Λογισμός π

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην επιστήμη υπολογιστών ο Λογισμός π (αγγλ. π-Calculus) αποτελεί μια υποκατηγορία του Λογισμού Διεργασιών και έχει ως στόχο όπως και ο Λογισμός Διεργασιών την τυπική μοντελοποίηση και μελέτη παράλληλων συστημάτων. Αναπτύχθηκε το 1992 από τους Robin Milner, Joachim Parrow και David Walker και μπορεί να θεωρηθεί η συνέχεια της δουλειάς του Milner πάνω στο λογισμό διεργασιών με τίτλο "Calculus of Communicating Systems".

Βασικές έννοιες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασικές έννοιες στο λογισμό π αποτελούν οι διεργασίες ή αλλιώς πράκτορες (αγγλ. agents) και τα κανάλια επικοινωνίας. Ένας πράκτορας ορίζεται ως μια οντότητα που παρουσιάζει κάποια συμπεριφορά και ένα κανάλι επικοινωνίας αποτελεί το μέσο για την επικοινωνία μεταξύ των πρακτόρων. Το βασικό χαρακτηριστικό που κάνει το λογισμό π να διαφέρει από άλλους λογισμούς διεργασιών είναι πως οι συνδέσεις μεταξύ των πρακτόρων μπορούν να αλλάξουν αυθαίρετα καθώς πάνω απ' τα κανάλια επικοινωνίας μπορούν να μεταφερθούν πληροφορίες ικανές να αλλάξουν τις συνδέσεις αυτές.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Milner, Robin; Joachim Parrow, David Walker (1992). «A calculus of mobile processes, I». Information and Computation 100: 1 - 40. doi:10.1016/0890-5401(92)90008-4. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0890540192900084.