Κορράδος Δ΄ ο Πρεσβύτερος
| Κορράδος Δ΄ ο Πρεσβύτερος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1380 (περίπου)[1] Ολεσνίτσα |
| Θάνατος | 9 Αυγούστου 1447 Γελτς-Λασκοβίτσε |
| Τόπος ταφής | Πολωνία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[2] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος (από 1418)[3] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κορράδος Γ΄ ο Γηραιός |
| Αδέλφια | Κορράδος Η΄ ο Νεότερος Κορράδος ΣΤ΄ ο Πρύτανης Κορράδος Ζ΄ ο Λευκός Κορράδος Ε΄ Κάντνερ Ευφημία του Ελς |
| Οικογένεια | Οίκος των Πιαστ-Σιλεσίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Roman Catholic Bishop of Wrocław (από 1417)[3][4] επίσκοπος[5] Ecclesiastical Dukes of Nysa |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κορράδος Δ΄ ο Πρεσβύτερος, πολων. Konrad IV Starszy (π. 1384 - 9 Αυγούστου 1447) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν δούκας της Ολεσνίτσα, Κόζλε, ημίσεως Μπύτομ & ημίσεως Στσινάβα (1412-16, με τους αδελφούς του), Κάντυ, Μπιερούτουφ, Πρύντνικ & Σύτσουφ (από το 1416, μόνος του) και επίσκοπος του Βρότσλαφ & δούκας της Νύσα (από το 1417).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Κορράδου Α΄ του Γηραιού, δούκα της Ολεσνίτσα/Ελς και της Γιούντιτ/Γκούτας. Και οι πέντε γιοί τους λεγόταν Κορράδοι.
Αν και ήταν ο πρώτος γιος και μπορούσε να κληρονομήσει το δουκάτο, ο Κορράδος Δ΄ επέλεξε να ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Προωθήθηκε γοργά στην ιεραρχία του κλήρου: το 1399 έγινε κληρικός του Βρότσλαφ. Το επόμενο έτος ζήτησε το αξίωμα του μέλους του Συλλόγου (canon) στον καθεδρικό του Βρότσλαφ και του κοσμήτορα του Συλλόγου στο Ντομάσλαφ/Ντόμσλαου, αλλά απέτυχε. Δεν αποθαρρύνθηκε και το το 1410 έγινε μέλος του Συλλόγου στο Βρότσλαφ και (το διάστημα 1411-17) κοσμήτορας του Συλλόγου. Το 1411 ο Κορράδος Δ΄ συγκέντρωσε όλες τις προσπάθειές του στην εκλογή του ως επισκόπου της Βάρμια/Έρμλαντ. Για τον σκοπό αυτό έκανε το μακρύ ταξίδι στη Ρώμη και, αν και δεν επέτυχε ο σκοπός του, αποζημιώθηκε με τον βαθμό του master και έγινε παπικός νοτάριος. Το 1412 έγινε μέλος του Συλλόγου στο Ολομόουτς/Όλμυτς.
Έπειτα από την παραίτηση τού Βεντσεσλάου Β΄ επισκόπου του Βρότσλαφ/Μπρέσλαου το 1417, ο πάπας Μαρτίνος Ε΄ διόρισε τον Κορράδο Δ΄ ως νέο επίσκοπο. Χειροτονήθηκε στο Βρότσλαφ το 1418 από τον sufragent του Συλλόγου του Αγ. Νικολάου του Οτμούχουφ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cawley, Charles, SILESIA, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy.
- Marek, Miroslav. "Complete Genealogy of the House of Piast". Genealogy.EU.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. schols. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 schols.
- ↑ wroc.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-02650-001.
|