Κωνσταντίνος Π. Ρωμανός

Ο Κωνσταντίνος Π. Ρωμανός, γεννημένος το 1947, είναι πανεπιστημιακός Καθηγητής Φιλοσοφίας. Τα φιλοσοφικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Αισθητική Ανθρωπολογία, στη Φιλοσοφία της Ιστορίας, στη σχέση νόησης-βούλησης και στον Ανρί Μπεργκσόν.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο Βίτενμπεργκ στο Σπρίνγκφιλντ του Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής με υποτροφία Φούλμπραϊτ. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (Γερμανία), όπου παρακολούθησε μαθήματα των φιλοσόφων Γκέοργκ Γκάνταμερ, Έρνστ Τούγκεντχατ, Μίκαελ Τόινισεν κ.ά. Το 1984 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης με βαθμό “magna cum laude”, χάρη στη διατριβή: Henri Bergsons Philosophische Anthropologie als Beitrag zu einem Ästhetischen Humanismus (= Η Φιλοσοφική Ανθρωπολογία του Ανρί Μπεργκσόν ως Συμβολή σε ένα Αισθητικό Ανθρωπισμό). Εκτός του Ιδρύματος Φουλμπράιτ υπήρξε υπότροφος της Friedrich-Ebert Stiftung και του Deutscher Akademischer Austauschdienst (D.A.A.D. – Γερμανικό Ίδρυμα Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών).

Το 1971 καταδικάστηκε ερήμην από στρατοδικείο της Χούντας των Αθηνών για «αντεθνικές δραστηριότητες» και του αφαιρέθηκε το διαβατήριο.

Διετέλεσε επιστημονικός βοηθός στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης (1978-1980), ερευνητής στο Ίδρυμα Ερευνών της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας (1984-1986), και δίδαξε στα ιδρύματα: Πανεπιστήμιο Σίλερ (Γερμανία, 1979-1980), Gesamthochschule Kassel (1984-1985), Ευρωπαϊκό τμήμα του πανεπιστημίου του Μέριλαντ (1984), απογευματινή ακαδημία (γερμανικά: Abendakademie) του Μάνχαϊμ (1989), Πανεπιστημιούπολη Αθηνών του πανεπιστημίου Λα Βερν (1991-1996). Από το 1996 έως τη συνταξιοδότησή του (2014) υπηρέτησε ως καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Δημοσιεύματα

• “Aufklärung und Barbarei – Reflexionen zu H.P. Dürrs ‘Traumzeit’ ”. In: Der gläserne Zaun. Aufsätze zu Hans Peter Dürrs ‘Traumzeit’, hrsg. von R. Gehlen und B. Wolf, Frankfurt 1983.

• Nachwort zu: Henri Bergson, Denken und schöpferisches Werden. Syndikat-Verlag, Frankfurt 1985.

• «Παλαιός και νέος χειρισμός του προβλήματος Φαλλμεράυερ». Περιοδικό Αντί, Ιούλιος 1985.

• «Ο αισθητικός ανθρωπισμός του Σικελιανού στον πρόλογο του Λυρικού Βίου». Περιοδικό Το Δέντρο, 21-22 και 23-24 (1986).

• Die Einheit der Erkenntnistheorie und der Theorie des Lebens. Ansätze einer organischen Vernunftbestimmung. “Evangelische Studiengemeinschaft”, Heidelberg 1986.

• Heimkehr – Henri Bergsons lebensphilosophische Ansätze zur Heilung von erstarrtem Leben. Verlag “Athenaeum”, Frankfurt am Main 1988 (θεματικά εξελιγμένη μορφή της διδακτορικής του διατριβής). ISBN 3-610-09209-2

• Nachwort zu: Henri Bergson, Zeit und Freiheit. “Athenäum”, Frankfurt 1989.

• “Henri Bergsons Kritik der Quantität als allgemeine Entfremdungstheorie der Gegenwart”. Revue Internationale de Philosophie, Φεβρουάριος 1991.

• «Φύση και πνεύμα. Για μια ανθρωπολογία της συμφιλίωσης». Στον τόμο: Άνθρωπος και Φύση. «Διεθνές Κέντρο Φιλοσοφίας», Αθήνα 1992.

• «Η παιδεία της κλειστής και η παιδεία της ανοιχτής κοινωνίας». Σύγχρονα Θέματα 63 (1997).

• «Η θρησκεία του κυβερνοχώρου». Ανιχνεύσεις, 19 (1997).

• «Είδωλο και πραγματικότητα». Ανιχνεύσεις 21 (1997).

• «Εξωτερικός και εσωτερικός φιλελληνισμός». Νέμεσις 25 (1997).

• The Brain and its Mind . A logical investigation in the physical determination of the will. "Ale Press", Athens 1998 (= Ο εγκέφαλος και ο νους του – Μια λογική διερεύνηση του φυσικού προσδιορισμού της θέλησης. Μετάφραση Χαρά Λιαναντωνάκη. Εκδόσεις "Παραφερνάλια - Τυπωθήτω", Αθήνα 2001, ISBN 960-402-009-9).

• «Η πορεία της αρχαίας ελληνικής παιδείας προς τη Δύση, μέσω του Ισλάμ». Τρίτο Μάτι, Μάρτιος 1999.

• Οικείωσις. Η ιδέα ενός Αισθητικού Ανθρωπισμού με αφετηρία τη φιλοσοφία της ζωής του Ανρί Μπερξόν. Μετάφραση Λευτέρης Αναγνώστου. Εκδόσεις «Παραφερνάλια – Τυπωθήτω», Αθήνα 2001.

• Υπόθεση Φαλμεράιερ. «Κάκτος», Αθήνα 2001.

• Ελληνιστικό Ισλάμ. Ο ελλείπων κρίκος στη διαχρονική πορεία της ελληνικής παιδείας. Τρία δοκίμια. Εκδόσεις «Αλεξάνδρεια», Αθήνα 2001, ISBN 960-221-208-x

• Η ελληνική παιδεία. Πέραν του Δωδεκαθέου και της Ορθοδοξίας. Εκδόσεις «Κάκτος», Αθήνα 2001.

• Απολιθωμένη ζωή. Η κυριαρχία της ποσότητας στη μηχανιστική κοσμοθεώρηση. Εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», Αθήνα 2002 (2^η έκδοση, “Gutenberg”, Αθήνα 2012).

• Εθνοκτονία εν εξελίξει. Η Ελλάς στο μάτι του κυκλώνα της Νέας Τάξης. Εκδόσεις «Πελασγός», Αθήνα 2009.
• Από την Εθνοκτονία στην Αφύπνιση. Αντίλογος στη Σοφιστική της Νέας Τάξης. Εκδόσεις "Πελασγός", Αθήνα 2016.

Μεταφράσεις

Jacob Philipp Fallmerayer: Περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων. Εισαγωγή-Μετάφραση Κ. Ρωμανού. Εκδόσεις «Νεφέλη», Αθήνα 1984.

Παραπομπές

"Κωνσταντίνος Π. Ρωμανός". skroutz.gr

Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού: Πολιτικά-φιλοσοφικά άρθρα στο "Αντίβαρο" (2008-2015)[1]

Γιάννη Κολοβού: "Εθνοκτονία εν εξελίξει" του Κωνσταντίνου Ρωμανού (2009).[2]