Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυρτότητα (αλγεβρική γεωμετρία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην αλγεβρική γεωμετρία, η κυρτότητα είναι μια περιοριστική τεχνική συνθήκη για τις αλγεβρικές ποικιλίες που εισήχθη αρχικά για την ανάλυση των χώρων του Κοντσέβιτς στην κβαντική συνομολογία.[1]:§1[2][3] Αυτοί οι χώροι moduli είναι λείες τροχιές (orbifolds[4]) όποτε ο χώρος-στόχος είναι κυρτός. Μια ποικιλία καλείται κυρτή αν η επαναφορά της εφαπτόμενης δέσμης σε μια σταθερή ρητή καμπύλη έχει σφαιρικά παραγόμενα τμήματα.[2] Γεωμετρικά αυτό σημαίνει ότι η καμπύλη είναι ελεύθερη να κινηθεί γύρω από την απειροελάχιστα χωρίς κανένα εμπόδιο. Η κυρτότητα γενικά διατυπώνεται ως η τεχνική συνθήκη

αφού το θεώρημα εξάλειψης του Σερ εγγυάται ότι αυτή η σφαίρα έχει καθολικά παραγόμενα τμήματα. Διαισθητικά αυτό σημαίνει ότι σε μια γειτονιά ενός σημείου, με ένα διανυσματικό σώμα σε αυτή τη γειτονιά, η τοπική παράλληλη μεταφορά μπορεί να επεκταθεί πλήρως. Αυτό γενικεύει την ιδέα της κυρτότητας στην Ευκλείδεια γεωμετρία, όπου δοθέντων δύο σημείων σε ένα κυρτό σύνολο , όλα τα σημεία περιέχονται σε αυτό το σύνολο. Υπάρχει ένα διανυσματικό πεδίο σε μια γειτονιά του που μεταφέρει το σε κάθε σημείο . Δεδομένου ότι η διανυσματική δέσμη του είναι τετριμμένη, άρα σφαιρικά παραγόμενη, υπάρχει ένα διανυσματικό σώμα στο τέτοιο ώστε η ισότητα να ισχύει στον περιορισμό.

Παραδείγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα κυρτών χώρων, όπως τα ακόλουθα.

Χώροι με τετριμμένες ρητές καμπύλες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν οι μόνοι χάρτες από μια ρητή καμπύλη προς τον είναι χάρτες σταθερών, τότε η επαναφορά του εφαπτόμενου δεματίου είναι το ελέυθερο δεμάτιο όπου . Αυτά τα δεμάτια έχουν τετριμμένη μη μηδενική συνομολογία και επομένως είναι πάντα κυρτά. Ειδικότερα, οι Αβελιανές ποικιλίες έχουν αυτή την ιδιότητα, αφού η ποικιλία Αλμπανέζ μιας ρητής καμπύλης είναι τετριμμένη, και κάθε χάρτης από μια ποικιλία σε μια Αβελιανή ποικιλία παραγοντοποιεί την Αλμπανέζ.[5]

Προβολικοί χώροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι προβολικοί χώροι είναι παραδείγματα ομογενών χώρων, αλλά η κυρτότητα τους μπορεί επίσης να αποδειχθεί χρησιμοποιώντας έναν υπολογισμό συνομολογίας του δεματίου. Υπενθυμίζουμε ότι η ακολουθία Όιλερ συσχετίζει τον εφαπτόμενο χώρο μέσω μιας σύντομης ακριβούς ακολουθίας

Εάν χρειαστεί να εξετάσουμε μόνο ενσωματώσεις βαθμού , υπάρχει μια σύντομη ακριβής ακολουθία

με αποτέλεσμα μια μακρά ακριβή ακολουθία

δεδομένου ότι οι δύο πρώτοι -όροι είναι μηδενικοί, πράγμα που προκύπτει από το ότι το είναι γένους , και ο δεύτερος υπολογισμός προκύπτει από το θεώρημα Ρίμαν-Ροχ, έχουμε κυρτότητα του . Τότε, οποιοσδήποτε κομβικός χάρτης μπορεί να αναχθεί σε αυτή την περίπτωση θεωρώντας μία από τις συνιστώσες του .

