Κρότος (Φυσική)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Κρότος είναι είδος ήχου κατά τον οποίο η κραδασμική κίνηση των μορίων του ηχογόνου σώματος είναι απεριοδική και διαρκεί ελάχιστο χρόνο, καθώς η έντασή του μειώνεται μέχρι μηδενισμού σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι κρότοι συνήθως προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα.

Άλλα είδη ήχων είναι οι τόνοι, οι φθόγγοι και οι θόρυβοι. Οι κρότοι διαφέρουν από τους τόνους και τους φθόγγους στο ότι στερούνται εντελώς του χαρακτηριστικού του ύψους, δηλαδή δεν έχουν σταθερή συχνότητα (αριθμός παλμών ανά δευτερόλεπτο) που να μπορεί να τους χαρακτηρίσει ως οξείς ή βαρείς. Γενικώς ο κρότος αντιστοιχεί σε περίπτωση ελαχίστου αριθμού ταλαντώσεων, των οποίων το πλάτος από μεγάλη τιμή ελαττώνεται απότομα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα[1]. Παραδείγματα κρότων αποτελούν ο ήχος της βροντής, ο ήχος που παράγεται κατά την εκπυρσοκρότηση όπλων, το σχίσιμο υφασμάτων, η θραύση ξύλων, κ.α. Στην Ιατρική κρότοι παράγονται από δυσλειτουργικές κινήσεις των αρθρώσεων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Παλαιολόγου, Κ. και Περιστεράκη Σ.: Στοιχεία Φυσικής, τόμ. 1ος , 3η έκδοση, Χ. Παπαδημητρόπουλος, Αθήναι 1951, σσ. 233-235.