Λεό Σαρλ Tεβενί

Λεό Σαρλ Tεβενί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Léon Charles Thévenin (Γαλλικά)
Γέννηση	30  Μαρτίου 1857 Μω
Θάνατος	21  Σεπτεμβρίου 1926 Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	Πολυτεχνική Σχολή Εθνική Ανώτατη Σχολή Τηλεπικοινωνιών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μηχανικός
Εργοδότης	Εθνική Ανώτατη Σχολή Τηλεπικοινωνιών
Αξιοσημείωτο έργο	Θεώρημα Τεβενί
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λεό Σαρλ Τεβενί (30 Μαρτίου 1857 Μω (Meaux) - 21 Σεπτεμβρίου 1926 Παρίσι) ήταν Γάλλος μηχανικός στην τηλεγραφία. Είναι ο συγγραφέας του θεωρήματος του Thévenin.

Αποφοίτησε από το Πολυτεχνική Σχολή (Γαλλία) το 1876 και από το École supérieure de télégraphie (EST) το 1879. Το 1890 εντάχθηκε στην νέα διοίκηση Ταχυδρομείων και Τηλεγραφικών. Ταυτόχρονα, φρόντιζε τις τάξεις των μαθηματικών και διεξήγαγε τη δική του έρευνα στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας.

Το 1883 δημοσίευσε μια φόρμουλα για την απλούστευση των ηλεκτρικών σχημάτων, η οποία έγινε γνωστή με βάση το θεώρημα του Thévenin, μελετώντας τους νόμους του Κίρχοφ που προέρχονται από το νόμο του Ωμ. το οποίο αποτελεί την αρχή του διατάγματος του 1895 που δίνει στους μηχανικούς των τηλεγραφημάτων τον έλεγχο των βιομηχανικών ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων.

Το Θεώρημα Τεβενί (γνωστό και ως θεώρημα Θέβενιν) είναι θεώρημα της ηλεκτρονικής που αναφέρεται στην ισοδυναμία ενός σύνθετου και ενός απλού κλάδου. Σύμφωνα με το θεώρημα: Εστω ένας κλάδος που περιλαμβάνει στοιχεία σταθερής αντίστασης (ή εμπέδησης) ή πηγές τάσης ή ρεύματος ανεξάρτητες ή με γραμμική εξάρτηση από τα υπόλοιπα στοιχεία του κλάδου. Τότε ο κλάδος είναι ισοδύναμος με έναν κλάδο που αποτελείται από δύο στοιχεία σε σειρά, μια πηγή τάσης και μια αλγεβρική αντίσταση (ή εμπέδηση). Με τον όρο αλγεβρική αντίσταση ενοείται ότι η αντίσταση μπορεί να είναι αρνητική. Μπορεί κάποιο από τα δύο στοιχεία να λείπει, ή μπορούν να λείπουν και τα δύο (βραχυκύκλωμα). Το ισοδύναμο κύκλωμα ονομάζεται κύκλωμα Τεβενί.

Εκτός από το ισοδύναμο κύκλωμα Τεβενί υπάρχει και το ισοδύναμο κύκλωμα Νόρτον, το οποίο αποτελείται από δύο παράλληλα συνδεδεμένους βρόχους, ο ένας είναι μια πηγή έντασης και άλλος μια αλγεβρική αντίσταση (ή εμπέδηση). Αν η έξοδος ενός κλάδου είναι γραμμική συνάρτηση της εισόδου, τότε σίγουρα ο κλάδος έχει ένα ισοδύναμο κύκλωμα Τεβενί ή ένα ισοδύναμο κύκλωμα Νόρτον. Υπάρχουν δύο ακραίες περιπτώσεις, να υπάρχει κύκλωμα Τεβενί, αλλά όχι κύκλωμα Νόρτον, ή να υπάρχει κύκλωμα Νόρτον χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο κύκλωμα Τεβενί.

Έστω VTh η τάση του κυκλώματος Τεβενί, IN η ένταση του κυκλώματος Νόρτον και Z η αντίσταση (ή εμπέδηση). Τότε ισχύει:

{\displaystyle I_{N}\cdot Z=V_{Th}}I_{N}\cdot Z=V_

Από τη δημιουργία του Κολλεγίου Ταχυδρομείων και Τηλεγραφίας (EPSPT) το 1888, που αντικατέστησε το EST, ήταν υπεύθυνος για τη διδασκαλία των μαθηματικών και της ηλεκτρικής ενέργειας, και το 1896 διορίστηκε διευθυντής του σχολείο μετά το Jacomed. Σε αυτό το ρόλο, διεξήγαγε μελέτες που θα επηρέαζαν τον τρόπο κατασκευής ηλεκτρικών δικτύων. Ζήτησε να ενισχυθεί το εργαστήριο της Σχολής για να διεξαγάγει πιο φιλόδοξη έρευνα, αλλά αυτό το αίτημα δεν ικανοποιήθηκε μέχρι το 1916, δύο χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του. Το 1901, αντικαταστάθηκε ως επικεφαλής της EPSPT από τον Édouard Estaunié, αλλά συνέχιζε να διδάσκει μαθήματα μηχανικής στο Εθνικό Αγρονομικό Ινστιτούτο.

Μέχρι τη συνταξιοδότησή του, έγινε διευθυντής της Ateliers Boulevard Brune, όπου ασχολήθηκε με μηχανές κατασκευής γραμματοσήμων.

Κατά κάποιο τρόπο ήταν απομονωμένος στο τέλος της ζωής του στη Διοίκηση λόγω της έλξης του για την έρευνα, είναι σήμερα αναγνωρισμένος από φυσικούς και μηχανικούς. Απεβίωσε στις 21 Σεπτεμβρίου 1926 στο 13ο διαμέρισμα του Παρισιού.