Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση
الجبهة الشعبية للتحرير والتغيير
Ίδρυση2011
ΈδραΔαμασκός
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά
Λαϊκό Συμβούλιο
0 / 250
Πολιτικό σύστημα Συρίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση (αραβικά: الجبهة الشعبية للتحرير والتغيير) είναι ένας συνασπισμός πολιτικών κομμάτων της Συρίας και αποτελούσε την επίσημη πολιτική αντιπολίτευση στο πλαίσιο του Λαϊκού Συμβουλίου της Συρίας, του κοινοβουλίου του κράτους.[1][2]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μέτωπο δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2011.[3] Ο ηγέτης του συνασπισμού Καντρί Τζαμίλ δήλωσε ότι υπήρξαν πολλές παραβιάσεις υπέρ του αντιπάλου τους, του Εθνικού Προοδευτικού Μετώπου, στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012.[4] Το Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση συγκέντρωσε το Κόμμα Λαϊκής Θέλησης του Τζάμιλ, το Συριακό Κοινωνικό Εθνικιστικό Κόμμα του Αλί Χαϊντάρ και άλλους.[5][6] Επέκτινε το κυβερνών κόμμα μερικές φορές, ιδιαίτερα μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012, όταν ο Καντρί Τζαμίλ αμφισβήτησε τη διαφάνεια της ψηφοφορίας και αποφάσισε να εγκαταλείψει τη θέση του ανάλογα με την απάντηση της κυβέρνησης και ένα μέλος του ΣΚΕΚ διαμαρτυρήθηκε για την κυριαρχία του κόμματος Μπάαθ στο κοινοβούλιο.[3]

Ο αρχηγός του Συριακού Κοινωνικού Εθνικιστικού Κόμματος, Αλί Χαϊντάρ, ανακοίνωσε στις 6 Μαΐου 2014 ότι το κόμμα του αποχώρησε από το Λαϊκό Μέτωπο για την Αλλαγή και την Απελευθέρωση για μια διαφορά στις θέσεις στις προεδρικές εκλογές του 2014. Το ΣΚΕΚ υποστήριξε την επανεκλογή του Μπασάρ αλ Άσαντ.[7] Στις 10 Αυγούστου 2014, το υπόλοιπο Λαϊκό Μέτωπο υπέγραψε Μνημόνιο Κατανόησης με την Εθνική Επιτροπή Συντονισμού για τη Δημοκρατική Αλλαγή, ζητώντας «μια ολοκληρωμένη αλλαγή βάσης, η οποία σημαίνει τη μετάβαση από το σημερινό αυταρχικό καθεστώς σε ένα δημοκρατικό πλουραλιστικό σύστημα μέσα σε ένα δημοκρατικό πολιτικό κράτος που βασίζεται στην αρχή της ίσης ιθαγένειας σε όλους τους Σύρους ανεξάρτητα από την εθνική, θρησκευτική και σεκταρική τους ταυτότητα».[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Russia Bids to Unite Syria’s Fractured Opposition, RIA Novosti, 26 April 2012
  2. Why reforming Syria's public institutions is the 11th Five-Year Plan's top priority. Αρχειοθετήθηκε 2013-01-04 at Archive.is, Syria Today, January 2011
  3. 3,0 3,1 Elizabeth O'Bagy (7 Ιουνίου 2012). «Syria's Political Struggle: Spring 2012» (Backgrounder). ISW. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2014. 
  4. Syrian candidate says parliamentary elections marred with violations, Xinhua, 9 May 2012
  5. Syrian Parliamentary Elections: Cynicism Wins the Day Αρχειοθετήθηκε 2012-08-11 στο Wayback Machine., Al Akhbar (Lebanon), 7 May 2012
  6. «Assad says Syria 'able' to get out of crisis». Al Jazeera. 25 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2012. 
  7. «SSNP Supports Bashar al-Assad's Presidential Nomination». 7 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2014. 
  8. «Memorandum of Understanding between the National Coordination Body for Democratic Change in Syria – NCB and the Change and Liberation Front». 11 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2014.