Κωνσταντίνος Μισεδάκης

Κωνσταντίνος Μισεδάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1930 Ιεράπετρα
Θάνατος	28  Σεπτεμβρίου 1981
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ποδοσφαιριστής

Ο Κωνσταντίνος Μισεδάκης (Ιεράπετρα, 1930 - 28 Σεπτεμβρίου 1981) ήταν Έλληνας αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής και προπονητής.

Σπουδές και αθλητική δράση

Ολοκλήρωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο της γενέτειράς του και αργότερα εργάστηκε στη ΔΕΗ. Ως αθλητής ο Κ. Μισεδάκης διακρίθηκε σε αγώνες των 100μ, στο μήκος αλλά και στα 300μ. Έλαβε μέρος σε αγώνες σε επίπεδο Λασιθίου, στα "Βενιζέλεια" αλλά και σε πανελλήνια πρωταθλήματα, με αρκετές πρωτιές στο ενεργητικό του. Ασχολήθηκε επίσης με το ποδόσφαιρο, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.

Ο Κωστής Μισεδάκης υπήρξε ο ζωντανός “αθλητικός θρύλος” της Ιεράπετρας. Γέννημα θρέμα Γεραπετρίτης πέθανε σε ηλικία μόλις 51 ετών τον Σεπτέμβριο του 1981. Αθλητής με σπάνια προσόντα, αναδείχθηκε ο πρώτος αθλητής της Κρήτης στον καιρό του. Μεταξύ άλλων, στα ΣΤ’ Βενιζέλεια του 1949 ξεχώρισε με τέσσερις πρώτες νίκες. Τον ίδιο χρόνο, στους πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες, στο καλλιμάρμαρο στάδιο, ήρθε δεύτερος στο δρόμο των 300 μέτρων, εκπροσωπόντας την περιφέρεια της Κρήτης μεταξύ έξι περιφερειών της χώρας. Ήταν μια συναρπαστική κούρσα με τον τότε πρωταθλητή Ελλάδας, πανελλινιονίκη και βαλκανιονίκη Μητρόπουλο. Μία κούρσα που είχε καθηλώσει πολλούς Γεραπετρίτες ακροατές και που έχασε ο Γεραπετρίτης αθλητής από απειρία πάνω στο νήμα. Σε πανελλήνιο επίσης πρωτάθλημα του 1949, είχε διάκριση τρίτης θέσης σε άλμα μήκους, επίδοση σπουδαία για επαρχιώτη αθλητή της εποχής. Το 1950 είχε επίσης μία τρίτη θέση σε αγώνες λιθοβολίας στην Αθήνα. Κλείνοντας τη σύντομη αναφορά σε κάποιες από τις διακρίσεις πρέπει να αναφερθούμε στο χρυσό μετάλλιο στο δρόμο 200 μέτρων και στο χάλκινο στο μήκος, σε στρατιωτικούς αγώνες το 1953 στην Καλαμάτα. Οι αθλητικές επιδόσεις του Κωστή Μισεδάκη ήταν εντυπωσιακές για την εποχή του, αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι τις πέτυχε χωρίς καμία καθοδήγηση και με στοιχειώδη εμπειρική προπόνηση. Ήταν ένα αθλητικό φαινόμενο. Με αξιόλογες επιδόσεις στους δρόμους, στα άλματα, στις ρίψεις, θα γινόταν τολμούμε να πούμε, ένας δεκαθλητής παγκόσμιας ακτινοβολίας, αν είχε ένα προπονητή και ακολουθούσε συστηματικές προπονήσεις και προγράμματα νεότερων εποχών. Ο Μισεδάκης δεν στάθηκε τυχερός και σε αυτή τη φάση της ζωής του, γιατί δεν βρέθηκαν οι άνθρωποι που θα τον βοηθούσαν να καλλιεργήσει το αναμφισβήτητο ταλέντο του. Έτσι η αθλητική του καριέρα έληξε σχετικά σύντομα και η Ελλάδα έχασε έναν αθλητή που πιθανότατα θα την τιμούσε σε διεθνείς στίβους. Παράλληλα με τον κλασικό αθλητισμό ασχολήθηκε και με το ποδόσφαιρο. Διέπρεψε ως ποδοσφαιριστής της “Θύελλας” Ιεράπετρας και στη συνέχεια, ως άμισθος για χρόνια προπονητής, που ανέδειξε μια γενιά ολόκληρη γνωστών, μεγάλων ονομάτων του Γεραπετρίτικου ποδοσφαίρου όπως τον Βουζουνεράκη, τους αδερφούς Δεδελετάκη, Ασπραδάκη, τον Αϊβαλιώτη, τον Μουστακάκη κ.α. Ακόμα προσέφερε πολλά και ως διοικητικός παράγων του συλλόγου. Η ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ηρακλείου-Λασιθίου τον τίμησε το 1970 με τιμητικό δίπλωμα “εξαιρέτων υπηρεσιών” ως ποδοσφαιριστή του σωματείου “Θύελλα”. Ήταν και από τα ιδρυτικά μέλη του γυμναστικού συλλόγου “Λυβικός” και αντιπρόεδρος του πρώτου διοικητικού συμβουλίου του. Θέλοντας μάλιστα ο σύλλογος να τον τιμήσει, διοργάνωνε για πολλά χρόνια ετησίως με αφετηρία το 1983 και με την συνδρομή πάντα του δήμου, την αθλητική ημερίδα “Μισεδάκεια”.

