Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κοπίς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρχαία ελληνική κοπίς

Η αρχαία ελληνική κοπίς ή κοπίδα (απο την λέξη κόπτω), ήταν ένα απο τα κύρια όπλα των Ελλήνων, όπως του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην αρχαιότητα.

Το χαρακτηριστικό της κοπίδος είναι η καμπυλωτή ασυμμετρική της λεπίδα. Η δομή της δημιουργούσε μια επιπλέον ώθηση παρόμοια με αυτήν ενός πέλεκυ(τσεκουριού), διαφέροντας όμως ως προς το κέντρο βάρους (το κέντρο βάρους της κοπίδος βρίσκεται περίπου στην μέση της κάτω καμπύλης της, ενώ του πέλεκυ στην κεφαλή του) και χρησίμευε στο να σπάζει ασπίδες και να τεμαχίζει τους εχθρούς.

Επιπλέον, η χειρολαβή της κοπίδος είναι δομημένη έτσι ώστε το χέρι του οπλίτη να «φωλιάζει» μέσα σε αυτήν, μην επιτρέποντάς το να γλιστρήσει απο την θέση του.

Η κοπίδα υπήρξε προτότυπο για μεταγενέστερα όπλα άλλων λαών όπως για παράδειγμα η Αιγυπτιακή Khοpesh ή η Ιβηρική Falcata.


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]