρια[2]
συγγραφέας[6]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠωλ Ακερμάν[2]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Λουίζ-Βικτορίν Ακερμάν (γαλλικά: Louise-Victorine Ackermann‎‎, το γένος Σοκέ, Choquet, 30 Νοεμβρίου 1813 - 2 Αυγούστου 1890) ήταν Γαλλίδα παρνασσική ποιήτρια.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η . γεννήθηκε στο Παρίσι, αλλά πέρασε τα νεανικά της χρόνια σε ένα πιο αγροτικό περιβάλλον κοντά στο Μοντιντιέ, νοτιοανατολικά της Αμιένης. Το 1829, ο πατέρας της, έχοντας αναλάβει την αρχική της εκπαίδευση, στη φιλοσοφία των Εγκυκλοπαιδιστών, την έστειλε σε σχολείο στο Παρίσι.

Το 1838, η Βικτορίν Σοκέ πήγε στο Βερολίνο για να σπουδάσει γερμανικά και παντρεύτηκε εκεί τον Πωλ Ακερμάν, Γάλλο αλσατικής καταγωγής φιλόλογο, το 1843. Μετά από περίπου δύο χρόνια ευτυχισμένου έγγαμου βίου ο σύζυγός της πέθανε και η κυρία Ακερμάν μετακόμισε στη Νίκαια για να ζήσει με μια αγαπημένη της αδελφή. Το 1855 δημοσίευσε το Contes en vers και το 1862 το Contes et poésies.[7]

Πολύ διαφορετικό από αυτά τα απλά και γοητευτικά contes είναι το έργο στο οποίο στηρίζεται η πραγματική φήμη της κυρίας Ακερμάν. Δημοσίευσε το 1874 το Poésies, premières poésies, poésies philosophiques, έναν τόμο ζοφερών και δυνατών στίχων, που εκφράζει την αποστροφή της κατά του ανθρώπινου πόνου. Ο τόμος έλαβε ενθουσιώδη κριτική στην Revue des deux mondes για τον Μάιο του 1871 από την Ελμέ Μαρί Καρό, η οποία, αν και αποδοκίμασε την impiété désespérée (απελπισμένη απληστία) των στίχων, αποτίμησε πλήρως το σθένος τους και την τελειότητα της μορφής τους.[7]

Αμέσως μετά την έκδοση αυτού του τόμου η κυρία Ακερμάν επέστρεψε στο Παρίσι, όπου συγκέντρωσε γύρω της έναν κύκλο φίλων, αλλά δεν δημοσίευσε τίποτε άλλο εκτός από έναν πεζογραφικό τόμο, τα Pensées d'un solitaire («Σκέψεις ενός μοναχικού ανθρώπου», 1883), στον οποίο επισύναψε μια σύντομη αυτοβιογραφία. Πέθανε στη Νίκαια στις 2 Αυγούστου 1890.[7]

Δημοσιευμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δημοσιευμένα έργα της Λουίζ Ακερμάν όπως αναφέρονται από την An Encyclopedia of Continental Women Writers.[8]:2

  • Contes et Poésues, 1862.
  • Le Deluge, 1876.
  • Pensées d'une Solitaire, Precédées d'une Autobiographie, 1882.
  • Oeuvres, 1885.
  • Ma Vie, 1885.
  • Première Poésies, 1885.
  • Poésies Philosophiques, 1885.
  • Contes, 1955.
  • Poésies Philosophiques, 1971.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12442371s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 11. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Louise-Victorine-Ackermann. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. death certificate.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12442371s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  7. 7,0 7,1 7,2  Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Ackermann, Louise Victorine Choquet» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 148 
  8. Wilson, Katharina M. (1991). An Encyclopedia of Continental Women Writers. New York and London: Garland Publishing, Inc.