"οικογενεια"

Ο Κωστής Μισεδάκης ευδοκίμησε και στην σύντομη οικογενειακή και επαγγελματική του ζωή. Παντρέυτηκε τη δασκάλα Ζωή Ψαλιδάκη με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, το Δημήτρη, το Γιάννη και τον Αλέξανδρο. Επαγγελματικά σταδιοδρόμησε στη Δ.Ε.Η. Ιεράπετρας. Και στην οικογενειακή του ζωή ήταν υπόδειγμα συζύγου και πατέρα και στη επαγγελματική υπόδειγμα υπαλληλικής ευσυνειδησίας και υπευθυνότητας. Δεν θαυμάστηκε επομένως ο ανεκτίμητος συμπατριώτης μας μόνο για τις αθλητικές του επιδόσεις , αλλά και για το ανεπανάληπτο ήθος του. Αυτός ο έφηβος της μετακατοχικής περιόδου, που είχε την παραδοχή όλων μας, που είχε τον θαυμασμό και τον έπαινο του Δήμου, έμεινε ως το τέλος του, σεμνός, αγαθός, καλοσυνάτος με φυσική ευγένεια ψυχής. Δημιουργούσε με την ανθρωπιά του πάντα ένα κλίμα ζεστασιάς και αγάπης με τους γύρω του. Για αυτό και υπήρξε εκφραστής μιας ολόφωτης πορείας σε ένα στίβο ευγενικών και ωραίων αγώνων.

Θάνατος και τιμές

Απεβίωσε από συγκοπή καρδιάς το Σεπτέμβριο του 1981. Για την προσφορά του στον αθλητισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του δόθηκε το όνομά του στο γήπεδο ποδοσφαίρου και αντισφαίρισης (Μισεδάκειο).

Το όνομά του, εκτός από το γήπεδο, δόθηκε και σε δρόμο της γενέτειράς του.

Ο Κωστής Μισεδάκης πέθανε ξαφνικά, όταν τον πρόδωσε η “σιδερένια” καρδιά του τον Σεπτέμβριο του 1981. Η είδηση του θανάτου του, προκάλεσε βαθιά συγκίνηση στην κοινωνία της Ιεράπετρας, που ολόκληρη τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία. Λόγια αποχαιρετισμού του απηύθυναν συμμαθητές, συναθλητές, συνάδελφοι, αρχές του τόπου και κυρίως φίλοι, καταλήγοντας στο “ποίημα της καρδιάς και της οδύνης”, το οποίο έκλεινε:

“Της καλοσύνης άγγελε, του σπιτικού σου ελπίδα της ζήσης της αθλητικής ολόχρυση αχτίδα.. Θα ζεις για πάντα στο κορμί, στο νου και στην ψυχή μας, στο στίβο τον ευγενικό, γλυκιά απαντοχή μας..

Ω  ακριβό, πολύτιμο, λαμπρό μαργαριτάρι από τα βάθη της καρδιάς κανείς δε θα σε πάρει..”   

Βιβλιογραφία

• Μαν. Μιλτ. Παπαδάκης, Κωστής Μισεδάκης- Ένας αθλητής- θρύλος της Ιεράπετρας.
• Νίκος Γ. Τζώρτζης, Τα Οδωνυμικά της Ιεράπετρας, β΄έκδοση: Δήμος Ιεράπετρας, 2002, σελ. 95.