Ομογενείς χώροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια άλλη μεγάλη κατηγορία παραδειγμάτων είναι οι ομογενείς χώροι όπου είναι μια παραβολική υποομάδα του . Αυτοί έχουν σφαιρικά παραγόμενα τμήματα αφού η δρα μεταβατικά στο , δηλαδή μπορεί να μεταφέρει μια βάση στο σε μια βάση σε οποιοδήποτε άλλο σημείο , άρα έχει σφαιρικά παραγόμενα τμήματα.[3] Τότε, η επαναφορά παράγεται πάντα σε συνολικό επίπεδο. Αυτή η κατηγορία παραδειγμάτων περιλαμβάνει τα Γκρασμανικά, τους προβολικούς χώρους και τις ποικιλίες σημαίας[6].

Χώροι παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσης, τα γινόμενα κυρτών χώρων εξακολουθούν να είναι κυρτά. Αυτό προκύπτει από το θεώρημα του Κανέθ στη συνεκτική συνολολογία των δεματίων.

Προβολικές δέσμες πάνω σε καμπύλες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια ακόμη μη τετριμμένη κατηγορία παραδειγμάτων κυρτών ποικιλιών είναι οι προβολικές δέσμες για μια αλγεβρική διανυσματική δέσμη πάνω από μια ομαλή αλγεβρική καμπύλη [3]pg 6.

Εφαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν πολλά χρήσιμα τεχνικά πλεονεκτήματα από την εξέταση των χώρων moduli των σταθερών καμπυλών που αντιστοιχούν σε κυρτούς χώρους. Δηλαδή, οι χώροι moduli του Κοντσέβιτς έχουν ωραίες γεωμετρικές και παραμορφο-θεωρητικές ιδιότητες.

Θεωρία παραμόρφωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παραμορφώσεις του στο σχήμα Χίλμπερτ των γραφημάτων έχει εφαπτόμενο χώρο

  [1]

όπου είναι το σημείο του σχήματος που αναπαριστά τον χάρτη. Η κυρτότητα του δίνει τον παρακάτω τύπο διάστασης. Επιπλέον, η κυρτότητα συνεπάγεται ότι όλες οι απειροελάχιστες παραμορφώσεις είναι ανεμπόδιστες.[7]

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώροι αυτοί είναι κανονικές προβολικές ποικιλίες καθαρής διάστασης

  [3]

οι οποίες είναι τοπικά το πηλίκο μιας ομαλής ποικιλίας από μια πεπερασμένη ομάδα. Επίσης, η ανοικτή υποποικιλία που παραμετροποιεί τους μη-ιδιάζοντες χάρτες είναι ένας λείος λεπτός χώρος moduli. Συγκεκριμένα, αυτό συνεπάγεται ότι οι στοίβες είναι orbifolds (orbit "τροχιά"  -manifold "πολλαπλότητα")[8].

Οριακοί διαιρέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώροι moduli έχουν ωραίους συνοριακούς διαιρέτες για κυρτές ποικιλίες που δίνονται από

  [3]

για μια διαμέριση του και το σημείο που βρίσκεται κατά μήκος της τομής δύο ορθολογικών καμπυλών .

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Kontsevich, Maxim (1995). «The Moduli Space of Curves». Στο: Dijkgraaf, Robbert H.; Faber, Carel F.; van der Geer, Gerard B. M., επιμ (στα αγγλικά). Progress in Mathematics. 129. Boston: Birkhäuser, pp. 335–368. doi:10.1007/978-1-4612-4264-2_12. ISBN 978-1-4612-8714-8. 
  2. 2,0 2,1 Kontsevich, Maxim· Manin, Yuri. «Gromov-Witten Classes, Quantum Cohomology, and Enumerative Geometry» (PDF). σελ. 9. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2009. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Fulton, W.; Pandharipande, R. (1997-05-17). «Notes on stable maps and quantum cohomology». arXiv:alg-geom/9608011. 
  4. «Introduction to Orbifolds». 
  5. «ag.algebraic geometry - Is there any rational curve on an Abelian variety?». MathOverflow. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. 
  6. Anderson, David, επιμ. (2023). Grassmannians and flag varieties. Cambridge Studies in Advanced Mathematics. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 40–61. ISBN 978-1-009-34999-4. 
  7. Maulik, Davesh. «Lectures on Donaldson-Thomas Theory» (PDF). σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2020. 
  8. Adem, Alejandro· Leida, Johann (31 Μαΐου 2007). Orbifolds and Stringy Topology. Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-46448-2.