Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Γλωσσών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Γλωσσών δόθηκε στη δημοσιότητα από την UNESCO και είναι ολοκληρωμένος κατάλογος των απειλούμενων με εξαφάνιση γλωσσών του κόσμου. Έχει αντικατασταθεί από το Παγκόσμιος Άτλαντας Απειλούμενων Γλωσσών, επίσης της UNESCO. Σύμφωνα την UNESCO (2003) η γλώσσα κινδυνεύει όταν οι φυσικοί ομιλητές της παύουν να τη χρησιμοποιούν σε διακριτούς τομείς της ανθρώπινης επικοινωνίας και ταυτόχρονα παύουν να εξασφαλίζουν την επιβίωση από γενεά σε γενεά και στερώντας τη από νέους ομιλητές, είτε αυτοί είναι παιδιά είτε ενήλικες[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1992 στο «Διεθνές Συνέδριο Γλωσσολογίας» (CIOL) στο Κεμπέκ συζητήθηκε το θέμα των απειλούμενων γλωσσών. Το αποτέλεσμα της συζήτησης ήταν ο σχηματισμός μιας επιτροπής που θα ασχολείτο με το ζήτημα της εξαφάνισης των γλωσσών. Έγινε διεθνής συνάντηση, επίσης, το 1992 στο Παρίσι ώστε να δημοσιοποιηθεί το θέμα και να αναληφθεί δράση. Η συνάντηση θεωρήθηκε αρκετά σημαντική, ώστε να τεθεί υπό την αιγίδα της UNESCO.

Με προτροπή του Στήβεν Βουρμ (Stephen Wurm), η επιτροπή αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ερευνητικό κέντρο, το Διεθνές Γραφείο Ερευνών για τους Απειλούμενες Γλωσσών (ICHEL) και να δημοσιεύσει μέσω της UNESCO το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Γλωσσών βάσει συλλογής δεδομένων. Ο Σιγκέρου Τσουκίντα (Shigeru Tsuchida) ξεκίνησε το ερευνητικό κέντρο το 1994 στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο με τον Ταζάκου Τσουνόντα (Tasaku Tsunoda) διευθυντή του. Εν τω μεταξύ συλλέχθηκαν οι πρώτες αναφορές που υποβλήθηκαν για απειλούμενες γλώσσες από ειδικούς το 1993. Το Διεθνές Γραφείο δημιούργησε ιστοσελίδα για το Κόκκινο Βιβλίο, που ανανεώνεται τακτικά βάσει νέων αναφορών[2].

Η online έκδοση του Άτλαντα ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2009 από την UNESCO παρέχοντας δεδομένα από όλον τον κόσμο, με πολύ περισσότερες πληροφορίες από ό,τι οι προηγούμενες έντυπες εκδόσεις και προσφέροντας τη δυνατότητα στους χρήστες να παρέχουν σε απευθείας σύνδεση σχόλια, ενόψει της διαρκούς ενημέρωσής του[3].

Παραπομπές-σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Jones, Meirion Prys (2013). «Γλώσσες που απειλούνται με εξαφάνιση και γλωσσική πολυμορφία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (PDF). Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2016. 
  2. Brenzinger, Matthias (2007). Language diversity endangered. Berlin, New York: Mouton de Gruyter. σελίδες 206–207. ISBN 3110170493, ISBN 978-3-11-017049-8. 
  3. «Atlas of the World's Languages in Danger». new edition of the Atlas of endangered languages. UNESCO. 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]