Κριστίνε Οπολάις
| Κριστίνε Οπολάις | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Kristīne Opolais (Λετονικά) |
| Γέννηση | 12 Νοεμβρίου 1979[1] Ρέζεκνε[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Λετονία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Jāzeps Vītols Latvian Academy of Music |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγουδίστρια όπερας |
| Περίοδος ακμής | 2001 |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Andris Nelsons |
| Ιστότοπος | |
| kristineopolais | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κριστίνε Οπολάις (λετονικά: Kristīne Opolais· γενν.12 Νοεμβρίου 1979, Ρέζεκνε)[3] είναι Λετονή οπερατική σοπράνο.
Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Οπολάις γεννήθηκε στο Ρέζεκνε της Λετονίας και σπούδασε στη Λετονική Ακαδημία Μουσικής.[4]
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Οπολάις ξεκίνησε την καριέρα της ως μέλος της χορωδίας με την Εθνική Λυρική Όπερα της Λετονίας το 2001 και το 2003 έγινε σολίστ. Εκεί συναντήθηκε με τον μελλοντικό σύζυγό της, τον Άντρις Νέλσονς.[4]
Έλαβε για πρώτη φορά ευρύτερη αναγνώριση το 2006, όταν έκανε το ντεμπούτο της στο Staatsoper Unter den Linden στο Βερολίνο, ακολουθούμενο από ντεμπούτο το 2008 στη Λα Σκάλα του Μιλάνου και την Κρατική Όπερα της Βιέννης το 2008. Τον Οκτώβριο του 2010, στη Βαυαρική Κρατική Όπερα, είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ρουσάλκας του Ντβόρακ σε μια νέα παραγωγή που σκηνοθέτησε ο Μάρτιν Κούσεϊ.[4]
Το 2011, η Οπολάις έκανε το ντεμπούτο της με τη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, τραγουδώντας τον ρόλο του τίτλου στην Μαντάμα Πεταλούδα του Πουτσίνι, με διευθυντή τον Νέλσονς.[5] Το 2013, έκανε το ντεμπούτο της στο The Proms στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ του Λονδίνου, τραγουδώντας τις άριες του Βέρντι και του Τσαϊκόφσκι, με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Μπέρμιγχαμ.[5]
Στις 5 Απριλίου 2014, η Οπολάις αντικαταστάθηκε ως Μιμί στο La bohème του Πουτσίνι στην παράσταση της Μητροπολιτικής Όπερας.[6] Η αντικατάσταση απαιτείτο από την προγραμματισμένη Ανίτα Χάρτιγκ καθώς ήταν πολύ άρρωστη για να συμμετάσχει. Παρόλο που η Οπολάις είχε αναλάβει το ρόλο αρκετές φορές στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένης της Κρατικής Όπερας της Βιέννης, αυτή τη στιγμή βρισκόταν στον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας άλλης όπερας, της Μαντάμα Πεταλούδας του Πουτσίνι όπου είχε τραγουδήσει εκεί για πρώτη φορά το προηγούμενο βράδυ. Δεν είχε κοιμηθεί μέχρι τις 5 π.μ., αλλά ξύπνησε με τηλεφωνική κλήση στις 7:30 π.μ. ζητώντας της να τραγουδήσει και πάλι στις 1 μ.μ. Η συναλία μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο ως μέρος της σειράς Live in HD της Μητροπολιτικής Όπερας. Η Οπολάις έπαιξε το ρόλο και πάλι στην σεζόν παραγωγής 2014/15 της Μητροπολιτικής Όπερας.[6]
Το τραγούδι της Οπολάις στο Μαντάμα Πεταλούδα στη μητροπολιτική όπερα έχει λάβει θετικές κριτικές. Ο Παρατηρητής της Νέας Υόρκης σημείωσε την "φωνή της και τη διείσδυση της θεατρικής παρουσίας" και ότι "είναι η πιο συναρπαστική Κίο-Κίο-Σαν της Μητροπολιτικής Όπερας από τότε που η Ντιάνα Σοβιέρο τραγούδησε τον ρόλο εδώ πριν σχεδόν 20 χρόνια".[7]
Η εμφάνισή της ως Μιμί στο La bohème στη μητροπολιτική όπερα της Νέας Υόρκης έχει επαινεθεί επίσης. Η Community Digital News σημείωσε ότι «συνδέεται άμεσα με το υπάρχον κάστινγκ» και «βρήκε τη στιγμιαία χημεία στη σκηνή» και έχει μια "υπέροχη, νεανική, αβίαστη φωνή".[8]
Η Οπολάις υποδύθηκε τον ρόλο του τίτλου στο Μανόν Λεσκώ του Πουτσίνι στο Κόβεντ Γκάρντεν κατά την περίοδο 2013/14[9] και επίσης στη μητροπολιτική όπερα της Νέας Υόρκης τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2016.[10][11]
Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2017 εμφανίστηκε ως Ρουσάλκα στη νέα παραγωγή της όπερας του Ντβόρακ στη Μητροπολιτική Όπερα.[12]
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Οπολάις παντρεύτηκε τον Άντρις Νέλσονς, επίσης Λετονό, το 2011[13] και χώρισαν το 2018.[14] Η κόρη τους γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 2011.[15]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000030624. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Carnegie Hall linked open data. Ιουνίου 2017. 106772. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.
- ↑ Anda Burve, Inese Lūsiņa: Laimīga? Apmierināta! In: Diena, 21 January 2006. Retrieved 11 October 2012 (in Latvian).
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Kristine Opolais». Zemsky Green Artists Management. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Opera's double act: Kristine Opolais and Andris Nelsons». The Independent. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 Cooper, Michael. «For Soprano, From Butterfly to Bohème, in a Flash». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014.
- ↑ «This Butterfly Has Wings: Kristine Opolais is Met's Best Cio-Cio-San Since Diana Soviero». New York Observer. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2014.
- ↑ Ponick, Terry (6 Απριλίου 2014). «Kristine Opolais steps in, saves Met's HD Bohème simulcast». Community Digital News. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2014.
- ↑ «Kristine Opolais». www.roh.org.uk. Royal Opera House. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2014.
- ↑ «In Met's 'Manon Lescaut,' Classic Love Story Gets Noir Twist». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2017.
- ↑ «Manon Lescaut Synopsis». metopera.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2017.
- ↑ Jorden, James (3 Φεβρουαρίου 2017). «At the Met, Rusalka Serves Up Fishy Unrealness». New York Observer. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2017.
- ↑ Christopher Morley (2011-06-17). «Orchestral manoeuvres for Andris Nelsons». Birmingham Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 April 2016. https://web.archive.org/web/20160413062649/http://www.birminghampost.co.uk/whats-on/music/orchestral-manoeuvres-for-andris-nelsons-3920348. Ανακτήθηκε στις 16 October 2011.
- ↑ «Personal Statement». KristineOpolais.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2018.
- ↑ Mirko Weber: "Die staunenswerte lettische Sopranistin Kristine Opolais". In: Die Zeit, 27 September 2012, pp. 71–72.
|