Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λάμμπερτ Μιεσκόβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Λάμμπερτ Μιεσκόβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση981 (περίπου)
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβασιλική οικογένεια
αριστοκράτης
Οικογένεια
ΤέκναΝτύτρυκ
ΓονείςΜιέσκο Α΄ της Πολωνίας[2][3] και Όντα του Χάλντενσλεμπεν[2][4][3]
ΑδέλφιαΓκούνχιλντ του Βέντεν
Σίγκριντ η Υψηλή
Μιέσκο Μιεσκόβιτς
Σβιεντόπελκ Μιεσκόβιτς
Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος
ΟικογένειαΟίκος των Πιάστ[5][2][6]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρίγκιπας[4][3]

Ο Λάμμπερτ, πολων. Lambert (π. 981 - μεά το 992/5) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν πρίγκιπας των Πολωνών, ετεροθαλής αδελφός τού Μπολέσλαφ Α΄ της Πολωνίας.

Ήταν ο τέταρτος γιος τού Μιέσκο Α΄ δούκα της Πολωνίας και της δεύτερης συζύγου του Όντας του Χάλντενσλέμπεν, κόρης τού Ντήτριχ μαργράβου τού Νόρντμαρκ.

Δεν γνωρίζουμε για τα νεανικά του έτη. Αναφέρεται για πρώτη φορά στο Dagome iudex (π. 991/2) μαζί με τους γονείς του και τον αμφιθαλή αδελφό του Μιέσκο. Το έγγραφο ήταν για να εξασφαλίσει την Πολωνία στους γιους της Όντας, αλλά όταν απεβίωσε ο Μιέσκο Α΄, ο γιος του από την πρώτη σύζυγό του Μπολέσλαφ Α΄ ξεκίνησε πόλεμο, διεκδικώντας την κληρονομία τού πατέρα του. Η διαμάχη κράτησε μερικές εβδομάδες ή (σύμφωνα με άλλους ιστορικούς) ως το 995.

Ο Μπολέσλαφ Α΄ ονόμασε τον γιο του Λάμμπερτ, ίσως για να θερμάνει τις σχέσεις του με τη μητριά του και τους γιους της. Στο τέλος της αντιπαράθεσης ο Μπολέσλαφ Α΄ απέκτησε τον έλεγχο όλης της χώρας και εκτόπισε την Όντα, τον Μιέσκο και τον Λάμμπερτ, που διέφυγαν στη Γερμανία. Η περαιτέρω μοίρα τού Λάμπερτ δεν είναι γνωστή· παλαιότερα τον ταύτιζαν με τον Λάμμπερτ επίσκοπο της Κρακοβίας (απεβ. 1030), αλλά αυτό είναι επισφαλές.

Το 1032 ο Ντύτρυκ γιος τού Μιέσκο ή τού Λάμμπερτ επέστρεψε στην Πολωνία και ανέλαβε τον έλεγχο μέρους της χώρας, έπειτα από την πτώση τού Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ (γιου τού Μπολέσλαφ Α΄). Το 1033 ο Μιέσκο β΄ επέστρεψε στην Πολωνία και τον εκτόπισε.

  1. Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2019.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ανακτήθηκε στις 5  Ιουλίου 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2019.
  4. 4,0 4,1 4,2 Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2019.
  5. Ανακτήθηκε στις 5  Ιουλίου 2019.
  6. Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2019.
  • Thietmari chronicon (edited by Marian Zygmunt Jedlicki), Poznań 1953, p. 224.
  • B. Kürbisówna, Dagome iudex – studium krytyczne, [in:] Początki Państwa Polskiego, Poznań 1962, vol. I, p. 396.
  • O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895.
  • K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław-Warsaw 1992.
  • G. Labuda, Mieszko I, Wrocław 2002, p. 154, 178, 188, 193, 195, 199, 268.
  • J. Widajewicz, Początki Polski, Wrocław 1948.